stealing some minutes
i'm on my way to fecth her
i gently placed my hand on my mother's neck. from there, would know how much my mother have gained. little fats have been storing its way up to its neck... i will miss my mom. i know this is an early goodbye for her that she would be leaving this july to attend to my lola and to attend my family's future abroad...
2 years would be that long. and i know my dad would just be an isolated old man during this tym. waiting for all of us to follow her. probably opening his daily bread and bible everyday. looking for the proper signs that would mark the end of the world. and wonder if our family will again be reunited
anyway, iafter i placed my hand around her neck, my mom twitched. funny to see how an old lady show some reflexes that i usually see for those tryingto do head jerking--- epilepsy maneuvers...
i would sped the rest of this two months spending my home bound with her...
ma.... internet muna ako..
i'm stealing a coupla minutes just trying to spill this. why?
dont ask me... its just weird to see my mom go...
she's the only groovy mama in the world.
my big bertha.
Friday, April 29, 2005
dead brain cells and counting
in a years time, i have produced hundreds of brain trash and not so much of an important stuff, published for a good imaginary show that would tickle my palate (well, that's for my part)
yes, everyones got their own story to tell. probably, even the so called crying hours and the screaming dramas everyone did encounter. they may seem so pathetic but yet, all we need is just to look at them as if they a comic.
tryiong to laugh it all out, the present me--- now trying tyo rise from the embers of depression. i may have fooled people for my pretensions of contentment and happiness. everybody has their own way of defining it. mines a little more complicated in that matter. a fusion of two independt bodies would just lead to another chaos if forced together.
welll.... but at least, my make believe of pretenions has been so effective.. a reality covered with candies --- fanatsy.
this BOG- a home for my weird thoughts and dreams. with which i humbly present to the audience of virtuality, i've come to love more. i may not be leaving it entirely for every one of us. but at least, this makes a mark for us to move on. no, i will not and will never leave this. which as a matter of fact, i regarded so highly--- a treasure.
this has been my little neverland.
an indefinite leave. no spparent reason, whatsoever. its a foolishness to mark myself without really nothing behind it. i just needed a big break. because i've known my priorities and continue to build whatever dreams i had put in mind.
i just needed a break... a big one.
a rehabilitation for my slow brain. seems like it has reached his optimal learning. asymptote.... or i have reached the advance stage of the overlearning. and no more conncetions are being made. whatever.
indeed, i'm eaten up by a idled force. and i long again to write. with power. once again to move or twitch even just a single soul.
i've got the so called reinforced thinking because of thsi....
um...
yet, my reinforcer has long been gone....
this is my doom, but little by lttle, got the hang of it though.
----needing some stimulations -- could either be a shock or some conditioned neutral stimuli----
in a years time, i have produced hundreds of brain trash and not so much of an important stuff, published for a good imaginary show that would tickle my palate (well, that's for my part)
yes, everyones got their own story to tell. probably, even the so called crying hours and the screaming dramas everyone did encounter. they may seem so pathetic but yet, all we need is just to look at them as if they a comic.
tryiong to laugh it all out, the present me--- now trying tyo rise from the embers of depression. i may have fooled people for my pretensions of contentment and happiness. everybody has their own way of defining it. mines a little more complicated in that matter. a fusion of two independt bodies would just lead to another chaos if forced together.
welll.... but at least, my make believe of pretenions has been so effective.. a reality covered with candies --- fanatsy.
this BOG- a home for my weird thoughts and dreams. with which i humbly present to the audience of virtuality, i've come to love more. i may not be leaving it entirely for every one of us. but at least, this makes a mark for us to move on. no, i will not and will never leave this. which as a matter of fact, i regarded so highly--- a treasure.
this has been my little neverland.
an indefinite leave. no spparent reason, whatsoever. its a foolishness to mark myself without really nothing behind it. i just needed a big break. because i've known my priorities and continue to build whatever dreams i had put in mind.
i just needed a break... a big one.
a rehabilitation for my slow brain. seems like it has reached his optimal learning. asymptote.... or i have reached the advance stage of the overlearning. and no more conncetions are being made. whatever.
indeed, i'm eaten up by a idled force. and i long again to write. with power. once again to move or twitch even just a single soul.
i've got the so called reinforced thinking because of thsi....
um...
yet, my reinforcer has long been gone....
this is my doom, but little by lttle, got the hang of it though.
----needing some stimulations -- could either be a shock or some conditioned neutral stimuli----
Friday, April 01, 2005
aprils fool
with avrils baby headbanging, i dont see why such people would flock to the concert area and give her a try...did simple plan stuck themselves up?
i guess they did. funny. nobody said a word after their visit?
or was it a visit? stoopid past time.
note: NOT an avid listener of music.. any genre.
tsk... o wel, just giving in to the demands of some old band felllas, dont have time to speak up?
well, at least i do.
got my computer crashed by the way...
fuck
with avrils baby headbanging, i dont see why such people would flock to the concert area and give her a try...did simple plan stuck themselves up?
i guess they did. funny. nobody said a word after their visit?
or was it a visit? stoopid past time.
note: NOT an avid listener of music.. any genre.
tsk... o wel, just giving in to the demands of some old band felllas, dont have time to speak up?
well, at least i do.
got my computer crashed by the way...
fuck
Monday, March 28, 2005
the cleansing
i deserve some cleansing. like christ being nailed, i cramped myself
up. ready to face the travel in the living purgatorio. i know, i will
never meet the saints and other known people of the time. i have my own
route in this mountain. trudging alongside it, climbing up till my feet
touched the cold soil at the peak and kiss the clouds till my mouth
starts to damp.
its like kissing the godds.
the cold would seep in my lungs, breathe in me life. life without
warmth. alveolis gasping for air would explode and leabve red marks
inside my torso. my lips would turn pale and dead. my eyes would be
left staring blank.
this is my cleansing. to shut myself from the world. leaving me null
and devoid. no meaning. no self.
i am left to eat the dead man on the cross.
somehow, i have reached the golgotha.
ill bring to you the pain of my sufferings--chipped nails and a
bleeding heart.
after the splendor of going up, my time ends with a fall.
and my bones break, skull shattered, brain splattered.
i deserve some cleansing. like christ being nailed, i cramped myself
up. ready to face the travel in the living purgatorio. i know, i will
never meet the saints and other known people of the time. i have my own
route in this mountain. trudging alongside it, climbing up till my feet
touched the cold soil at the peak and kiss the clouds till my mouth
starts to damp.
its like kissing the godds.
the cold would seep in my lungs, breathe in me life. life without
warmth. alveolis gasping for air would explode and leabve red marks
inside my torso. my lips would turn pale and dead. my eyes would be
left staring blank.
this is my cleansing. to shut myself from the world. leaving me null
and devoid. no meaning. no self.
i am left to eat the dead man on the cross.
somehow, i have reached the golgotha.
ill bring to you the pain of my sufferings--chipped nails and a
bleeding heart.
after the splendor of going up, my time ends with a fall.
and my bones break, skull shattered, brain splattered.
Monday, March 21, 2005
do i give a good feeling to a person who calls me up the first thing in the morning to ask me how's your day?? regardless of the dried saliva in his lips and an empty stomach?
even when i am not in the mood to talk but still he persist to enter my bubble and still keeps up with my not in the good mood to talk attitude??
i am still wodeering how such a person could bear the feeling of me being a day monster because of heavy toxics that fills my brain..
and oh, a cluster of acads that are hanging in the air waiting to be noticed.
god, iam smiling..
even when i am not in the mood to talk but still he persist to enter my bubble and still keeps up with my not in the good mood to talk attitude??
i am still wodeering how such a person could bear the feeling of me being a day monster because of heavy toxics that fills my brain..
and oh, a cluster of acads that are hanging in the air waiting to be noticed.
god, iam smiling..
Monday, March 14, 2005
a story
isang kwento ng kaibigan
love story --- ako, disillusoined pa rin?? haha
(written from the girl's pov)
mag eendup ba ko sayo pare?mukha nga. pinangarap ko yan. sobra. kahit na alam kong may gusto kang iba at sobrang perv mo. tang inang kwento yan tungkol kay sarah. ibinalita mo sa kin na pupunta kang up para ibigay mo sa kin yung chocnut ko nung valentines tapos malaman laman ko lang na di pala yun totoo. na paasa lang pala.
o wel noel.
hindi mo pala talga plano na imit up ako. intro mo pala yun para makwento mo ung last gimick mo wid dis sara.
tang inang sara yan. bat mo minahal? eh mukha namang player eh. sa mga kwento mo sa kanya. alam mo na ngang may bf pero bakit ka pa rin pumapayag na magkita kayo. tapos sa kin mo ibubuhos ang paglilitanya mo sa kanya. nainis pa ko nung nagbigay ka pala ng roses at swiss chocolates dun nung valentines (kala ko chocnut).
hinuhuli mo lang talga ako. wel di ako pahuli.
kahit na nadulas ako ng sabihin ko na ok lang manligaw ngbabae. natawa ka pa nga eh. kasi parang may cue ka na. tinanong mo panga sa kin kung liligawan ba kita
sabi ko naman bat hindi kapag natripan kita... hehe.. obvious ba?
indirectly ko naman nasasabi sayo na talgang may gusto ako sayo eh. kahit na kapag magkausap tayo, sinasalpakan mo lang ako ng mga law books mo habang ako nakikinig ng mga corpo stuff from you. di na komashadong nagaaral para samahan ka lang hanggang mag umaga. kahit na gusto mo na kong patulugin.
kunsabagay, parehas tayong maliit. di na tayo lalaki PARE. matanda na tayo parehas.
at kapag gutom na ko, at nakukuwento ko sayo yun halos pagalitan mo pa ko para lang kumain ako. natuwa naman ako nung sinabi mo na kung walang pag kain sa min, dadayuhin mo patalga ang qc para lang ipatikim mo sa kin ang nilaga na specialty mo. kahit na galing ka pa sa may laguna.
"PARE hindi ka ok." sabi mo
"PARE ok lang ako" sabi ko
ok lang talga. khit gutumin na ko kakahintay lang na kausapin mo ko habang nagaaral ka. parang ilove you na rin ang mga section at article na binabasa mo. iniimagine ko na.
one time tinawagan mo ko, nasa party ka ng isang friend mo. umiinom ka na naman. akala ko ba magpapayat ka na? laki laki ng beer belly mo nag pa registerka pa sa fitnes first para lang iwork out mo yang tabs mo. tapos tatawag ka para magkwneto ng heart ache. sinisira mo naman yun mood ko. kung alam mo lang. feel ko na rin na saluhan ka para ako rin malsing tapos magsasalita na rin ako ng problema ko sayo.
dinayo pa kita sa motel para alalayan ka pag uwi. dinala ko pa isa kong friend para idrive ka pauwi. naiwan tuloy yung saskyan mo dun. nagalit ka pa sakin. kasi coding yun the next day atdi mo magagamit. at icocommute mo nalang ang sarili mo.
sorry ha.. tae ng mundo eh.
taeako sa tabi mo.parating lalabas pag kelangan lumabas. kahit na pigilan mo pa.
iniyakan mo pala yung sara nung gabi. kasi di ka na naman niya sinipot. gudbye to her kana sabi mo.
ang saya ko nun. hehe...parati na kita mkakasama. lalo na't parehas na tayong magququit sa paninigarilyo. parehas na tayo magpapayat. parehas na tayo palagi.
at nugn isang gabi naginvi ako sa ym. inaabangan kita. kaso mukhag wala ka dun. so last resort na ang mag status ng available. test na ito. sana andito ka...
BUZZ
shet nagbuzz ka. at invi ka. bago yun. tinanong kita kungbat ka invi. sabi mo para abangan si sara.
shet. nag invi para kay sara. parehas pala tayong stalker. ako sayo, ikaw kay sara. napak one way naman.
di man lang tayo nag mit. kala ko ba tapos ka na dun?
buti na lang walayung sara. kaso kahit na wala siya, ganun pa rin eh. pinagkaiba nga lang, eh tayo ang magkausap. pero si sara pa rin ang isue. gusto ko na salpakan ng libro yang bunganga mo bakla ka na talga sa babaeng yun.
bigla mo pang tinype na lulutuan mo ko ng mga pagkain pag nagtambay tayo sa bahay niyo. tinyp mo pa talga. paisa isa pa. nakakatwa talga. parang nangaakit. kaso naaalala ko lang nagawa mo na rin yan kay sara. inaya mo na rin kumain sa haus niyo. patikman ng specialty mo.
ginagago mo naman ako eh..
kahapon nag field trip ako. binilhan kita ng souvenir. magugutuhan mo yun. mahilig ka sa mga ganun eh.
binanggit ko pa sayo yun sa phone.
"i've got something for you" sabi ko
"talga?? ako rin eh" sabi mo.
"ano?"
"CD. pakinggan mo ha?"
putsa hanggang ngayon pa ba naman di pa rin niya alam na wala akng hilig sa lovesongs. tang ina. sakitan ba ito. sige its the thought that counts naman eh.
di ba si sara yung mahilg sa love songs??
nakaksakit din pala yung simple thoguht noh?
fuck
isang kwento ng kaibigan
love story --- ako, disillusoined pa rin?? haha
(written from the girl's pov)
mag eendup ba ko sayo pare?mukha nga. pinangarap ko yan. sobra. kahit na alam kong may gusto kang iba at sobrang perv mo. tang inang kwento yan tungkol kay sarah. ibinalita mo sa kin na pupunta kang up para ibigay mo sa kin yung chocnut ko nung valentines tapos malaman laman ko lang na di pala yun totoo. na paasa lang pala.
o wel noel.
hindi mo pala talga plano na imit up ako. intro mo pala yun para makwento mo ung last gimick mo wid dis sara.
tang inang sara yan. bat mo minahal? eh mukha namang player eh. sa mga kwento mo sa kanya. alam mo na ngang may bf pero bakit ka pa rin pumapayag na magkita kayo. tapos sa kin mo ibubuhos ang paglilitanya mo sa kanya. nainis pa ko nung nagbigay ka pala ng roses at swiss chocolates dun nung valentines (kala ko chocnut).
hinuhuli mo lang talga ako. wel di ako pahuli.
kahit na nadulas ako ng sabihin ko na ok lang manligaw ngbabae. natawa ka pa nga eh. kasi parang may cue ka na. tinanong mo panga sa kin kung liligawan ba kita
sabi ko naman bat hindi kapag natripan kita... hehe.. obvious ba?
indirectly ko naman nasasabi sayo na talgang may gusto ako sayo eh. kahit na kapag magkausap tayo, sinasalpakan mo lang ako ng mga law books mo habang ako nakikinig ng mga corpo stuff from you. di na komashadong nagaaral para samahan ka lang hanggang mag umaga. kahit na gusto mo na kong patulugin.
kunsabagay, parehas tayong maliit. di na tayo lalaki PARE. matanda na tayo parehas.
at kapag gutom na ko, at nakukuwento ko sayo yun halos pagalitan mo pa ko para lang kumain ako. natuwa naman ako nung sinabi mo na kung walang pag kain sa min, dadayuhin mo patalga ang qc para lang ipatikim mo sa kin ang nilaga na specialty mo. kahit na galing ka pa sa may laguna.
"PARE hindi ka ok." sabi mo
"PARE ok lang ako" sabi ko
ok lang talga. khit gutumin na ko kakahintay lang na kausapin mo ko habang nagaaral ka. parang ilove you na rin ang mga section at article na binabasa mo. iniimagine ko na.
one time tinawagan mo ko, nasa party ka ng isang friend mo. umiinom ka na naman. akala ko ba magpapayat ka na? laki laki ng beer belly mo nag pa registerka pa sa fitnes first para lang iwork out mo yang tabs mo. tapos tatawag ka para magkwneto ng heart ache. sinisira mo naman yun mood ko. kung alam mo lang. feel ko na rin na saluhan ka para ako rin malsing tapos magsasalita na rin ako ng problema ko sayo.
dinayo pa kita sa motel para alalayan ka pag uwi. dinala ko pa isa kong friend para idrive ka pauwi. naiwan tuloy yung saskyan mo dun. nagalit ka pa sakin. kasi coding yun the next day atdi mo magagamit. at icocommute mo nalang ang sarili mo.
sorry ha.. tae ng mundo eh.
taeako sa tabi mo.parating lalabas pag kelangan lumabas. kahit na pigilan mo pa.
iniyakan mo pala yung sara nung gabi. kasi di ka na naman niya sinipot. gudbye to her kana sabi mo.
ang saya ko nun. hehe...parati na kita mkakasama. lalo na't parehas na tayong magququit sa paninigarilyo. parehas na tayo magpapayat. parehas na tayo palagi.
at nugn isang gabi naginvi ako sa ym. inaabangan kita. kaso mukhag wala ka dun. so last resort na ang mag status ng available. test na ito. sana andito ka...
BUZZ
shet nagbuzz ka. at invi ka. bago yun. tinanong kita kungbat ka invi. sabi mo para abangan si sara.
shet. nag invi para kay sara. parehas pala tayong stalker. ako sayo, ikaw kay sara. napak one way naman.
di man lang tayo nag mit. kala ko ba tapos ka na dun?
buti na lang walayung sara. kaso kahit na wala siya, ganun pa rin eh. pinagkaiba nga lang, eh tayo ang magkausap. pero si sara pa rin ang isue. gusto ko na salpakan ng libro yang bunganga mo bakla ka na talga sa babaeng yun.
bigla mo pang tinype na lulutuan mo ko ng mga pagkain pag nagtambay tayo sa bahay niyo. tinyp mo pa talga. paisa isa pa. nakakatwa talga. parang nangaakit. kaso naaalala ko lang nagawa mo na rin yan kay sara. inaya mo na rin kumain sa haus niyo. patikman ng specialty mo.
ginagago mo naman ako eh..
kahapon nag field trip ako. binilhan kita ng souvenir. magugutuhan mo yun. mahilig ka sa mga ganun eh.
binanggit ko pa sayo yun sa phone.
"i've got something for you" sabi ko
"talga?? ako rin eh" sabi mo.
"ano?"
"CD. pakinggan mo ha?"
putsa hanggang ngayon pa ba naman di pa rin niya alam na wala akng hilig sa lovesongs. tang ina. sakitan ba ito. sige its the thought that counts naman eh.
di ba si sara yung mahilg sa love songs??
nakaksakit din pala yung simple thoguht noh?
fuck
Saturday, March 12, 2005
drilling holes
ive got a developing hole in my tummy. peptic ulcer daw sabi ni mommy. or hyperacidity. whatever. hell cares anyway. they would open up another space to feed the serpents with fresh meat.
masarap palang patayin unti unti sarili mo. lalo na pag anjan yung pain. as for my part lumalakas yung pain threshold ko. adik na ata ako.
i can spend the whole day without eating. kahit alam kong masarap maging glutton.
tababoy na raw ako...
i also got anoher hole sa may palate. singaw.... laki. ewan parang kabuting biglang sumulpot. sobrang sakit talga. i spent the whole day yesterday na parang may lisp pag nagsasalita... tapos dry lips pa..
so....
profile for the whole week:
(silencio)
ive got a developing hole in my tummy. peptic ulcer daw sabi ni mommy. or hyperacidity. whatever. hell cares anyway. they would open up another space to feed the serpents with fresh meat.
masarap palang patayin unti unti sarili mo. lalo na pag anjan yung pain. as for my part lumalakas yung pain threshold ko. adik na ata ako.
i can spend the whole day without eating. kahit alam kong masarap maging glutton.
tababoy na raw ako...
i also got anoher hole sa may palate. singaw.... laki. ewan parang kabuting biglang sumulpot. sobrang sakit talga. i spent the whole day yesterday na parang may lisp pag nagsasalita... tapos dry lips pa..
so....
profile for the whole week:
(silencio)
Wednesday, March 02, 2005
san akO??
eto ang isa sa mga pics na nahagilap ko sa friendster (c/o abi).. mga tunay na kaibigan. we'll start anew in up --- kinakanta pa namin ni abi nung mga 4th year pa kami. excited na pumasok sa primiyadong unibersidad.. at ako? di ko alam ang kinahinatnan..
nasirang samahan?? di ah??
nawalay lang sa lecheng pag - aacads.. at oo nga, ISTRICT ANG PARENTS KO
tang na, ang gwapo ng isang lalaki jan
walang kokontra.
eto ang isa sa mga pics na nahagilap ko sa friendster (c/o abi).. mga tunay na kaibigan. we'll start anew in up --- kinakanta pa namin ni abi nung mga 4th year pa kami. excited na pumasok sa primiyadong unibersidad.. at ako? di ko alam ang kinahinatnan..
nasirang samahan?? di ah??
nawalay lang sa lecheng pag - aacads.. at oo nga, ISTRICT ANG PARENTS KO
tang na, ang gwapo ng isang lalaki jan
walang kokontra.
FABS, ingat ka
hehe totoo to. paano, kahapon pnuntahan ako ni fabs sa class ko sa p6 para umupo ng less than a minute tapos umalis din. napaisip tuloy ako. feeling ko, mamatay na ang dakilang kaibigan ko. mamiss ko na murahan natin. tsaka mamimiss ko yung ginawa nating eksena sa cr nun..
PUTA ba ako?? gago ka talga fabs.
basta ingat ka.. kukunin ka na ata ni LORD eh..
hehe totoo to. paano, kahapon pnuntahan ako ni fabs sa class ko sa p6 para umupo ng less than a minute tapos umalis din. napaisip tuloy ako. feeling ko, mamatay na ang dakilang kaibigan ko. mamiss ko na murahan natin. tsaka mamimiss ko yung ginawa nating eksena sa cr nun..
PUTA ba ako?? gago ka talga fabs.
basta ingat ka.. kukunin ka na ata ni LORD eh..
Saturday, February 26, 2005
"pangarap ko pong maging doktor"
bata pa ko nun. sa isang sulok ng er sa ortho. ang isang pa check up ko sa ulo kong bumagsak sa slide ay nauwi sa pagbuo ko ng pangarap...
katabi ko si tatay. parehas naming pinanonood ang pashenteng natusok ng salamin sa mata. dumating na ang duktor kasama ang mga kapanalig niya sa mediko. parang si father at mga sisters. sinaasagip ang isang kaluluwang wala sa diyos. mabango ang holy water---anaesthesia, pantanggal ng sakit. pampamanhid.
kaya nga pangarap kong maging doktor eh. masarap pumirma sa papel na kalakip ang md sa dulo ng pangalan mo. isang magulong sulat na malamang, ay uuisain pa ng pharmaceutika para maibigay ang reseta sa pashente. masarap magbukas ng laman, pindot pindotin ito na parang mamakyaw ng baboy sa palengke, mamimili ng saiwang laman para iulam.
masaarp maghain para sa lahat. maarap maglingkod.
hayagang paglilingkod o isang masokista??
2 taon na lang, kung hindi ko mabagsak ang kinukuha kong pisika, tutuntong na ko sa ospital, magsusuot ng puti at magpapanggap ng magaling sa medisina. di malayong mangyari yun. ngayon pang naaalala ko na naman ang senaryo sa emergency room mahigit 10 taon na ang nakakaraan. tabunan man ng ilang lcture mula elementrya hanggang kolhiyo, pirmado pa rin akong tatayo sa gusto kong larangan.
danasin ko man ang pait ng hiwalayan ng pagshohota at ilang pagpupulot ng basag na sarili
idagdag mo pa ang walang katapuang pagbubuo ng paulit ulit na pangrap dahil sa mga nabasag na samahan.
"pangrap kong maging doktor"
at nangangati na ang mga daliri ko pra mabuksan ang pinakaunang bangkay na
pagaaralan ko.
bata pa ko nun. sa isang sulok ng er sa ortho. ang isang pa check up ko sa ulo kong bumagsak sa slide ay nauwi sa pagbuo ko ng pangarap...
katabi ko si tatay. parehas naming pinanonood ang pashenteng natusok ng salamin sa mata. dumating na ang duktor kasama ang mga kapanalig niya sa mediko. parang si father at mga sisters. sinaasagip ang isang kaluluwang wala sa diyos. mabango ang holy water---anaesthesia, pantanggal ng sakit. pampamanhid.
kaya nga pangarap kong maging doktor eh. masarap pumirma sa papel na kalakip ang md sa dulo ng pangalan mo. isang magulong sulat na malamang, ay uuisain pa ng pharmaceutika para maibigay ang reseta sa pashente. masarap magbukas ng laman, pindot pindotin ito na parang mamakyaw ng baboy sa palengke, mamimili ng saiwang laman para iulam.
masaarp maghain para sa lahat. maarap maglingkod.
hayagang paglilingkod o isang masokista??
2 taon na lang, kung hindi ko mabagsak ang kinukuha kong pisika, tutuntong na ko sa ospital, magsusuot ng puti at magpapanggap ng magaling sa medisina. di malayong mangyari yun. ngayon pang naaalala ko na naman ang senaryo sa emergency room mahigit 10 taon na ang nakakaraan. tabunan man ng ilang lcture mula elementrya hanggang kolhiyo, pirmado pa rin akong tatayo sa gusto kong larangan.
danasin ko man ang pait ng hiwalayan ng pagshohota at ilang pagpupulot ng basag na sarili
idagdag mo pa ang walang katapuang pagbubuo ng paulit ulit na pangrap dahil sa mga nabasag na samahan.
"pangrap kong maging doktor"
at nangangati na ang mga daliri ko pra mabuksan ang pinakaunang bangkay na
pagaaralan ko.
Friday, February 18, 2005
valentayms day
this year... i wont think of my self as the highlight of a guys life. rather, it would be pleasant if i would enjoy the day spending it with someone i know i can be wat i am with no pretensions.
that this valentyns, it would not be for my heart to beat a dozen times or so, but just to make the maost out of the whole day. i may not have the other pair of my heart to shower the world with the the ray of reds and falling rose petals; or even kiss till our lips intertwine and be another part of him.. ia may not have that fantasy for this seaason..
valentyms is just for me.. to be happy.
and make my mom happy. she already got her pair. long before i was born.
i gifted my mom with flowersa and a gift certificate at some restaurant; never greeted my dad coz sooner, he would fire me some few announcements/ alerts --- "anak be careful.. todays valentyns day"..
so what?? probably, he would be thinking that his little girl would be banging her ass with some guy at a cheap motel. or drink and puff some weed for the yearnings of her lungs and tummy..
papa's a total paranoid lately..
good idea to buy mom that gift certificate. stuff his mouth with food. i dont wanna hear from him talking bout such craps..
i'm not in that mood.
it was actually a wholesome day. no roses or whatsoever sweet stuff. except for 2 slices of cake a friend of mine gave me. i did receive some sort of a love letter enveloped in pink and sprayed with that asweet smeeling scent of what i think are berries..
(a 101 things why i love....) --- very dramatic.. yeah, sweet. no need for chocolates.
---a date at rodics an order of tapsilog...
i dint eat, i starved myself.
---a date at greenbelt (i watched the phantom)
and a double shot of espresso to soothe my nerves.... and to make my heart pulpitate
talk about fast beatings... desperately in need for love. haha. FOOLISH
this year... i wont think of my self as the highlight of a guys life. rather, it would be pleasant if i would enjoy the day spending it with someone i know i can be wat i am with no pretensions.
that this valentyns, it would not be for my heart to beat a dozen times or so, but just to make the maost out of the whole day. i may not have the other pair of my heart to shower the world with the the ray of reds and falling rose petals; or even kiss till our lips intertwine and be another part of him.. ia may not have that fantasy for this seaason..
valentyms is just for me.. to be happy.
and make my mom happy. she already got her pair. long before i was born.
i gifted my mom with flowersa and a gift certificate at some restaurant; never greeted my dad coz sooner, he would fire me some few announcements/ alerts --- "anak be careful.. todays valentyns day"..
so what?? probably, he would be thinking that his little girl would be banging her ass with some guy at a cheap motel. or drink and puff some weed for the yearnings of her lungs and tummy..
papa's a total paranoid lately..
good idea to buy mom that gift certificate. stuff his mouth with food. i dont wanna hear from him talking bout such craps..
i'm not in that mood.
it was actually a wholesome day. no roses or whatsoever sweet stuff. except for 2 slices of cake a friend of mine gave me. i did receive some sort of a love letter enveloped in pink and sprayed with that asweet smeeling scent of what i think are berries..
(a 101 things why i love....) --- very dramatic.. yeah, sweet. no need for chocolates.
---a date at rodics an order of tapsilog...
i dint eat, i starved myself.
---a date at greenbelt (i watched the phantom)
and a double shot of espresso to soothe my nerves.... and to make my heart pulpitate
talk about fast beatings... desperately in need for love. haha. FOOLISH
Monday, February 07, 2005
kamayan
sige san ko ba nakuha ang sakit nato. ll i know is that nakiparty lang ako sa org ko at uminom... di naman din ganun karami. pero at least nakapagenjoy..
inenjoy ko ang isang taon kong wala na siya..
SERIOUS?!
hehe.. ewan. basta wala na lang akong icocomment.. nakaktawa lang kasi igh school people pa rin ng iba sa tin... kitang kita ko sila holding hands pa. eh ako?? kung kani kanino ko na sinuot ng kamay kko hoping to find the one na sasakto sa mga siwang ng aking daliri.
shempre kasya naman lahat.. maliit lang mga palad ko... ang di ko lang maintinihan
eh sa dami na ng nakadaupang pald ko, eh wala man lang nakaisip na maglagay ng glue para pumirmi na ang mga kamay ko sa kamay niya..
nabasa ko ang post ni beya sa blog niya.. masarap ang mainit na palad. tama n ito para sa malamig kong pakiramdam. sumusot at pinalalambot ang bawat kasulosulokan ng pgkatao ko. pinangarap ko na nga minsan na maging water vapor na lang ako. para at least mklipad ako sa langit at maabot ng mga ulap.
ngayon, magkasama na lang ang mga kamay ko parati.. kapag pakiramdam ko na makipagholding hands, eto at naririto namn ang isang kamay ko para hawakan ang nangungulila kong kabila. di nga lang ganun kainit pero alam ko, sapat na rin iyon upng kahit sa panahonh malamig ay makaramdam din sila ng kapares...
kundi man yung isang kamay, isinasalang ko naman sa bibig..
"nail biters" ewan.. pampawala ng tensyon..
sige san ko ba nakuha ang sakit nato. ll i know is that nakiparty lang ako sa org ko at uminom... di naman din ganun karami. pero at least nakapagenjoy..
inenjoy ko ang isang taon kong wala na siya..
SERIOUS?!
hehe.. ewan. basta wala na lang akong icocomment.. nakaktawa lang kasi igh school people pa rin ng iba sa tin... kitang kita ko sila holding hands pa. eh ako?? kung kani kanino ko na sinuot ng kamay kko hoping to find the one na sasakto sa mga siwang ng aking daliri.
shempre kasya naman lahat.. maliit lang mga palad ko... ang di ko lang maintinihan
eh sa dami na ng nakadaupang pald ko, eh wala man lang nakaisip na maglagay ng glue para pumirmi na ang mga kamay ko sa kamay niya..
nabasa ko ang post ni beya sa blog niya.. masarap ang mainit na palad. tama n ito para sa malamig kong pakiramdam. sumusot at pinalalambot ang bawat kasulosulokan ng pgkatao ko. pinangarap ko na nga minsan na maging water vapor na lang ako. para at least mklipad ako sa langit at maabot ng mga ulap.
ngayon, magkasama na lang ang mga kamay ko parati.. kapag pakiramdam ko na makipagholding hands, eto at naririto namn ang isang kamay ko para hawakan ang nangungulila kong kabila. di nga lang ganun kainit pero alam ko, sapat na rin iyon upng kahit sa panahonh malamig ay makaramdam din sila ng kapares...
kundi man yung isang kamay, isinasalang ko naman sa bibig..
"nail biters" ewan.. pampawala ng tensyon..
Wednesday, February 02, 2005
puta't madona
isang pagtingin
sa dalwang sinakdal ng lipunan
isang puta
at isang madona
ang puta---nakilala
nakasuot ng mini skirt
kasama si 'judge'----berde
matamis
ikinakaway ang sarili
kandidato sa eleksyon
itaguyod ang karapatang
ng mga babae
linisin ang masamang
pagtingin
habang ang puke ay inuuod na.
may dumi ng lalaki-at isang
patay na sanggol
ang madona--kinikilala (daw)
suot ang bestida
pinatahi para sa simbahan
magpoposing sa pintor
at ilalagay ang mukha para iguhit
karugtong ng buhay niya at
patuloy na titingan ng madla at
sa malamang
isasangla sa demonyo ang buhay
para sa kapirasong kapritso ng
luho
ang makilala....parang isang
peynting
ala - monalisa
isang pagtingin
sa dalwang sinakdal ng lipunan
isang puta
at isang madona
ang puta---nakilala
nakasuot ng mini skirt
kasama si 'judge'----berde
matamis
ikinakaway ang sarili
kandidato sa eleksyon
itaguyod ang karapatang
ng mga babae
linisin ang masamang
pagtingin
habang ang puke ay inuuod na.
may dumi ng lalaki-at isang
patay na sanggol
ang madona--kinikilala (daw)
suot ang bestida
pinatahi para sa simbahan
magpoposing sa pintor
at ilalagay ang mukha para iguhit
karugtong ng buhay niya at
patuloy na titingan ng madla at
sa malamang
isasangla sa demonyo ang buhay
para sa kapirasong kapritso ng
luho
ang makilala....parang isang
peynting
ala - monalisa
Friday, January 28, 2005
feel ang pagdadarama
parang kelan lang dala dala ko pa ang virus.. binibilang ko na ang mga raw kung hanggang kelan pa ko hihinga... sa simpleng tiled floor ko nakuha --- tetano.
nagdugo ang paa ko. nadaplisan ng matalas na dulo ng kaawa awang kahoy sa sahig. tumawa pa nga ako ng makita ko ang "Bleeding wound". ngayon lang ulit ako nakakita ng sarili kong dugo. bhira na ko duguin maliban sa mens ko..
"anak, papaturukan kita bukas!" sabi ng nanay ko...
---eh sa totoo lang, ayoko talga. feel ko kasi magsenti. lam mo yung aprang dun sa mi2. yung babae matapos maturukan ng chimeara virus akala mo halos mahulog ang mundo.. may drama pa nga siya na tatalon sa cliff...
---sa part ko, ambabaw lang.. di pa nga sure na may tetano ako eh.. kaso wala lang mukhang astig yung binibilang mo ang mga araw hanggang malack jaw ka na.. kunsabagay, patay na rin ako pag nanahimik ako.
so yun.. plano ko sana na wag paturukan... may motto pa kong :pag oras mo, oras mo na talga. sinabi ko panga kay ronald yun nung nagkita kami nung wed:
"any last words bago ako mamatay??" sabi ko
---shempre, tinwanan lang naman niya ko. ewan ko ba dun. walang ginawa kundi tumawa. wala naman siyang nabanggit tungkol sa mga naiisip niya nung sabihin ko nga na mamamtay na ko
BAKA DI NANINIWALA
---pinakita ko na nga yung kaawa awang sugat ko sa paa.. masaya siyang nakadikit sa ilalim ng paa ko. mumunting sugat.. magandang isipin na yun ang dahilan ng pagkamatay ko.
--------------------------------------
Final judgement
dala dala na ni mommy ang mga gamot.. 2 shots daw sabi niya. parang yung ininum kong con panna.. 2 shots din.. pang neutralize ng hypertension malamang.
-busy si mommy sa pagseset up.. ako busy sa pagseself contemplate. kabado ako kahit na nakasiksik na sa utak ko ang eksena sa isang ads noong 19 kopong kopong
"parang kagat lang yan ng langgam" -- bata pa ata ang nagsabi sa kapwa bata.
sa isang kagat ng langgam, mawaala na ang pagdadrama ko. babalik na rin ang mundo ko sa paulit ulit sa siklo nito.. ang mamroblema sa mga bagay na di naman talga kaproble problema.. eh kung di na lang ako magpaturok, at least kahit mamatay ako, alam kong nabago ko ang takbo ng buhay ko kahit saglit.
malamang dumating pa ang mga tao na pinangarap kong dumalaw sa abahay.. lalo na yung taong nagtulak sa kin para magopen ng account ko dito sa blog..
"musta walkng natin??" sabi ko
isang ngiti lang ang ibinalik niya sa kin.. tahimik siyang naglalakad.. nilampasan niya ko.
clean cut na si harold.
*going back, ayun hinatak na ni mommy ang kanang braso ko.
ok kaya ang sakit. masarap din ang masaktan... bagong motto: pain is pleasure..
next;
skin test; at akala kng katapusan ko na. paano pinabulge ni mommy yung braso ko. akala ko maling pasok ng gamot
"mommy nahihilo na ko.."
bumagsak yung ulo ko sa balikat niya... di na rin ako makahinga. hinihintay ko na nga dumating yung mga flashing lyts. sabi daw nila near death ka na daw nun. kaso wala eh.. kita ko si mommy, mukhang at ease ampanget
MOMMY< MAMAMATAY nA AKO..
kaso mukhang di naman siya kinabahan. maliban na lang siguro sa pagiisip kung anong mali ang ginawa niya kahit wala. effective din pala magdrama
produkto na ata ako ng drama... putsa. mas nakakatawa kung mamatay ako dahil sa simpleng skin test lang. ampangit..
ayun.. ng makaluwag na ko.. tinurok na sa isa kong braso ang Potent tetanus toxoid... mabigat siya dalhin sa braso.irelax ko daw.. ikut ikot ang braso.
tang ina.. second life??? nah!!
produkto pa rin ng drama.. paslit na naligtas.
tapos na ko sa drama..
parang kelan lang dala dala ko pa ang virus.. binibilang ko na ang mga raw kung hanggang kelan pa ko hihinga... sa simpleng tiled floor ko nakuha --- tetano.
nagdugo ang paa ko. nadaplisan ng matalas na dulo ng kaawa awang kahoy sa sahig. tumawa pa nga ako ng makita ko ang "Bleeding wound". ngayon lang ulit ako nakakita ng sarili kong dugo. bhira na ko duguin maliban sa mens ko..
"anak, papaturukan kita bukas!" sabi ng nanay ko...
---eh sa totoo lang, ayoko talga. feel ko kasi magsenti. lam mo yung aprang dun sa mi2. yung babae matapos maturukan ng chimeara virus akala mo halos mahulog ang mundo.. may drama pa nga siya na tatalon sa cliff...
---sa part ko, ambabaw lang.. di pa nga sure na may tetano ako eh.. kaso wala lang mukhang astig yung binibilang mo ang mga araw hanggang malack jaw ka na.. kunsabagay, patay na rin ako pag nanahimik ako.
so yun.. plano ko sana na wag paturukan... may motto pa kong :pag oras mo, oras mo na talga. sinabi ko panga kay ronald yun nung nagkita kami nung wed:
"any last words bago ako mamatay??" sabi ko
---shempre, tinwanan lang naman niya ko. ewan ko ba dun. walang ginawa kundi tumawa. wala naman siyang nabanggit tungkol sa mga naiisip niya nung sabihin ko nga na mamamtay na ko
BAKA DI NANINIWALA
---pinakita ko na nga yung kaawa awang sugat ko sa paa.. masaya siyang nakadikit sa ilalim ng paa ko. mumunting sugat.. magandang isipin na yun ang dahilan ng pagkamatay ko.
--------------------------------------
Final judgement
dala dala na ni mommy ang mga gamot.. 2 shots daw sabi niya. parang yung ininum kong con panna.. 2 shots din.. pang neutralize ng hypertension malamang.
-busy si mommy sa pagseset up.. ako busy sa pagseself contemplate. kabado ako kahit na nakasiksik na sa utak ko ang eksena sa isang ads noong 19 kopong kopong
"parang kagat lang yan ng langgam" -- bata pa ata ang nagsabi sa kapwa bata.
sa isang kagat ng langgam, mawaala na ang pagdadrama ko. babalik na rin ang mundo ko sa paulit ulit sa siklo nito.. ang mamroblema sa mga bagay na di naman talga kaproble problema.. eh kung di na lang ako magpaturok, at least kahit mamatay ako, alam kong nabago ko ang takbo ng buhay ko kahit saglit.
malamang dumating pa ang mga tao na pinangarap kong dumalaw sa abahay.. lalo na yung taong nagtulak sa kin para magopen ng account ko dito sa blog..
"musta walkng natin??" sabi ko
isang ngiti lang ang ibinalik niya sa kin.. tahimik siyang naglalakad.. nilampasan niya ko.
clean cut na si harold.
*going back, ayun hinatak na ni mommy ang kanang braso ko.
ok kaya ang sakit. masarap din ang masaktan... bagong motto: pain is pleasure..
next;
skin test; at akala kng katapusan ko na. paano pinabulge ni mommy yung braso ko. akala ko maling pasok ng gamot
"mommy nahihilo na ko.."
bumagsak yung ulo ko sa balikat niya... di na rin ako makahinga. hinihintay ko na nga dumating yung mga flashing lyts. sabi daw nila near death ka na daw nun. kaso wala eh.. kita ko si mommy, mukhang at ease ampanget
MOMMY< MAMAMATAY nA AKO..
kaso mukhang di naman siya kinabahan. maliban na lang siguro sa pagiisip kung anong mali ang ginawa niya kahit wala. effective din pala magdrama
produkto na ata ako ng drama... putsa. mas nakakatawa kung mamatay ako dahil sa simpleng skin test lang. ampangit..
ayun.. ng makaluwag na ko.. tinurok na sa isa kong braso ang Potent tetanus toxoid... mabigat siya dalhin sa braso.irelax ko daw.. ikut ikot ang braso.
tang ina.. second life??? nah!!
produkto pa rin ng drama.. paslit na naligtas.
tapos na ko sa drama..
Wednesday, January 19, 2005
something to smile for (miss gullible talking)
i just thought that it would be all over.. a game i should say. a sad game of love. its not that long since i cut off that line. when he told me how a jack ass i was. how i came to visit him and throw things that he didnt want to hear. how crap his life was --- he knew it of course.. but to hear it from me? no-no...
i was walking from stations to stations... tired of all the immediate heartbeat. and the lost of it.. possible that they were all lies. and i had detected them all.. i only got a genuine feeling that the last real heartbeat that i felt was from him... but i never bothered to give it a try for it to last.. i was insane to keep that thing immediate.. but there's no such thing for him.. no immediate crap of feeling... whatever they (the people would say) i know this is not a short term addiction.. its just a week of knowing and months of communication gaps but in these gaps were fillings... that were (or iam) still bonded...
i have cried out my eyes... but still thinking of him, there are still tears flowing.. a mystery.. that still remains locked. a heart that keeps on beating even without his presence...
a smile that woiuld still stick on my lips just because of a single moment i kept on remembering...
the violet jacket/....
unfortunately, i saw it again.. funny he (the guy wearing it) looked like you.
well, at least i found myself thinking... how you looked like that day... that drizzle...
shit... now iam smiling.
i just thought that it would be all over.. a game i should say. a sad game of love. its not that long since i cut off that line. when he told me how a jack ass i was. how i came to visit him and throw things that he didnt want to hear. how crap his life was --- he knew it of course.. but to hear it from me? no-no...
i was walking from stations to stations... tired of all the immediate heartbeat. and the lost of it.. possible that they were all lies. and i had detected them all.. i only got a genuine feeling that the last real heartbeat that i felt was from him... but i never bothered to give it a try for it to last.. i was insane to keep that thing immediate.. but there's no such thing for him.. no immediate crap of feeling... whatever they (the people would say) i know this is not a short term addiction.. its just a week of knowing and months of communication gaps but in these gaps were fillings... that were (or iam) still bonded...
i have cried out my eyes... but still thinking of him, there are still tears flowing.. a mystery.. that still remains locked. a heart that keeps on beating even without his presence...
a smile that woiuld still stick on my lips just because of a single moment i kept on remembering...
the violet jacket/....
unfortunately, i saw it again.. funny he (the guy wearing it) looked like you.
well, at least i found myself thinking... how you looked like that day... that drizzle...
shit... now iam smiling.
no title
wed. na naman. time to refresh myself from hassles and things that troubles me everyday. i didint attend my ga for the reaspon that i got some dysmennorhea. ang sakit pala talaga. the only reason why i woke up so early -- mga 3 in the morning... rushed to my medicine cabinet and look for a cure... unfortunately, wala ng advil so i took 2 pills of paracetamol (so mga 1000 mg) ata at nilagok ko..
adik pa rin.. (aspirin na nga lang)
so... andami ko pang gagawin. and still, i'm sucked up in front oif this monitor.. telling my whole life out. problems for tomorrow will be my tonights problem...
lagot sa kin si richard gomez. hihimayin ko siya sa report namin.
yari na naman ako sa p6. wala pa rin akong alam.
late na naman ang papaer ko sa psych
ano pa ba??? di pa rin ako tumitino sa pag aaral ko ah..
ay oo.. meron pla.. advans ako sa latin
so what's the point?
wed. na naman. time to refresh myself from hassles and things that troubles me everyday. i didint attend my ga for the reaspon that i got some dysmennorhea. ang sakit pala talaga. the only reason why i woke up so early -- mga 3 in the morning... rushed to my medicine cabinet and look for a cure... unfortunately, wala ng advil so i took 2 pills of paracetamol (so mga 1000 mg) ata at nilagok ko..
adik pa rin.. (aspirin na nga lang)
so... andami ko pang gagawin. and still, i'm sucked up in front oif this monitor.. telling my whole life out. problems for tomorrow will be my tonights problem...
lagot sa kin si richard gomez. hihimayin ko siya sa report namin.
yari na naman ako sa p6. wala pa rin akong alam.
late na naman ang papaer ko sa psych
ano pa ba??? di pa rin ako tumitino sa pag aaral ko ah..
ay oo.. meron pla.. advans ako sa latin
so what's the point?
Tuesday, January 11, 2005
pervs know when to shut up
a realization that hit me a while ago... i was checkin my email this morning when this guy buzz me from my messenger. so ok... we chatted for some time... talking about shit and stuff. about being lost in love and the attraction through pheromones, the power of scent for sex, the rush of libido. blah blah blah... trash talking. sort of a dirty bin for the "fantastic" act of man over woman.. very patriarchal, i should say.
and i had enough of it...
"SOP tayo..." he suddenly asked me.
"ha?? putsa desperado ka.." i replied
there's actually no twist after my reply. he kept on pushing me in..
"tara." he still persisted.
"fuck off" i answered
still the same.. he's a complete pervert. now where's the brain??? it all goes down... down to his center. if i ever had the chance to cut it off... i'll have no hesitations.
he does no thinking anymore.. a beast per se.. The power is there between his legs.
HE"S HARD
i completely hang the phone.. got sick of talking bout penises and vaginas...
it was only 930 in the morning. who would think about such??
he messaged me after..
"tnx anyway" he said...
he didn't bother to.... oh well. thanks for shutting up MR. STRADLIN.
a realization that hit me a while ago... i was checkin my email this morning when this guy buzz me from my messenger. so ok... we chatted for some time... talking about shit and stuff. about being lost in love and the attraction through pheromones, the power of scent for sex, the rush of libido. blah blah blah... trash talking. sort of a dirty bin for the "fantastic" act of man over woman.. very patriarchal, i should say.
and i had enough of it...
"SOP tayo..." he suddenly asked me.
"ha?? putsa desperado ka.." i replied
there's actually no twist after my reply. he kept on pushing me in..
"tara." he still persisted.
"fuck off" i answered
still the same.. he's a complete pervert. now where's the brain??? it all goes down... down to his center. if i ever had the chance to cut it off... i'll have no hesitations.
he does no thinking anymore.. a beast per se.. The power is there between his legs.
HE"S HARD
i completely hang the phone.. got sick of talking bout penises and vaginas...
it was only 930 in the morning. who would think about such??
he messaged me after..
"tnx anyway" he said...
he didn't bother to.... oh well. thanks for shutting up MR. STRADLIN.
Sunday, January 09, 2005
bagong kabanata
happy new year sa lahat. minsan napapansin ko na parang di ko na mashadong nalalagyan ng laman ang blog ko. tama nga si beya. kapag mashado kang masya, u dont need to shout it na parang "MASYA AKO..." at kng ano anong kwento. simple na ang maramdaman mo na masaya ka. period. pakiramdam ko kasi, kapag nagsalita pa ko tungkol sa buhay kong masaya, eh lumpad na lang siya sa kin.. gagawing outlet ang bibig ko para tumakas. malipat pa sa iba... magdadamot na muna ako sa sarili ko... sakin muna ang pagiging masaya..............................
kahit wala pusong tumitiboktibok... which in fact i'm enjoying, eh oks pa rin naman. last new year nga nadaplisan pa ko ng kwitis. nag kablister pa ko. pero OK pa rin.. ewan nasobrahan ata ako sa pagiging high...
happy new year sa lahat. minsan napapansin ko na parang di ko na mashadong nalalagyan ng laman ang blog ko. tama nga si beya. kapag mashado kang masya, u dont need to shout it na parang "MASYA AKO..." at kng ano anong kwento. simple na ang maramdaman mo na masaya ka. period. pakiramdam ko kasi, kapag nagsalita pa ko tungkol sa buhay kong masaya, eh lumpad na lang siya sa kin.. gagawing outlet ang bibig ko para tumakas. malipat pa sa iba... magdadamot na muna ako sa sarili ko... sakin muna ang pagiging masaya..............................
kahit wala pusong tumitiboktibok... which in fact i'm enjoying, eh oks pa rin naman. last new year nga nadaplisan pa ko ng kwitis. nag kablister pa ko. pero OK pa rin.. ewan nasobrahan ata ako sa pagiging high...
Sunday, December 26, 2004
a day with babies
sa buwan na ito, mukhang malakas nanaman ako kay LORD. akalain mo ba naman na bigla akong gulatin ng aso kong si kara ng manganak siya ng lima. 1 lamang ang lalaki panay babae na. oklang.. inaantay ko pa rin ang susunod na ikay na papatulugin ko sa kama.
ngayong araw ko lang nakita ng malapitan ang mga tuta. masaya ako.. excited mother ako para sa limang baby dogs. papadede ko na naman ang aking mga daliri.. nakakakiliti kasi..
anyways, mejo kaiba ang bati ng araw na ito.. sabi ko na ngang hindi ako papaapekto. mabilis ata talaga ako mahook up.. at bigla ba naman akong excusan ng LBM at pagdadrive... sana nga talga.. pakagaling na lang siya...
di ko nanga amuna kukulitin ang telepono ko.. may naaalala ako.
buti na lang maybago akong pagkakaabalahan..
sa buwan na ito, mukhang malakas nanaman ako kay LORD. akalain mo ba naman na bigla akong gulatin ng aso kong si kara ng manganak siya ng lima. 1 lamang ang lalaki panay babae na. oklang.. inaantay ko pa rin ang susunod na ikay na papatulugin ko sa kama.
ngayong araw ko lang nakita ng malapitan ang mga tuta. masaya ako.. excited mother ako para sa limang baby dogs. papadede ko na naman ang aking mga daliri.. nakakakiliti kasi..
anyways, mejo kaiba ang bati ng araw na ito.. sabi ko na ngang hindi ako papaapekto. mabilis ata talaga ako mahook up.. at bigla ba naman akong excusan ng LBM at pagdadrive... sana nga talga.. pakagaling na lang siya...
di ko nanga amuna kukulitin ang telepono ko.. may naaalala ako.
buti na lang maybago akong pagkakaabalahan..
Saturday, December 25, 2004
i'm back! probably because it's christmas and i'm in a complete boredom. yep.. christmas is actually the first two - 3hours of the day.. the rest are just time fillers...
anyway, i gues, i dont haveanything important to do. my "dull"family are very hospitable to accommodate all their friendly friends and loved ones. nice..
the funny thing: i actuallywokeup with myhead throbbing with pain.. i drank till 4. still at migs place. spenidng the yule with them is a complete fun asidefrom treating some ofhis friends because oftoo much drinking...
so where was i, yeah... i woke up andspotted this kid inside my room. "mjo singhutin ang bata" one ofthe things i hatedabout children... iimmediatly lefthim there making smudges of mucus everywhere... thanks kiddo.. nice greeting...
last night i got some message from brian.. we did talk about stuffand life before i left for dreamland. one thing i remembered before we hang up wasthat "hinihingahan na lang niya ako" he was drunk.
i did recieve a gift from migs bro.. a box of cinnamon goodies.... okei.. thanks.. and igave him a kiss on the cheek.. a neat one.
still planning to enjoy th rest of the day... in frontof the pc.. or to scare kids... that would be fun..
anyway, i gues, i dont haveanything important to do. my "dull"family are very hospitable to accommodate all their friendly friends and loved ones. nice..
the funny thing: i actuallywokeup with myhead throbbing with pain.. i drank till 4. still at migs place. spenidng the yule with them is a complete fun asidefrom treating some ofhis friends because oftoo much drinking...
so where was i, yeah... i woke up andspotted this kid inside my room. "mjo singhutin ang bata" one ofthe things i hatedabout children... iimmediatly lefthim there making smudges of mucus everywhere... thanks kiddo.. nice greeting...
last night i got some message from brian.. we did talk about stuffand life before i left for dreamland. one thing i remembered before we hang up wasthat "hinihingahan na lang niya ako" he was drunk.
i did recieve a gift from migs bro.. a box of cinnamon goodies.... okei.. thanks.. and igave him a kiss on the cheek.. a neat one.
still planning to enjoy th rest of the day... in frontof the pc.. or to scare kids... that would be fun..
Tuesday, December 14, 2004
Pagpapanggap ng isang dalaga
Tawagin natin siyang si “panchita”. Dalaga, disiotso. Mukhang sariwa at makinis. Mataas ang pangarap at malalaki ang mga hinahakbang.
Matgal tagal na rin simula ng mailagay niya sa hukay ang isa niyang paa. Malas nga lamang dahil imbes na paa ang nailagay niya, isang walang kamuwang muwang na bata ang naihulog niya. Buti na lamang at tahimik siya. Hinele ni kamatayan..
“Go BABY, go to PAPA.. iingatan ka niya”
Ang huling salita niya bago mawalan ng malay. bago hukayin ang yaman sa pagitan ng kanyang ari..
itatatransplant na si baby.. ilalagay sa hukay. Di na niya iistorbuhin si nanay Panchita.
Ni hikbi, wala kang maririnig. Napsarap na siya ng tulog sa hele ng lalaking may kalawit. Tinugtugan ng abc hanggang matapos sa Z.
Yan ang nakaraan. Mga walong buwan na ang nakaklilipas. Nakaligtas ang matinik na si “Panchita” sa panganib ng paglobo. Malaki pa ang kinabukasan ng magaling na dalaga. Tuloy pa rin sa pangarap. Abot kamay na ito sa loob ng ilang taon. Magsusuot na rin siya ng puti.
Ngayon ay Disiembre, alam niyang kung tinuloy niya ang bahaging iyon ng nakaraan, patunay ito na pamasko si baby ng langit. At bagong taon para sa kanya ang darating.
Siyay magiging ina s unang buwan ng sunod na taon… SANA
Ngayon, alam ni Panchita, darating ang araw na maipaparada niya ang pinagpagurang putting tela. Ibabalabal sa sarili…
Oo nakatapos ka panchita! At siya’y iiyak… luha at dugo. Iyak ng ina.
Tawagin natin siyang si “panchita”. Dalaga, disiotso. Mukhang sariwa at makinis. Mataas ang pangarap at malalaki ang mga hinahakbang.
Matgal tagal na rin simula ng mailagay niya sa hukay ang isa niyang paa. Malas nga lamang dahil imbes na paa ang nailagay niya, isang walang kamuwang muwang na bata ang naihulog niya. Buti na lamang at tahimik siya. Hinele ni kamatayan..
“Go BABY, go to PAPA.. iingatan ka niya”
Ang huling salita niya bago mawalan ng malay. bago hukayin ang yaman sa pagitan ng kanyang ari..
itatatransplant na si baby.. ilalagay sa hukay. Di na niya iistorbuhin si nanay Panchita.
Ni hikbi, wala kang maririnig. Napsarap na siya ng tulog sa hele ng lalaking may kalawit. Tinugtugan ng abc hanggang matapos sa Z.
Yan ang nakaraan. Mga walong buwan na ang nakaklilipas. Nakaligtas ang matinik na si “Panchita” sa panganib ng paglobo. Malaki pa ang kinabukasan ng magaling na dalaga. Tuloy pa rin sa pangarap. Abot kamay na ito sa loob ng ilang taon. Magsusuot na rin siya ng puti.
Ngayon ay Disiembre, alam niyang kung tinuloy niya ang bahaging iyon ng nakaraan, patunay ito na pamasko si baby ng langit. At bagong taon para sa kanya ang darating.
Siyay magiging ina s unang buwan ng sunod na taon… SANA
Ngayon, alam ni Panchita, darating ang araw na maipaparada niya ang pinagpagurang putting tela. Ibabalabal sa sarili…
Oo nakatapos ka panchita! At siya’y iiyak… luha at dugo. Iyak ng ina.
pawn hotlines
“Gud evening mam! How can I help you?”
Mula sa kabilang linya maririnig ang iba’t ibang boses ng BOSS..
----matandang nagpipilit bumigkas
----babaeng hinihingal sa pagbigkas
----isang teenager na slang bumigkas
----at isang batang kakatuto pa lang bumigkas
Sabay maririnig ang sunodsunod na pagtaktak ng “keyboard”
“Mam/Sir, may problema po tayo sa…… na isinalin sa ibat ibang lengwahe. Fukien para sa mga chengwang balasubas na BOSS; ingles para sa mga kanong magpapanggap (subalit naghahanap lamng ng maasawa); Nipponggo para sa mga Hapon; at iba’t ibang salin pa.
CALL CENTER----the only bright spot in the Philippine economy. Teka, sabayan ko muna ng OYEAH!! Magaling. In short parang…parang…
parang may isang anghel sa aking labi …na nangingiliti.
Nagbibigay ngiti sa mga aspiring yuppies.
Mga istambay - ng coffeeshop, bestfriend ni “the GREAT YOSIKADIRI” ang mascot na puti ng DOH.
CALL CENTER ---the only bright spot in the Philippine economy. In short parang…
SUNcell. Talk and text all you can. Sabay birit ni J.R. ng O YEAH!! At pagdemo ng kanyang helicopter (yung parang turumpo).
Maliwanag na maliwanag. Niloloko nanaman tayo. Sino ba namang di papauto sa malaking pasweldo ng CALL CENTER.. maliit na ang 12000 na sweldo isabay mo pa ang iba pang benefits. Sino ba naman ang di hihindi
“Gud evening mam! How can I help you?”
Mula sa kabilang linya maririnig ang iba’t ibang boses ng BOSS..
----matandang nagpipilit bumigkas
----babaeng hinihingal sa pagbigkas
----isang teenager na slang bumigkas
----at isang batang kakatuto pa lang bumigkas
Sabay maririnig ang sunodsunod na pagtaktak ng “keyboard”
“Mam/Sir, may problema po tayo sa…… na isinalin sa ibat ibang lengwahe. Fukien para sa mga chengwang balasubas na BOSS; ingles para sa mga kanong magpapanggap (subalit naghahanap lamng ng maasawa); Nipponggo para sa mga Hapon; at iba’t ibang salin pa.
CALL CENTER----the only bright spot in the Philippine economy. Teka, sabayan ko muna ng OYEAH!! Magaling. In short parang…parang…
parang may isang anghel sa aking labi …na nangingiliti.
Nagbibigay ngiti sa mga aspiring yuppies.
Mga istambay - ng coffeeshop, bestfriend ni “the GREAT YOSIKADIRI” ang mascot na puti ng DOH.
CALL CENTER ---the only bright spot in the Philippine economy. In short parang…
SUNcell. Talk and text all you can. Sabay birit ni J.R. ng O YEAH!! At pagdemo ng kanyang helicopter (yung parang turumpo).
Maliwanag na maliwanag. Niloloko nanaman tayo. Sino ba namang di papauto sa malaking pasweldo ng CALL CENTER.. maliit na ang 12000 na sweldo isabay mo pa ang iba pang benefits. Sino ba naman ang di hihindi
- Kahit na kapalit nito ay paulit ulit na Hi, Hello, Gud Morning, Gud Evening, at iba’t iba pang gud.
- Kahit na ilang ulit ng naitatanong ang isang problema.
- Kahit na ilang beses pa murahin ng BOSS dahil hindi maayos ang pinapagawa niya.
- Kahit na ilang graveyard shifts na ang naiikot mo. Nabespren mo na ang buwan at bituin.
- Kahit na kalakip nito ang buhay na paulit ulit.Hanggang mastress out ka na
Aminin natin. Maliit na ang pangarap ng mga bagong gradweyt. Solb na sa simpleng pagsagot sa high-tech phone, sariling computer na kapag minalas malas ka ay de intranet, at malamig na aircon. Ayus! Feeling abroad kana.
Di ko naman nais sirain ang Call Center phenomena ngayon. Pero nakakaawa naman. Biktima na naman tayo ng exploitasyon. Sa maniwala kayo o sa hindi. Cheap labor ang inaakala niyong mga opsinang malamig sa strata ng ortigas at Citibank ng libis. Cheap labor ang paulit ulit na pagsagot satelepono at pakikipagusap kay BOSS na everything will be normal atmay unting sira sa…
Walang pinagkaiba sa trabahong pampabrika. Paulit ulit. Hanggang mapudpod ang daliri at mamaos ang boses. Kunsabagy, wala namang utak na pinapagana. Buhay na robot.
Panay scripted. Trial and error.
Pati si BOSS nagpapauto.
Pati ako nagpapauto. Kunsabagay, malaki ang sweldo. Tama ngang pati buhay nabibili na rin pala.
At sa halaga pa ng isang cellphone kada buwan.
Friday, December 10, 2004
exchange
its actually a good feeling. of sharing your feelings and thoughts. i've done that a lot of times but yesternight, was so different. aside from me talking, there's this guy that keeps up with me.. exchanging nice ideas about writing and even some kwentong bahay stories (that i miss so much)..
that's what i mean by a nice coinversation.. you talk, i talk, you listen, i listen.. not that bullcrap that i talk shit.. and another just listens till he drops off to sleep.
am i singing a frail lullabye or something?
eeeeeeee.... that's not good.
*gusto ko yung binasa niyang poem about "yosi together" ang astig ng concept..
its actually a good feeling. of sharing your feelings and thoughts. i've done that a lot of times but yesternight, was so different. aside from me talking, there's this guy that keeps up with me.. exchanging nice ideas about writing and even some kwentong bahay stories (that i miss so much)..
that's what i mean by a nice coinversation.. you talk, i talk, you listen, i listen.. not that bullcrap that i talk shit.. and another just listens till he drops off to sleep.
am i singing a frail lullabye or something?
eeeeeeee.... that's not good.
*gusto ko yung binasa niyang poem about "yosi together" ang astig ng concept..
Tuesday, December 07, 2004
losing end
i dont know what exactly i'm feeling ryt now. this is supposedly a big day for me.. imagine, meeting up mr. nice guy and being with him for even a few hours is just so so cool.
but shit knows that we cant... will never..
yesterday, iwas such a loser that i drove him mad. imaturity even if i've grown for about a year. i'm no 18 in attitude. fuck it. talk about being an adult.
but hey, this is a damn important matter.. not an adult stuff not even a teenage stuff...
this is my life... my day...
and i spoiled it all because of the fucking i did...
now, i dont know. he's in his slumber.. damn the world.. he's in a day off.
and now i'm talking shit. L.O.S.E.R.
ok great day for me.. a good time for me to die...
i dont know what exactly i'm feeling ryt now. this is supposedly a big day for me.. imagine, meeting up mr. nice guy and being with him for even a few hours is just so so cool.
but shit knows that we cant... will never..
yesterday, iwas such a loser that i drove him mad. imaturity even if i've grown for about a year. i'm no 18 in attitude. fuck it. talk about being an adult.
but hey, this is a damn important matter.. not an adult stuff not even a teenage stuff...
this is my life... my day...
and i spoiled it all because of the fucking i did...
now, i dont know. he's in his slumber.. damn the world.. he's in a day off.
and now i'm talking shit. L.O.S.E.R.
ok great day for me.. a good time for me to die...
Saturday, December 04, 2004
Friday, December 03, 2004
(in)decent proposal
iba't ibang mukha ng pagibig:
ngayon desente ka na. nakaputing polo, gray slacks at black polished shoes. naks! iba na nga talga. malayo sa dugyot image mo dati.
mukha kang si big boss --- may ari ng makati
subalit binago mo ang lahat.. nang hiarap mo sa kin ang contrata
"looks like a big deal" sabi ko sa sarili ko
"contratang galing sa puso ma'm" tila sinisigaw ng maputi mong polo.. nlabahn ata ng dagat.
----isang salesman at isang cliente
big time na cliente mo.
tsk.. ibang mukha ng pagibig in the context of business. very influential. and impressing..
law of market shit...
pormal-pormalan
astig...
iba't ibang mukha ng pagibig:
- si lil miss gullible at mr. nice guy
- isang musikero at isang tagahanga
- isang bachelor at isang bachelorette
ngayon desente ka na. nakaputing polo, gray slacks at black polished shoes. naks! iba na nga talga. malayo sa dugyot image mo dati.
mukha kang si big boss --- may ari ng makati
subalit binago mo ang lahat.. nang hiarap mo sa kin ang contrata
"looks like a big deal" sabi ko sa sarili ko
"contratang galing sa puso ma'm" tila sinisigaw ng maputi mong polo.. nlabahn ata ng dagat.
----isang salesman at isang cliente
big time na cliente mo.
tsk.. ibang mukha ng pagibig in the context of business. very influential. and impressing..
law of market shit...
pormal-pormalan
astig...
tres
i want to clarify -- NO HIDDEN AGENDA
an intentional visit. i want to see you
i was driving my way back to you. still pictures of you and me were rolling at the bac of my head. like those in the movies.. shrot films of the past.
i was tensed.. 3 smokes and off
back to those movie flicks.
the informant told me where you are... i immediately gatecrashed. throwing the possibility of a failure.. but.. this is a risk to take..
and there was you. dressed differently.
so. ok your there.
haha.. funny that i was hypnotized. and you caught me staring AT YOU.. and you stared back..
-----fuck! those piercing eyes
-----as usual, i threw my fake laughs..
i was back. 3 mos ago
the feling still there 3 mos old
and still no changes... its absurd
that was 3 mos..
i want to clarify -- NO HIDDEN AGENDA
an intentional visit. i want to see you
i was driving my way back to you. still pictures of you and me were rolling at the bac of my head. like those in the movies.. shrot films of the past.
i was tensed.. 3 smokes and off
back to those movie flicks.
the informant told me where you are... i immediately gatecrashed. throwing the possibility of a failure.. but.. this is a risk to take..
and there was you. dressed differently.
so. ok your there.
haha.. funny that i was hypnotized. and you caught me staring AT YOU.. and you stared back..
-----fuck! those piercing eyes
-----as usual, i threw my fake laughs..
i was back. 3 mos ago
the feling still there 3 mos old
and still no changes... its absurd
that was 3 mos..
Tuesday, November 30, 2004
tenk yu
minsan maiisip mo kung bakit at anogn silbi ng pag alis mo at bumisita sa isang taong minahal mo (at maaring mahal mo pa).
makikita mo lang naman ang sarili mo na nanonood ng tv
sa kaso ko --- spongebob at ilang silip sa (engrande kuno) eat bulaga, at mtagalang titigan sa mga bolang laro.
at kumain sa ibang bahay..
walang pinagkaiba sa ginagawa ko sa bahay ko.
ano nga bang bago??
meron.. isang malamg na pagtrato mula sa nagmamahal kong EKS
oh well.. gumising.. hi mula sa kin.. isang taas ng kilay mula sa kanya.
mabigat na pagbagsak sa sopa sabay pindot sa remote.
tahimik.. maingay lang ang tv. announcer ang nagpapagalaw sa tenga ko..
siya.. pinutol ang katahimikan.. inutusan ang katulong na tila nagaabang sa kusina
ng mga susunod pang utos sa tumanda niyang amo
"ate kakain na kaming tatlo" (kasama ako dun sa tatlo.)
salamat sa cornbeef at bopis.. salamat sa juice.
pati na rin sa cake na nakuha ko pa mula sa isang bisita..
di ako inaya ng clebrant na kumain..ng kanyang chocolate cake
wala ata akong karapatang makihati sa cake niya.. magiisng taon na kong wala sa kanya. kunsabgay. wala na rin ang isang taon sa min.. ano nga bang ihihati ko pa sa buhay niya.
sa cake niya.
kulay tsokolate.. sayang paborito ko pa naman. isang pangko din ang cake na yun sa bday ko. DATI..
salamat ulit sa cake...
babay.. alis na ko.
narinig ko ang sarili kong magpaalam..
"babay.. salamat sa...."
salamat saan??
ang tanga.. bat pa ko pumunta dun??
wala naman akong pinanghihinayangan. subalit minsan wala na rin naman pinapala ang mga panunuyo -- o pagamin sa iyong matagal ng pagkakamali..
kunsabagy. bday naman niya. kung ano man ang gusto niya.. bday nya eh
ulit..
isang malaking "TENK YU". sabay bagsak ng gate..
pinagsarhan na niya ko.
minsan maiisip mo kung bakit at anogn silbi ng pag alis mo at bumisita sa isang taong minahal mo (at maaring mahal mo pa).
makikita mo lang naman ang sarili mo na nanonood ng tv
sa kaso ko --- spongebob at ilang silip sa (engrande kuno) eat bulaga, at mtagalang titigan sa mga bolang laro.
at kumain sa ibang bahay..
walang pinagkaiba sa ginagawa ko sa bahay ko.
ano nga bang bago??
meron.. isang malamg na pagtrato mula sa nagmamahal kong EKS
oh well.. gumising.. hi mula sa kin.. isang taas ng kilay mula sa kanya.
mabigat na pagbagsak sa sopa sabay pindot sa remote.
tahimik.. maingay lang ang tv. announcer ang nagpapagalaw sa tenga ko..
siya.. pinutol ang katahimikan.. inutusan ang katulong na tila nagaabang sa kusina
ng mga susunod pang utos sa tumanda niyang amo
"ate kakain na kaming tatlo" (kasama ako dun sa tatlo.)
salamat sa cornbeef at bopis.. salamat sa juice.
pati na rin sa cake na nakuha ko pa mula sa isang bisita..
di ako inaya ng clebrant na kumain..ng kanyang chocolate cake
wala ata akong karapatang makihati sa cake niya.. magiisng taon na kong wala sa kanya. kunsabgay. wala na rin ang isang taon sa min.. ano nga bang ihihati ko pa sa buhay niya.
sa cake niya.
kulay tsokolate.. sayang paborito ko pa naman. isang pangko din ang cake na yun sa bday ko. DATI..
salamat ulit sa cake...
babay.. alis na ko.
narinig ko ang sarili kong magpaalam..
"babay.. salamat sa...."
salamat saan??
ang tanga.. bat pa ko pumunta dun??
wala naman akong pinanghihinayangan. subalit minsan wala na rin naman pinapala ang mga panunuyo -- o pagamin sa iyong matagal ng pagkakamali..
kunsabagy. bday naman niya. kung ano man ang gusto niya.. bday nya eh
ulit..
isang malaking "TENK YU". sabay bagsak ng gate..
pinagsarhan na niya ko.
sometimes
it just occured to my head awhile ago... i dont know if i'm going emo.. but whatever shit this is.. oh well... no more sorries..
sometimes --- i just wanna fly.. to where silence is..
brought about by flying bulltes and sounds of guns..
shriek and cry marks the end of silence...
and again bring back the lost peace..
sometimes --- i just wanna stick out my tongue
and taste everything.like a fly sticking out its----
appreciating the thirst for life-- survival
sometimes ---- burying myself under the covers
of the dark
i dont wanna be seen...
the only light illuminating the dark wuld be
my eyes.. and i longed for it
soemtimes ---- i feel like drinking
yup.. still caffeine.. and i love the
effect of it.. with my whole senses awake and never bound
to sleep..
its fuckin lousy
sometimes --- i wanna live the world so differently
i hate ususal stories..
i want mine to be so damn cool...
and i'm waitin for it to come
sometimes..
it just occured to my head awhile ago... i dont know if i'm going emo.. but whatever shit this is.. oh well... no more sorries..
sometimes --- i just wanna fly.. to where silence is..
brought about by flying bulltes and sounds of guns..
shriek and cry marks the end of silence...
and again bring back the lost peace..
sometimes --- i just wanna stick out my tongue
and taste everything.like a fly sticking out its----
appreciating the thirst for life-- survival
sometimes ---- burying myself under the covers
of the dark
i dont wanna be seen...
the only light illuminating the dark wuld be
my eyes.. and i longed for it
soemtimes ---- i feel like drinking
yup.. still caffeine.. and i love the
effect of it.. with my whole senses awake and never bound
to sleep..
its fuckin lousy
sometimes --- i wanna live the world so differently
i hate ususal stories..
i want mine to be so damn cool...
and i'm waitin for it to come
sometimes..
Monday, November 29, 2004
hanged out
hehe.. wrong grammar?? actually, oo. but pls. dont mind.. intentional naman siya eh.. this would again be my only time to share the best highlight of my past week. yesterday (although i got some chance to post) ngayon ko lang feel magshare..
the apst week was the best of this month. d---0----ll----y.. arrange niyo na lang.. feel ko maging starbuzzer. Chismaks. or whatever it is called. this is my showbiz "starlit" life.. maliit lang ang ilaw sa kin. i'm a star in my own realm. kaya pls. let me have my own dream of becoming this 'bida' sa teledrama.. pls.pls
sneakers... i apply na natin ang buhay ko last month sa last wek experience ko.. takas takas na naman.. friday was the happiest day.. at ang pina MI na araw.. salaamat sa mga nagtakas sa kin.. feeling ko inescort ako palabas ng bahay.. isang kriminal kasama ang mga advocates.. ang mga sumusuporta.. salamat sa inyo.. i really had fun..
anyway. nag cut ako (first time this sem...) wento to glorietta.. ang 'hanged out' --> the ryt word to be honest.. with another him naglasing lang naman ako ng kape.. an activity that i havent done for a month.. i dont know.. coffee makes my mind work wonders.. another drive.. parang isang shot ng pure caffeine, well aside sa isang malamilyang pagtakbo ng aking puso.. eh tuloy tuloy na pagpimdot sa pc. at isang continuous na outpour of GREAT IDEAS...
as of now... i'm hanging out with this same guy.. and i preferr to call him dolly--- isnt that the famous cloned sheep?.. haha.. i guess he is.. another clone of my past..
sobrang daming similarities..
i just hope he not under the shadow of the past... coz, if that would be the case.. i dont think it would be ryt..
he would suffer the bitter part sooner or later.. and as for me.
i donmt wanna use anymore..
rubber trusts dont work anymore.. they break easily..
they bring forth crying babies.. and mothers as well..
hehe.. wrong grammar?? actually, oo. but pls. dont mind.. intentional naman siya eh.. this would again be my only time to share the best highlight of my past week. yesterday (although i got some chance to post) ngayon ko lang feel magshare..
the apst week was the best of this month. d---0----ll----y.. arrange niyo na lang.. feel ko maging starbuzzer. Chismaks. or whatever it is called. this is my showbiz "starlit" life.. maliit lang ang ilaw sa kin. i'm a star in my own realm. kaya pls. let me have my own dream of becoming this 'bida' sa teledrama.. pls.pls
sneakers... i apply na natin ang buhay ko last month sa last wek experience ko.. takas takas na naman.. friday was the happiest day.. at ang pina MI na araw.. salaamat sa mga nagtakas sa kin.. feeling ko inescort ako palabas ng bahay.. isang kriminal kasama ang mga advocates.. ang mga sumusuporta.. salamat sa inyo.. i really had fun..
anyway. nag cut ako (first time this sem...) wento to glorietta.. ang 'hanged out' --> the ryt word to be honest.. with another him naglasing lang naman ako ng kape.. an activity that i havent done for a month.. i dont know.. coffee makes my mind work wonders.. another drive.. parang isang shot ng pure caffeine, well aside sa isang malamilyang pagtakbo ng aking puso.. eh tuloy tuloy na pagpimdot sa pc. at isang continuous na outpour of GREAT IDEAS...
as of now... i'm hanging out with this same guy.. and i preferr to call him dolly--- isnt that the famous cloned sheep?.. haha.. i guess he is.. another clone of my past..
sobrang daming similarities..
i just hope he not under the shadow of the past... coz, if that would be the case.. i dont think it would be ryt..
he would suffer the bitter part sooner or later.. and as for me.
i donmt wanna use anymore..
rubber trusts dont work anymore.. they break easily..
they bring forth crying babies.. and mothers as well..
Sunday, November 28, 2004
mahabang pamamahinga
hindi ko pinuputol ang sarili ko sa mundong halos araw araw (dati) ko ng ginagalawan... subali may mga bagay na dapt ipahinga muna.. ngayon lang ulit ako bumalik.. nawalan na ko ng mga concpets sumabay pa ang paukan...
walang lovelife si ruth ngayon... complewtely.. patuloy pa rin ang pagtambay sa kung saan saan.. di na ata umusbong ang buhay.. wala na rin akong maisip na isusulat.. sana meron../
patuloy pa ring sira ang pc... kinain na ng virus..
may gugulatin ako dis week.. lagot ka sakin.. nyahaha
salamat beya sa infoo.
hindi ko pinuputol ang sarili ko sa mundong halos araw araw (dati) ko ng ginagalawan... subali may mga bagay na dapt ipahinga muna.. ngayon lang ulit ako bumalik.. nawalan na ko ng mga concpets sumabay pa ang paukan...
walang lovelife si ruth ngayon... complewtely.. patuloy pa rin ang pagtambay sa kung saan saan.. di na ata umusbong ang buhay.. wala na rin akong maisip na isusulat.. sana meron../
patuloy pa ring sira ang pc... kinain na ng virus..
may gugulatin ako dis week.. lagot ka sakin.. nyahaha
salamat beya sa infoo.
Monday, November 15, 2004
Saturday, November 13, 2004
d.y.o.l.l.
never mind the title. this is just a chummy note. i think i'm back to my own sweetness. but that doesnt include sticky browns or candid tastes or even tiny ants -- red or black..
d.y.o.l.l
twice the words.. twice the feeling..ughhh.. i'm goin nuts again.
i'll stop this.. saka na lang..
this is just sweet for me to take..
i love the idea of studding my texts with dots lately.. it poses something.. a halt. a stop. a dead end--but a continuous one.. cant explain..
still, my keyboard (back at home) isnt working properly. the space and backspace. i;'ve messed that keyboard last month. dropped a bowl of vinegar while eating some kropek hehe... acidic.
anyweays, time to relieve me from my blog slumber..
see the threat just below this entry? isnt it cool??
never mind the title. this is just a chummy note. i think i'm back to my own sweetness. but that doesnt include sticky browns or candid tastes or even tiny ants -- red or black..
d.y.o.l.l
twice the words.. twice the feeling..ughhh.. i'm goin nuts again.
i'll stop this.. saka na lang..
this is just sweet for me to take..
i love the idea of studding my texts with dots lately.. it poses something.. a halt. a stop. a dead end--but a continuous one.. cant explain..
still, my keyboard (back at home) isnt working properly. the space and backspace. i;'ve messed that keyboard last month. dropped a bowl of vinegar while eating some kropek hehe... acidic.
anyweays, time to relieve me from my blog slumber..
see the threat just below this entry? isnt it cool??
breath threat
yey! at last the sem has started. no more locked up rooms, phone sneak outs and other grounding rules.. however, i still need to be a homebuddy--and that means going home early and being this diligent girl at home.. superficiality must be practiced. good acting skills are also needed. and of course face value to look like the white sheep (shit..) of the family AGAIN.
i hate to say that i'\m in dire need of an acting instructor.. a proffesioonal cover up agent to train me for such things.. and this-- is the start of the sem.. time to show off and to prove:
THAT I'M NO FUCKING FAMILY TOY..
i wont make you smile.. no manipulations or whatever.
-i'll still make your bones burn... and your brain splutter out of your fucking head...
to make you this silent corpse...
*this goes to all the members of the doll house i'm living.. learn to shut your mouth..
yey! at last the sem has started. no more locked up rooms, phone sneak outs and other grounding rules.. however, i still need to be a homebuddy--and that means going home early and being this diligent girl at home.. superficiality must be practiced. good acting skills are also needed. and of course face value to look like the white sheep (shit..) of the family AGAIN.
i hate to say that i'\m in dire need of an acting instructor.. a proffesioonal cover up agent to train me for such things.. and this-- is the start of the sem.. time to show off and to prove:
THAT I'M NO FUCKING FAMILY TOY..
i wont make you smile.. no manipulations or whatever.
-i'll still make your bones burn... and your brain splutter out of your fucking head...
to make you this silent corpse...
*this goes to all the members of the doll house i'm living.. learn to shut your mouth..
Saturday, November 06, 2004
sneak---ers
masasabaing basag-ulo kid parin ako. tila, di na nga matatapos ang walang katapusang joyride ng buhay ko na halos gabigabi, ay patuloy pa rin akong umiikot at rumoronda sa "maluluwang" na kalsada ng suburbia... haha, isang pantasya..
alauna ng umaga magsisimula ang tila mala MI na misyon ng pagtakas sa kulungan.. dirediretso sa isang getaway vehicle na sadyang ipnark sa tapat ng mabahong bakanteng lote sa harap ng bahay namin..
"that stinks" ika ng pakonio conio kong kaibigan.
well, wala po tayong magagwa dahil kahit gustuhin kong luminis ang tapat ng aming bahay, isang barakda ng lasinggero ang patuloy na nagkakalat dito.
sa di kalayuan, ay may mga bata nagpapalitan ng mini pakete ng mga kulay asin na butil..
"ok, tara!" sabi ko, sabay harurot ng maingay na kotse niya...
at yan, mapapnatag na ko.. ang malamig na hangin ng madilim na umaga ang siyang nagpapabuhay sa kabado kong dibdib.. oo tumakas na naman ako.. maaring maya maya lamang ay mabubuhay ang mga warden ng kulungan. "checking" kumbaga..
alas dos....
alas tres....
saka ko maiisipan na umuwi.. oo at iniwan kong bukas ang gate. bahala na kung mapasok ng magnaankaw. mahirap makipagkuntsaba. yari karin kasi.. at di na ako magtitwala..
3:30, time to leave.. beso besohin sa malagkit na pisngi ng mga kasama kong lalaki.. lasing na sila.. sa harap ng lumang apatrment, andun na naman ang kulay berdeng kotse niya.. mukhang pagod na sa pag sneak out.. subalit ayun, umuusok pa rin ang tambutso..
sinasabayan ang malamig na bati ng umaga
uuwi na naman ako..
masasabaing basag-ulo kid parin ako. tila, di na nga matatapos ang walang katapusang joyride ng buhay ko na halos gabigabi, ay patuloy pa rin akong umiikot at rumoronda sa "maluluwang" na kalsada ng suburbia... haha, isang pantasya..
alauna ng umaga magsisimula ang tila mala MI na misyon ng pagtakas sa kulungan.. dirediretso sa isang getaway vehicle na sadyang ipnark sa tapat ng mabahong bakanteng lote sa harap ng bahay namin..
"that stinks" ika ng pakonio conio kong kaibigan.
well, wala po tayong magagwa dahil kahit gustuhin kong luminis ang tapat ng aming bahay, isang barakda ng lasinggero ang patuloy na nagkakalat dito.
sa di kalayuan, ay may mga bata nagpapalitan ng mini pakete ng mga kulay asin na butil..
"ok, tara!" sabi ko, sabay harurot ng maingay na kotse niya...
at yan, mapapnatag na ko.. ang malamig na hangin ng madilim na umaga ang siyang nagpapabuhay sa kabado kong dibdib.. oo tumakas na naman ako.. maaring maya maya lamang ay mabubuhay ang mga warden ng kulungan. "checking" kumbaga..
alas dos....
alas tres....
saka ko maiisipan na umuwi.. oo at iniwan kong bukas ang gate. bahala na kung mapasok ng magnaankaw. mahirap makipagkuntsaba. yari karin kasi.. at di na ako magtitwala..
3:30, time to leave.. beso besohin sa malagkit na pisngi ng mga kasama kong lalaki.. lasing na sila.. sa harap ng lumang apatrment, andun na naman ang kulay berdeng kotse niya.. mukhang pagod na sa pag sneak out.. subalit ayun, umuusok pa rin ang tambutso..
sinasabayan ang malamig na bati ng umaga
uuwi na naman ako..
Monday, November 01, 2004
ang pagbati
yesterday, nakawala ako sa bahay. punta sa sta. lucia. sinamahan ko xe yung sister ko with her barkada para magpastraight.. eh since sta lu means cainta, tinawagan ko na ang cainta boys.. pero walang may nais na magpakita sakin. NO replies that is..
kasama na dun si mr. nice guy. haha
kanina, he called mga an hour ago. ayus! well, actually mga 1 din daw ng madaling araw. kaso dad ko nakasagot. ok..
ring...ring..
lilmissgullible: hello?
mr. nice guy: pwede po kay ruth
lilmissgullible: oi! ikaw ha? bat di ka sumipot kahapon? wala ka man lang reply!!
mr. niceguy: (silence)
tumawa na nga lang ako nung nanahimik siya.. until
lilmissgullible: oi batiin mo naman ako
mr.nice guy: ay oonga! HAPPY BDAY!!
lilmissgullible:haha.. kinalimutan sayang, treat kita sana kahapon eh
mr. nice guy: ay sayang nga! may work kasi ako. late ko na rin nabasa ang message mo
lilmissgullible: regalo ko
mr. nice guy: anoba gusto mong gift?
lilmissgullible: cake!
mr. ncei guy: maliban dun..
lilmissgullible: uhmm.. kahit ano
mr. nice guy: bata na lang
lilmissgullible: kupal! kadiri baboy!
sa totoo lang, mejo naimbiyerna talga ako dun.. ewan ko ba sa kanya! di pa rin nawawala ang pagiging baboy niya. hay.. grabe. makulit pa rin siya..
mr. nice guy: ngayon na lang natin celebrate!
lilmissgullible: di pwede tas sinabay mo pa sa nov. 1
mr. nice guy: eh sa ngayon ako free.
lilmissgullible: this week nalang. text kita
mr. ncie guy: ha? may work na ko niyan eh
lilmissgullible: bala ka.. batsa labas tayo gustoko yung healthy na labas ah!
mr.niceguy: o sige
lilmissgullible: wag na sa M....L
mr. nice guy: bakit di bahealthy yun?
lilmissgullible: hindi eh. nasasakal ako dun
mr. nice guy: wala naman nangyari eh..
lilmissgullible: basta wag dun. isabay ko na lang kayong banda
well,, wala na ngang nagawa... nagtatampo kasi di daw ako pwede ngayon eh gusto daw niya lumabas.. pinapupunta pa ko sa haus niya.
mr.nice guy: sayang! wala pa namang tao dito
lilmissgullible: talga? nasan>?
mr. niceguy: asa cementeryo eh..
lilmissgullible: bat ikaw?
mr. ncie guy: eh ngayon lang kasi pahinga ko eh. ikaw punta ka dito.
lilmissgullible: ganun? ah! lam ko na!tawag na lang ako ng babae, papadeliver ko jan para may bday treat na ko sayo!
mr. ncei guy: wag na ngalang.. ano ba yan
heh... kelangan dapat mejo determinado ka talga sa gagawin mo kapag kasama mo yan lalaking yan.. kasi grabe yan gagawin talga ang gusto.. papatinuin ko nga yan.. (hopegfully pag matino na rin ako.. so far so good)
so yun, binati niya ko..ewan ko nga lang kasi happy halloween naata ang dating di pambday eh..
hmmm... ano na kaya ito??
yesterday, nakawala ako sa bahay. punta sa sta. lucia. sinamahan ko xe yung sister ko with her barkada para magpastraight.. eh since sta lu means cainta, tinawagan ko na ang cainta boys.. pero walang may nais na magpakita sakin. NO replies that is..
kasama na dun si mr. nice guy. haha
kanina, he called mga an hour ago. ayus! well, actually mga 1 din daw ng madaling araw. kaso dad ko nakasagot. ok..
ring...ring..
lilmissgullible: hello?
mr. nice guy: pwede po kay ruth
lilmissgullible: oi! ikaw ha? bat di ka sumipot kahapon? wala ka man lang reply!!
mr. niceguy: (silence)
tumawa na nga lang ako nung nanahimik siya.. until
lilmissgullible: oi batiin mo naman ako
mr.nice guy: ay oonga! HAPPY BDAY!!
lilmissgullible:haha.. kinalimutan sayang, treat kita sana kahapon eh
mr. nice guy: ay sayang nga! may work kasi ako. late ko na rin nabasa ang message mo
lilmissgullible: regalo ko
mr. nice guy: anoba gusto mong gift?
lilmissgullible: cake!
mr. ncei guy: maliban dun..
lilmissgullible: uhmm.. kahit ano
mr. nice guy: bata na lang
lilmissgullible: kupal! kadiri baboy!
sa totoo lang, mejo naimbiyerna talga ako dun.. ewan ko ba sa kanya! di pa rin nawawala ang pagiging baboy niya. hay.. grabe. makulit pa rin siya..
mr. nice guy: ngayon na lang natin celebrate!
lilmissgullible: di pwede tas sinabay mo pa sa nov. 1
mr. nice guy: eh sa ngayon ako free.
lilmissgullible: this week nalang. text kita
mr. ncie guy: ha? may work na ko niyan eh
lilmissgullible: bala ka.. batsa labas tayo gustoko yung healthy na labas ah!
mr.niceguy: o sige
lilmissgullible: wag na sa M....L
mr. nice guy: bakit di bahealthy yun?
lilmissgullible: hindi eh. nasasakal ako dun
mr. nice guy: wala naman nangyari eh..
lilmissgullible: basta wag dun. isabay ko na lang kayong banda
well,, wala na ngang nagawa... nagtatampo kasi di daw ako pwede ngayon eh gusto daw niya lumabas.. pinapupunta pa ko sa haus niya.
mr.nice guy: sayang! wala pa namang tao dito
lilmissgullible: talga? nasan>?
mr. niceguy: asa cementeryo eh..
lilmissgullible: bat ikaw?
mr. ncie guy: eh ngayon lang kasi pahinga ko eh. ikaw punta ka dito.
lilmissgullible: ganun? ah! lam ko na!tawag na lang ako ng babae, papadeliver ko jan para may bday treat na ko sayo!
mr. ncei guy: wag na ngalang.. ano ba yan
heh... kelangan dapat mejo determinado ka talga sa gagawin mo kapag kasama mo yan lalaking yan.. kasi grabe yan gagawin talga ang gusto.. papatinuin ko nga yan.. (hopegfully pag matino na rin ako.. so far so good)
so yun, binati niya ko..ewan ko nga lang kasi happy halloween naata ang dating di pambday eh..
hmmm... ano na kaya ito??
Sunday, October 31, 2004
Tuesday, October 26, 2004
Monday, October 25, 2004
somber window
a piece of plastic bottle containing alcohol sits in the window sill of my room. a support for those loose jalousies that soon, would slid of its cases and fall. no wonder a sumbody had the idea of wrapping the jalousies with a black bag and pushing the old transformer as an additional support. this black plastic bag, not only will serve as a binder but also as a waterproofing for this part of the room. a good heat and water protector that is.
now, its 230 in the afternoon and i see the beams of the hotstar throwing on that window. the window is closed but the black bag outside seems to go with the wind. its loose end flowing northwest. inside, the transformer, decayed with rust is now hot. and the i see drops of water condensing inside the plastic bottle. perhaps the powerful gases had already escaped mainly because of heat.
it would no longer be an antiseptic and a disinfectant
a piece of plastic bottle containing alcohol sits in the window sill of my room. a support for those loose jalousies that soon, would slid of its cases and fall. no wonder a sumbody had the idea of wrapping the jalousies with a black bag and pushing the old transformer as an additional support. this black plastic bag, not only will serve as a binder but also as a waterproofing for this part of the room. a good heat and water protector that is.
now, its 230 in the afternoon and i see the beams of the hotstar throwing on that window. the window is closed but the black bag outside seems to go with the wind. its loose end flowing northwest. inside, the transformer, decayed with rust is now hot. and the i see drops of water condensing inside the plastic bottle. perhaps the powerful gases had already escaped mainly because of heat.
it would no longer be an antiseptic and a disinfectant
Sunday, October 24, 2004
pakalasing!!! MIGS!!
perhaps you have seen this picture already--(nung andito pa yung link ng album ko). well, i was browsing my pictures when i remembered the event this pic was taken! yeah! dun sa party ng aking cowboy friend na si migs.. as always, he's hosting lots and lots of painom.. he just got dead after my dad grounded me. hehe.. he's too scared of my tatay.. no wonder i dont see him anymore although he's just 2 blocks away from here! nyah!! lagot ka sakin.. my dad told me how the phone rings everynight but when answered, biglang baba sa phone. ok! nice try dude! miss yah!
perhaps you have seen this picture already--(nung andito pa yung link ng album ko). well, i was browsing my pictures when i remembered the event this pic was taken! yeah! dun sa party ng aking cowboy friend na si migs.. as always, he's hosting lots and lots of painom.. he just got dead after my dad grounded me. hehe.. he's too scared of my tatay.. no wonder i dont see him anymore although he's just 2 blocks away from here! nyah!! lagot ka sakin.. my dad told me how the phone rings everynight but when answered, biglang baba sa phone. ok! nice try dude! miss yah!
istikman
mula sa isang bilog
at iilang linya
ikaw ay nabuo
mga brasong walang kamay
mga binting walang paa
ulong walang mukha
subalit...buhay.
nakatayo at patuloy
na kumakapit ang buong katawan
tila tingting sa kanipisan na
walang nararamdaman
manhid na buhay.
nakapagtataka...
niha..niho..ni katiting na hikahos
guhitan ng ngiti
isang umlaot na walang mukha
hayaan mong putulin ko ang braso
at hita
at patuloy ka pa ring tatayo
habambuhay. hanggat di
nabubulok ang kinakapitang
hiyas--isang papel.
mula sa isang bilog
at iilang linya
ikaw ay nabuo
mga brasong walang kamay
mga binting walang paa
ulong walang mukha
subalit...buhay.
nakatayo at patuloy
na kumakapit ang buong katawan
tila tingting sa kanipisan na
walang nararamdaman
manhid na buhay.
nakapagtataka...
niha..niho..ni katiting na hikahos
guhitan ng ngiti
isang umlaot na walang mukha
hayaan mong putulin ko ang braso
at hita
at patuloy ka pa ring tatayo
habambuhay. hanggat di
nabubulok ang kinakapitang
hiyas--isang papel.
Saturday, October 23, 2004
a hollow finish
along the walls of my manor,
hang gleaming frames
that enshrine my days of glory..
from a menial, hapless life
whcih even a fly cannot endure
i sought the zenith of my success
driven by memories of my harsh
past
no obstacles kept me from my
mirage
i cheated, fought, and outwit
everyone
like a devil in sheep's clothing.
i achieved the success i wanted
though it left a bittersweet scar.
surrounded by luxuries that
dazzled everyone
though still hollow the only
pair of eyes
that look upon them intimately
while the other glances become
mere fading colors
of shadows wrecked by my hideous past.
as the frames fell in the empty manor
i was struck by the misdeed i have done
but the remorse that consumes me
is not enought for the guilt
along the walls of my manor,
hang gleaming frames
that enshrine my days of glory..
from a menial, hapless life
whcih even a fly cannot endure
i sought the zenith of my success
driven by memories of my harsh
past
no obstacles kept me from my
mirage
i cheated, fought, and outwit
everyone
like a devil in sheep's clothing.
i achieved the success i wanted
though it left a bittersweet scar.
surrounded by luxuries that
dazzled everyone
though still hollow the only
pair of eyes
that look upon them intimately
while the other glances become
mere fading colors
of shadows wrecked by my hideous past.
as the frames fell in the empty manor
i was struck by the misdeed i have done
but the remorse that consumes me
is not enought for the guilt
Friday, October 22, 2004
whiling
pheww.. nakakapagod pala ang mabore.. well, thanks po sa mga bumalik ng taggers. kahit di ko kayo kilala, namiss ko kayo, i dont know kung its because of mr. nice guy.. siguro mga alipores niya kayo or pwede rin na bakla kayo at puro updates about mr. nice guy lang ang nais.. haha.. joke!
wala akong magawa.. mejo geeky ang aking pinagkakaabalahan.. reading purgatorio by dante.. eek ba? wala eh.. kelangan may mapagubusan ng panahon..
7 days na lang before my bday.. hmmm
sana di na siay dumating.. fmily stuff lang ito..
pheww.. nakakapagod pala ang mabore.. well, thanks po sa mga bumalik ng taggers. kahit di ko kayo kilala, namiss ko kayo, i dont know kung its because of mr. nice guy.. siguro mga alipores niya kayo or pwede rin na bakla kayo at puro updates about mr. nice guy lang ang nais.. haha.. joke!
wala akong magawa.. mejo geeky ang aking pinagkakaabalahan.. reading purgatorio by dante.. eek ba? wala eh.. kelangan may mapagubusan ng panahon..
7 days na lang before my bday.. hmmm
sana di na siay dumating.. fmily stuff lang ito..
Thursday, October 21, 2004
lapses
an unexplainable feeling. yan ang naramdaman ko kanina.. i dont know. siguro nga malinaw na sa kin, na may nililigawan ka ngang iba. pero you told me na wala naman talga. sige naniwala ako.. pero pakiramdam ko, this is for real. na meron nga. ewan. kanina sinuway ko na naman ang promise ko, na never ko na idial ang no. mo sa cel. pero still, miniscall kita with no apparent reason.. hay.. ang kulit. sabi ko sayo, li low na muna pero sa nakikita ko mukhang mahihirapan ako.. after what happened. damn! di ako makagetover. maybe, i need some closure.. and i wanna bring this subject about (che....) kung may nililigawan ka.. ayoko na. pumapakla na ang mga sweets mo.. nilalanggam na...
lipservice ka lang pala.
kaso, kahit na anong pilit ko na wag ng isipin, hay, kanina, napanaginipan pa kita..
promise nagisinga ako sa malamig na pawis.. ang hirap bumalik sa pagkaaktulog.
niloko mo ko sa panaginip..
an unexplainable feeling. yan ang naramdaman ko kanina.. i dont know. siguro nga malinaw na sa kin, na may nililigawan ka ngang iba. pero you told me na wala naman talga. sige naniwala ako.. pero pakiramdam ko, this is for real. na meron nga. ewan. kanina sinuway ko na naman ang promise ko, na never ko na idial ang no. mo sa cel. pero still, miniscall kita with no apparent reason.. hay.. ang kulit. sabi ko sayo, li low na muna pero sa nakikita ko mukhang mahihirapan ako.. after what happened. damn! di ako makagetover. maybe, i need some closure.. and i wanna bring this subject about (che....) kung may nililigawan ka.. ayoko na. pumapakla na ang mga sweets mo.. nilalanggam na...
lipservice ka lang pala.
kaso, kahit na anong pilit ko na wag ng isipin, hay, kanina, napanaginipan pa kita..
promise nagisinga ako sa malamig na pawis.. ang hirap bumalik sa pagkaaktulog.
niloko mo ko sa panaginip..
Wednesday, October 20, 2004
is this for real???
MR. NICE GUYS BACK!!
ewan ko ah.. pero kanina he asked me out.. i mean, magkita daw kami sa cubao. o my god! hehe.. ang astig lang mis ko na siya. he even gave me a ring. hay! balita ko my trabajo na si kumag..
well.. tingan na lang natin..
abangan.. baka maituloiy ko pa ang kwento ko/namin
MR. NICE GUYS BACK!!
ewan ko ah.. pero kanina he asked me out.. i mean, magkita daw kami sa cubao. o my god! hehe.. ang astig lang mis ko na siya. he even gave me a ring. hay! balita ko my trabajo na si kumag..
well.. tingan na lang natin..
abangan.. baka maituloiy ko pa ang kwento ko/namin
Tuesday, October 19, 2004
Monday, October 18, 2004
love triangle?
i hate love triangles. especially if you dont know that u r involved.. and its such a crappy idea of "love". well, last nyt, i never thought that i was actually inisde this triangle.. after i called my phone buddy, e told me how hard it is for him to accept everything that is happening between me and his bestfreidn.. and honestly, i dont know what to react.. he was very different last night. although he showed some mood swings on some conversations whcih is quite him.. he was freaking like i did something wrong...blah blah blah.
and when i asked him what he wanted to happen, he just told me that everythings gonna be fine for him. "di daw kami talo" he said.
as for me, i'm still trying to understand what the hell is wrong. and being into this some sort of love triangle is not actually cool, in fact i feel so much of a leading lady in the movies.. yung tipong tatanga tangang ewan..
para akong nasa teen oriented shit movie.nakakadiri.
i hate love triangles. especially if you dont know that u r involved.. and its such a crappy idea of "love". well, last nyt, i never thought that i was actually inisde this triangle.. after i called my phone buddy, e told me how hard it is for him to accept everything that is happening between me and his bestfreidn.. and honestly, i dont know what to react.. he was very different last night. although he showed some mood swings on some conversations whcih is quite him.. he was freaking like i did something wrong...blah blah blah.
and when i asked him what he wanted to happen, he just told me that everythings gonna be fine for him. "di daw kami talo" he said.
as for me, i'm still trying to understand what the hell is wrong. and being into this some sort of love triangle is not actually cool, in fact i feel so much of a leading lady in the movies.. yung tipong tatanga tangang ewan..
para akong nasa teen oriented shit movie.nakakadiri.
Sunday, October 17, 2004
a short love story.. (hopefully not)
tama na muna ang drama.. dahil hindi ko talga yun forte.. mamatay na ang mga drama queen. although malala nga ang problemang pampamilya, a million tahnks muna sa bloger for this.. may outleet na ako na pwede kong pagtiwalaan. ths will be my family. kasama ng mga artcles na binuo ko out of being a loner.. and being happy.
this entry is for the person who assured me na di niya ko iiwan..
at ulit, gaya ng sinabi ko, patuloy kong magtitwala sa pagibig..
pangalanan na lang natin siyang si super dao (para sa kanyang pic ala dao ming shit)
ngayon lang ako magoopen ng ganitong topic ulit ryt after mr. nice guy. hehe.. this is for real siguro.
yesterday, magkasama kami.. at sobrang saya.. hmmm.. kwento ko ba??
basta after the ga, nakipagkita ako sa kanya.. ayoko pa umuwi, impiyerno ang bahay.. siya lang ang maasahan kahapon
setting: bigR
we met sa may arcade
super dao: (nagpapanggap na di ako nakita. dirediretso sa exit)
lilmissgullible:uy!
super dao: hehe.. mukha kang wasted ah
lilmissgullible:oo nga eh
nagstroll kami.. tapos punta kami sa favorite niyang coffeeshop (firenze)
super dao: ay shit! nakalimot ako ng sigarilyo
lilmissgullible:o, sama ako
super dao: wag na, upo ka na jan.. baba lang ako
lil miss gullible: hindi sama na ko
so, super daobought a marlboro then balik kami sa taas sa firenze
super dao: o, ano gusto mo?
lilmissgulluibe: wala akong gana, maya na siguro
super dao: bala ka nga
umorder na siya.. at ako, bothered sa problemang pampamilya
then, yun kwento lang ako ng screwed up life ko.. shmepre mejo comdey para naman di mukhang drama ang buhay
until
lilmissgullible: (pinakita ang drwing na petrang kabayo costume) oH!
super dao: haha.. ang taba naman niya (he then added eyes, nose, ears, at kung ano ano pa)
lilmissgullible: yan costume ko eh mukhang fatso noh?
super dao: hehe
after nun, ayun bili lang kami ng materials sa costume
nung pauwi na kami...
super dao: ano hatid pa ba kita?
lilmissgullible:ikaw?
super dao: gusto mo naman eh diba/
lilmissgullible: eh alam mo naman pala eh.. bala ka (naangasan ako in fairness)
so yun, punta na kaming sakayan pauwi.. slapstick comedy talga.. gawa ngmga the moves from tekken. at nung nagsawa na eh pinagpupukpok na lang ako ng mga felt paper (materials sa costume) putsa saya niya.. eh ako ang helpless kasi tangkad eh.. feel ko bayagn kaso may umepal
bata:ate, penge ng piso
super dao: (kinapa ang bulsa meron pa daw siyang piso.. paglabas isang 25 cents na lang pala)
ay sorry! eto na lang eh
lilmissgullible: o eto (piso para sa bata)
super dao: magkanobinigay mo?
lilmissgullible: piso
hanggang yun nakakita na ko ng fx.. akala ko naman sasabay siya pauwi. pero hindi naman pala.. grrr. ok lang
madami na kaming labas.. pero nagyon lang ako magsastart magkweno.. ewan ko.. pero i feel happy after harold.. for real. pakramdam ko seryoso na ito..
the only thing na bothered ako is di ako makakapunta ngayon
may usapan kami na magmimeet, may gusto siya sabihin personally
"its now or never"
kaso kahit gusto ko, alam kong di ko magagwa, GROUNDED ako..
may concept ako ng pagibig and that is: it is patient...
kaso tama rin naman na sa pagibig tatawirin ang lahat...
hindi ko alam..
its now or never..
nakalulungkot naman na ang akala kong isa na namang pagibig ay masusukat lang sa isang pagkikita... tinanong ko siya kagabi kung bakit ganun ka urgent pero all he was saying was "tomorrow"... at wala ng iba
this is tomorrow.. now or never...
tama na muna ang drama.. dahil hindi ko talga yun forte.. mamatay na ang mga drama queen. although malala nga ang problemang pampamilya, a million tahnks muna sa bloger for this.. may outleet na ako na pwede kong pagtiwalaan. ths will be my family. kasama ng mga artcles na binuo ko out of being a loner.. and being happy.
this entry is for the person who assured me na di niya ko iiwan..
at ulit, gaya ng sinabi ko, patuloy kong magtitwala sa pagibig..
pangalanan na lang natin siyang si super dao (para sa kanyang pic ala dao ming shit)
ngayon lang ako magoopen ng ganitong topic ulit ryt after mr. nice guy. hehe.. this is for real siguro.
yesterday, magkasama kami.. at sobrang saya.. hmmm.. kwento ko ba??
basta after the ga, nakipagkita ako sa kanya.. ayoko pa umuwi, impiyerno ang bahay.. siya lang ang maasahan kahapon
setting: bigR
we met sa may arcade
super dao: (nagpapanggap na di ako nakita. dirediretso sa exit)
lilmissgullible:uy!
super dao: hehe.. mukha kang wasted ah
lilmissgullible:oo nga eh
nagstroll kami.. tapos punta kami sa favorite niyang coffeeshop (firenze)
super dao: ay shit! nakalimot ako ng sigarilyo
lilmissgullible:o, sama ako
super dao: wag na, upo ka na jan.. baba lang ako
lil miss gullible: hindi sama na ko
so, super daobought a marlboro then balik kami sa taas sa firenze
super dao: o, ano gusto mo?
lilmissgulluibe: wala akong gana, maya na siguro
super dao: bala ka nga
umorder na siya.. at ako, bothered sa problemang pampamilya
then, yun kwento lang ako ng screwed up life ko.. shmepre mejo comdey para naman di mukhang drama ang buhay
until
lilmissgullible: (pinakita ang drwing na petrang kabayo costume) oH!
super dao: haha.. ang taba naman niya (he then added eyes, nose, ears, at kung ano ano pa)
lilmissgullible: yan costume ko eh mukhang fatso noh?
super dao: hehe
after nun, ayun bili lang kami ng materials sa costume
nung pauwi na kami...
super dao: ano hatid pa ba kita?
lilmissgullible:ikaw?
super dao: gusto mo naman eh diba/
lilmissgullible: eh alam mo naman pala eh.. bala ka (naangasan ako in fairness)
so yun, punta na kaming sakayan pauwi.. slapstick comedy talga.. gawa ngmga the moves from tekken. at nung nagsawa na eh pinagpupukpok na lang ako ng mga felt paper (materials sa costume) putsa saya niya.. eh ako ang helpless kasi tangkad eh.. feel ko bayagn kaso may umepal
bata:ate, penge ng piso
super dao: (kinapa ang bulsa meron pa daw siyang piso.. paglabas isang 25 cents na lang pala)
ay sorry! eto na lang eh
lilmissgullible: o eto (piso para sa bata)
super dao: magkanobinigay mo?
lilmissgullible: piso
hanggang yun nakakita na ko ng fx.. akala ko naman sasabay siya pauwi. pero hindi naman pala.. grrr. ok lang
madami na kaming labas.. pero nagyon lang ako magsastart magkweno.. ewan ko.. pero i feel happy after harold.. for real. pakramdam ko seryoso na ito..
the only thing na bothered ako is di ako makakapunta ngayon
may usapan kami na magmimeet, may gusto siya sabihin personally
"its now or never"
kaso kahit gusto ko, alam kong di ko magagwa, GROUNDED ako..
may concept ako ng pagibig and that is: it is patient...
kaso tama rin naman na sa pagibig tatawirin ang lahat...
hindi ko alam..
its now or never..
nakalulungkot naman na ang akala kong isa na namang pagibig ay masusukat lang sa isang pagkikita... tinanong ko siya kagabi kung bakit ganun ka urgent pero all he was saying was "tomorrow"... at wala ng iba
this is tomorrow.. now or never...
life's a bitch
ngayon ko napatunayan, na i dont have anything to turn to.. niloko ako ng sarili kong tiwala. ginago ako ng sinasabing pagmamahal.. nsasakal na ko ngayon.. at pilit kong hinaharap ang matinding pagsubok na ito. sadyang madamot ang "pagmamahal" simula't simula pa, nasaktan na ko pero pilit kong inaabot upang maintindihan ko kung papaano nga ba siya gumagana.. subalit tunay nga lamang na para sa mga makikitid na utak ang salitang ito..
pakiramdam ko ako si "CRisto"
--nagtiwala subalit ipinagkanulo ng sarili niyang disipulo, pinarusahan dahil sa "pagmamahal" ng mga tao sa sarili...
ang ganang akin lamang, buhay ko ito.. at desisyon kong gawin ang aking mga nais.. i never failde my parents ever since. and now that they know, naiinis ako di sa kanila kundi dahil alam na nila.. i dont want them to know kasi iisipin nila na mali sila--na alam kong di naman talaga.. masaya lang ang takbo ng buhay ko kapag nagagawa ko ang gusto ko. siguro, i deserved better after every pain that happened before.. pero hindi, hindi ako pinayagna n maging masaya..
magdadrama na muna ko:
if not for my bitchy chuchu sister, di naman ito mangayari. akala niya nakatulong siya pero no! naaggravate pa ang issue. pinahiya niya ko sa magulang ko.. she just wanted to be this gooody goody bithc sa bahay.. sige panalo ka! ngayon.. pero alam ko buhay ko to.. at wala kang paki.. sa bawat sariling buhay alam kong siya rin ang bida. daarating din ang araw ko. siguro nga di ngayon. pero tang inaa, lam kong babalikan din akko ng swerte.
patay na ko. i dont have anything to live for.. i love being free. i'm happy being free.. and wala ng iba.. at ngayong pakiramdam ko, kinulong na ko sa mundo---sa realidad na ninanais ng tatay ko sadyang isang impiyerno..
mapagpanggap ang mga tao dito.. at obligado akong gumaya.
screw life.. and love's a bitch..
binenta ako ng pagmamahal at tiwala.
ngayon ko napatunayan, na i dont have anything to turn to.. niloko ako ng sarili kong tiwala. ginago ako ng sinasabing pagmamahal.. nsasakal na ko ngayon.. at pilit kong hinaharap ang matinding pagsubok na ito. sadyang madamot ang "pagmamahal" simula't simula pa, nasaktan na ko pero pilit kong inaabot upang maintindihan ko kung papaano nga ba siya gumagana.. subalit tunay nga lamang na para sa mga makikitid na utak ang salitang ito..
pakiramdam ko ako si "CRisto"
--nagtiwala subalit ipinagkanulo ng sarili niyang disipulo, pinarusahan dahil sa "pagmamahal" ng mga tao sa sarili...
ang ganang akin lamang, buhay ko ito.. at desisyon kong gawin ang aking mga nais.. i never failde my parents ever since. and now that they know, naiinis ako di sa kanila kundi dahil alam na nila.. i dont want them to know kasi iisipin nila na mali sila--na alam kong di naman talaga.. masaya lang ang takbo ng buhay ko kapag nagagawa ko ang gusto ko. siguro, i deserved better after every pain that happened before.. pero hindi, hindi ako pinayagna n maging masaya..
magdadrama na muna ko:
if not for my bitchy chuchu sister, di naman ito mangayari. akala niya nakatulong siya pero no! naaggravate pa ang issue. pinahiya niya ko sa magulang ko.. she just wanted to be this gooody goody bithc sa bahay.. sige panalo ka! ngayon.. pero alam ko buhay ko to.. at wala kang paki.. sa bawat sariling buhay alam kong siya rin ang bida. daarating din ang araw ko. siguro nga di ngayon. pero tang inaa, lam kong babalikan din akko ng swerte.
patay na ko. i dont have anything to live for.. i love being free. i'm happy being free.. and wala ng iba.. at ngayong pakiramdam ko, kinulong na ko sa mundo---sa realidad na ninanais ng tatay ko sadyang isang impiyerno..
mapagpanggap ang mga tao dito.. at obligado akong gumaya.
screw life.. and love's a bitch..
binenta ako ng pagmamahal at tiwala.
Friday, October 15, 2004
edged
sabi na eh.. the world is out to get mewhile typing this piece of crap, i was crying. nalaman na ng dad ko.. lahat.everything about me. myself---my real me. and he was shocked. the usual reaction of parents. anyways, if not for my "nagmamalinis" na kapatid, di ako mabubuking. i dont want to put them in. this is my own life for chrissake. now, look what happened, after waht my sister did, i'm facing this crisis. of whether to stay or not. i hve plans of leaving the house--just to avoid these issue. god! if he is there.. sana matulungan niya ko. kaso binuking niya ko eh.. and now i felt stripped off--left with my dirtiest things for my parents to see. ihate them.. di ko alam. the first question they asked: bakit??? how many times?? of course ako? wala lang. isaid, di ko na mabilang. whch is true.. lalo ko atang nasaktan eh. pero nevermind, kasalanan nila. if only they stopped asking me, eh di hindi na ko napahiya at di na rin umiyak ang dad ko.. whoo i felt no remorse at all. i am calloused--i dont feel anything. wala lang. as in para lang akong nagkukwento sa kanila.. good thing nailabas ko na. para wala ng tago tagoand now, my dad has plans to stop me from school for a sem. ipaparehab ata ako.. san naman? sa guidance. basta pag natuloy yun, aalis talga ako ng bahay.. di ako titigil sa school.the hell with them.. i'm hating them more now that they've seen the real me. i just wished that after these, maging normal na ang buhay namin..
sabi na eh.. the world is out to get mewhile typing this piece of crap, i was crying. nalaman na ng dad ko.. lahat.everything about me. myself---my real me. and he was shocked. the usual reaction of parents. anyways, if not for my "nagmamalinis" na kapatid, di ako mabubuking. i dont want to put them in. this is my own life for chrissake. now, look what happened, after waht my sister did, i'm facing this crisis. of whether to stay or not. i hve plans of leaving the house--just to avoid these issue. god! if he is there.. sana matulungan niya ko. kaso binuking niya ko eh.. and now i felt stripped off--left with my dirtiest things for my parents to see. ihate them.. di ko alam. the first question they asked: bakit??? how many times?? of course ako? wala lang. isaid, di ko na mabilang. whch is true.. lalo ko atang nasaktan eh. pero nevermind, kasalanan nila. if only they stopped asking me, eh di hindi na ko napahiya at di na rin umiyak ang dad ko.. whoo i felt no remorse at all. i am calloused--i dont feel anything. wala lang. as in para lang akong nagkukwento sa kanila.. good thing nailabas ko na. para wala ng tago tagoand now, my dad has plans to stop me from school for a sem. ipaparehab ata ako.. san naman? sa guidance. basta pag natuloy yun, aalis talga ako ng bahay.. di ako titigil sa school.the hell with them.. i'm hating them more now that they've seen the real me. i just wished that after these, maging normal na ang buhay namin..
Tuesday, October 12, 2004
Aka Boy negro
isa lamang siya
sa mga taong
namatay
at nagkapira-piraso
dahil sa grupong
nagpapaka-Kristo
binti't braso niya'y
natagpuan kung saan saan
ang mantsa ng siyudad
ay humahalo
sa bahid ng tao.
nilalang at latak
kawangis ng kapalran,
tuberiyas angkinahantungan
dungis man ng lipunan,
hindi nakalimot
sa pinanggalingan
kapwa tao'y
di tinalikuran
at tumugon
sa nangangailangan
mananabas man
ng kinabukasan
kaluluwa ma'y
impiyerno ang kahihinatnan,
ito lang ang natatanging pinanggagalingan
ng kaginhawaang ikinabubuhay
ng mga mahal sa buhay
pagktao man ay halang
at ngayo'y di mapangalanan
tao pa ring mapagkakakilanlan.
isa lamang siya
sa mga taong
namatay
at nagkapira-piraso
dahil sa grupong
nagpapaka-Kristo
binti't braso niya'y
natagpuan kung saan saan
ang mantsa ng siyudad
ay humahalo
sa bahid ng tao.
nilalang at latak
kawangis ng kapalran,
tuberiyas angkinahantungan
dungis man ng lipunan,
hindi nakalimot
sa pinanggalingan
kapwa tao'y
di tinalikuran
at tumugon
sa nangangailangan
mananabas man
ng kinabukasan
kaluluwa ma'y
impiyerno ang kahihinatnan,
ito lang ang natatanging pinanggagalingan
ng kaginhawaang ikinabubuhay
ng mga mahal sa buhay
pagktao man ay halang
at ngayo'y di mapangalanan
tao pa ring mapagkakakilanlan.
Monday, October 11, 2004
at last 100th entry na ako!!
parang independence day naman.. kumbaga isang maligayang centennial sa akin! wish ko lang may imvironment din itong blog para sakto sa aking celebration.
"free as a bird na ako"
no more worries from school work and acad. stuffs, sa love?? pwede na rin siguro. he called last nyt although mejo nagkaroon ng napakalaking away.. hmmp never mind (kababawan ng mundo), and of course free na talaga ako!! bsta! saya lang
malapit na rin akong maging malaya from being an adolescent.. HAPPY BDAY TO ME!!
wish ko lang may sounds din.
gusto ko nga pala nung book na fineature ko. wala akong makita sa natio sino kayang makapagbibigay?? magiging kumpleto na ang taon ko nito!
nakakabano talga pag nadedrain ang utak no? paaano wala na kong mapasok na entry na insightful. puro na lang poems.. shit!!! gusto ko rin naman yung mejo matalak yung dating...
wala ako sa haus. naglaboy sa kung san sa gale. pampalipas oras. wala naman kasing magawa sa bahay. mamatay na ko sa mga pagkain dun. wag na nating pagusapan. mejo magahahnap na rin ako ng paraan para sa finacial problem namin ni abi. about L..E.G... okies. maya, tambay na lang siguro ako sa bahay nila jamie. nagaaya na naman siya eh. ewan ko kung kasama pa rin yung dalwang malibog.. hehe.. di na muna ako iinom. feel ko lang magising buong gabi/araw.. parang sobrang saya ko lang talga.
its like a second moksha.. rebirth of the new me. ewan ko lang kung bakit.
parang independence day naman.. kumbaga isang maligayang centennial sa akin! wish ko lang may imvironment din itong blog para sakto sa aking celebration.
"free as a bird na ako"
no more worries from school work and acad. stuffs, sa love?? pwede na rin siguro. he called last nyt although mejo nagkaroon ng napakalaking away.. hmmp never mind (kababawan ng mundo), and of course free na talaga ako!! bsta! saya lang
malapit na rin akong maging malaya from being an adolescent.. HAPPY BDAY TO ME!!
wish ko lang may sounds din.
gusto ko nga pala nung book na fineature ko. wala akong makita sa natio sino kayang makapagbibigay?? magiging kumpleto na ang taon ko nito!
nakakabano talga pag nadedrain ang utak no? paaano wala na kong mapasok na entry na insightful. puro na lang poems.. shit!!! gusto ko rin naman yung mejo matalak yung dating...
wala ako sa haus. naglaboy sa kung san sa gale. pampalipas oras. wala naman kasing magawa sa bahay. mamatay na ko sa mga pagkain dun. wag na nating pagusapan. mejo magahahnap na rin ako ng paraan para sa finacial problem namin ni abi. about L..E.G... okies. maya, tambay na lang siguro ako sa bahay nila jamie. nagaaya na naman siya eh. ewan ko kung kasama pa rin yung dalwang malibog.. hehe.. di na muna ako iinom. feel ko lang magising buong gabi/araw.. parang sobrang saya ko lang talga.
its like a second moksha.. rebirth of the new me. ewan ko lang kung bakit.
Sunday, October 10, 2004
major problem
oo nga, last night, i received a text from mer.. ako daw si petrang kabayo. and sadly, i dont know how trhis kyo looked like. pero i have the idea that she is a she and a white horse na ang malabo eh, kung tikbalang ba or just a plain white talking horse.. hmm... so here's the pic of this pathetic white horse..
onting retouches lang sa pic na to malalamn ko na magiging itsura ko for the culmi..
so siya si jiggy.. ang kawawang kabayo.. now lemme see kung papaano ko mapaasok yng mukha ko sa mukha niya.. haha
oo nga, last night, i received a text from mer.. ako daw si petrang kabayo. and sadly, i dont know how trhis kyo looked like. pero i have the idea that she is a she and a white horse na ang malabo eh, kung tikbalang ba or just a plain white talking horse.. hmm... so here's the pic of this pathetic white horse..
onting retouches lang sa pic na to malalamn ko na magiging itsura ko for the culmi..
so siya si jiggy.. ang kawawang kabayo.. now lemme see kung papaano ko mapaasok yng mukha ko sa mukha niya.. haha
Saturday, October 09, 2004
monthsary kunwari
nakakatawa yung mga tao. everytime i am willing to do them a favor, napakahesitant nilang pumayag.. wala lang, i just remembered na nagalit pala ako kay fiona and albert coz napakaarte nila. kanina, i went to gale with them pati na rin with some guy name jamie.. eh ako pa ang nagantay sa dalawa.. while jamie, parehas lang kami na nagkita sa may strbucks.. whoppee, we got ourselves some straberry frap tapos sinmahan ko na rini ng isang coffee brownie and a chocolate cake-- grabe na ang appetite while si jamie, yun nakakpagtaka umorder lang ng cappuccino ang init naman ng weather..
anyways, nung dumating sila si fiona at albert, tutsang ina, 2 hours din yun! anong kagaguhan na naman ang ginawa nila?? hmmm.. sabi nila parating na sila in 30 mins.. tapos na two hours pa silang late.. mukhang kakaiba lang.. si albert parang nakahithit ang pootah.
hehe, shempre, pabait ako.. may pera ako kanina para dapat samin ni jp ---eh busy naman siya.. pati nga friendster request ko nakahang eh.. nabwisit tuloy ako.. bala na lang siya.. (kinansel ko na nga eh)
monthsary namin and guess what? wala namang matinong nangyayari.. busy as a bee si jp wiht thesis niya.. bala siya. ayun inubos ko na lang ang pera na supposedly para samin...pinambili ng mga painom at pulutan.. pinagorder ng pizza hehe..
going back, punta kaming apat sa bahay ni jamie sa corinthians.. rk si gago no wonder.. pumarty lang kami. tapos lumklak.. mga hapon na rin siguro mga 3 ng hapon bangenge na ko..
oo nga, sila albert ewan nagkakagaguhan na sila sa couch.. putsa liveshow..
mejo, kakauwi ko lang.. ok na ulit ako. pero pakiramdam ko, i'll throw up.. eeekk..
hay... saya ng monthsary ko grabe!
nakakatawa yung mga tao. everytime i am willing to do them a favor, napakahesitant nilang pumayag.. wala lang, i just remembered na nagalit pala ako kay fiona and albert coz napakaarte nila. kanina, i went to gale with them pati na rin with some guy name jamie.. eh ako pa ang nagantay sa dalawa.. while jamie, parehas lang kami na nagkita sa may strbucks.. whoppee, we got ourselves some straberry frap tapos sinmahan ko na rini ng isang coffee brownie and a chocolate cake-- grabe na ang appetite while si jamie, yun nakakpagtaka umorder lang ng cappuccino ang init naman ng weather..
anyways, nung dumating sila si fiona at albert, tutsang ina, 2 hours din yun! anong kagaguhan na naman ang ginawa nila?? hmmm.. sabi nila parating na sila in 30 mins.. tapos na two hours pa silang late.. mukhang kakaiba lang.. si albert parang nakahithit ang pootah.
hehe, shempre, pabait ako.. may pera ako kanina para dapat samin ni jp ---eh busy naman siya.. pati nga friendster request ko nakahang eh.. nabwisit tuloy ako.. bala na lang siya.. (kinansel ko na nga eh)
monthsary namin and guess what? wala namang matinong nangyayari.. busy as a bee si jp wiht thesis niya.. bala siya. ayun inubos ko na lang ang pera na supposedly para samin...pinambili ng mga painom at pulutan.. pinagorder ng pizza hehe..
going back, punta kaming apat sa bahay ni jamie sa corinthians.. rk si gago no wonder.. pumarty lang kami. tapos lumklak.. mga hapon na rin siguro mga 3 ng hapon bangenge na ko..
oo nga, sila albert ewan nagkakagaguhan na sila sa couch.. putsa liveshow..
mejo, kakauwi ko lang.. ok na ulit ako. pero pakiramdam ko, i'll throw up.. eeekk..
hay... saya ng monthsary ko grabe!
Tuesday, October 05, 2004
LESSON IN LIFE
nagising nanaman ako.
that's what i hate most when i sleep yung waking up. its like heaven going to hell. then heaven going to hell... blah blah blah..
sometimes i wish that when i sleep, i'll sleep forever. no disruptions.. only me and my world. my dreamland. coz everytime, i woke up, i'm eating dust. and i'm being ... manipulated by this higher being.. kung sino man siya. i'm not talking about the divine.. this higher being is a sucker. a leech!!
and my reality is: life is paired with this leech. so everytime i wake up,
RUT!!! BEWARE OF THIS LEECH.. gisng ka na naman kasi..darn it.. if i could only sleep... forever.. wishing..
too be honest,after last week, i'm screwing my whole life again.. i am like a shithead.. and i'm deranged for the nth time.. because of serving my master leech.. (jp, thanks for being there.. i appreciate u so much.. lately)MASTER LEECH... PLEASEDONT LEAVEME.. I"M WEAK WITHOUT YOU.. haha..i am hypntoized.. this divine being is just so a god. he is everywhere.. but the only thing my master cared for is himself.. a selfish god.. very indifferent.
anotehr realization:"all the while i thought i was learning how to live, i have been learning how to die."
surely, serving my master teaches me how to live my life like hell. bullshit!
nagising nanaman ako.
that's what i hate most when i sleep yung waking up. its like heaven going to hell. then heaven going to hell... blah blah blah..
sometimes i wish that when i sleep, i'll sleep forever. no disruptions.. only me and my world. my dreamland. coz everytime, i woke up, i'm eating dust. and i'm being ... manipulated by this higher being.. kung sino man siya. i'm not talking about the divine.. this higher being is a sucker. a leech!!
and my reality is: life is paired with this leech. so everytime i wake up,
RUT!!! BEWARE OF THIS LEECH.. gisng ka na naman kasi..darn it.. if i could only sleep... forever.. wishing..
too be honest,after last week, i'm screwing my whole life again.. i am like a shithead.. and i'm deranged for the nth time.. because of serving my master leech.. (jp, thanks for being there.. i appreciate u so much.. lately)MASTER LEECH... PLEASEDONT LEAVEME.. I"M WEAK WITHOUT YOU.. haha..i am hypntoized.. this divine being is just so a god. he is everywhere.. but the only thing my master cared for is himself.. a selfish god.. very indifferent.
anotehr realization:"all the while i thought i was learning how to live, i have been learning how to die."
surely, serving my master teaches me how to live my life like hell. bullshit!
Monday, October 04, 2004
to make it or break it
isang mabilisang love story ang lahat.. or tipong isang lingggong gamitan. na tila ako ang nabiktima. parang born loser ako na walang nangyayari sa buhay ko kundi kainin ng malas ang lahat.. at di ako makapaniwalang isa ka sa magiging dahilan ng pinakamalakas na sampal sa buhay ko..
matapos ang lahat.. ang akala kong limang buwan na pagkakaibigan ay tila isang bangungot.. pakiramdam ko, higanti ng kahapon.
"to maek it or break it" oo nga at di sa kin galing ang issung ito. napaoo lang ako. isang major dillema. isang tao na naman ang nakapagpaiyak sa kin. wala na kong katapusan sa pagluha. parang bata na tumtahan lang sa saglit na kendi.
ano nga bang sinabi niya sa issueng to?
i said: OO 'd make it.. while he said: "ewan". at napakalabo talga. prehas talga kayo. parating gitna. why do i al;ways end up with guys na nasa gitna ang desisyon. na feling klo, may unresolved conflict sila sa sarili nila. at pathetic coz he doesnt understand his own self. na a simple question such as that would keep me hanging and hoping for some things to be favorable to me. tang inagn ewan yan.. sino ba kasi ang nagimbento niyan. nagkakalabuan pa tuloy.
HE asked me "do u love him?" sabi ko, " err... ewan di ko alam." at may bigla siyang sinabi na nakapagparealize na tama ... na i don't love him.. coz HE said.. kung mahal mo ang isang tao, di mo na pinagiisipan ang sagot. na its automatic. at i think na HE is right.. di ko mahal si him..
and im in love with HE .. a realization that struck me 3 weeks ago. that HE is different and that makes HE stand out. na hindi lahat ay hinahanap.
the past week was a complete fun. to be honest. like a dream land. na lahat ng sintomas ng pagibig ay naanramdaman ko.. and i think HE feels the same way. i respond to every physcial contacts.. coz i do care.. anjan na naman ang pakramdam na may pag ibig nga talga.. na di nga ako disillusiooned.. but then, isang bangungiot nga lang pala siguro ang mga pangayari
nsasakal ako ngayon... umid ako.. tahimik matapos ang paguusap namin kaning umga. HINDI ako makapaniwala..
NAGAMIT AKO.. yun ang lumalabas physcally at emotionally.. at ang laking tanga ko na maniwalang pag ibig opala ang lahat... superficial lang pala. isang palabas.. ang ganda ng pagkakabalot..
"gamitan ba ito?"
HE said hindi.. bago mangyari ang lahat.. maliwanag na wala ang gamitan issue. mahal niya nga siguro ako...
subalit isang maling akala.. matapos ang mga pangayayri na tumapos sa linggo ng pagsasamahan, i felt TRASHED OUT. tama ang hinala ko
physical gamitan is not the issue here. what i am after is the emotional manpulation.. mahina ako dun. weakness ko yun. at natira niya. magaling.. alam niya na naga talga kung san papatamain ang higanti..
mabait kasi ako.. "di manlalamang pero ayaw malamangan." HE said.. naging laruan nga lang talga ako ng pag ibig.
sorry.. yan ang narinignko after what had happened.. sncere sorries.. pero it doesn't stop the pain.. of being manipulated.. ano nga banbg magagawa ng sorry?
kahit HE denies pa, i feel used.. unintentionally. ironic lang kasi ayaw niya kong masaktan but then, the opposite is what is happening..
"mahal mo ba ako"
akala ko OO.. but then. baliktad na namn. ewan sabi ni HE.. taliwas sa sinabi niya na pag mahal mo ang isang tao wala ng isip isip pa. subalit iba ang naisagot niya.. at masakit sa kin.. HE reasoned out na nagwear off na.. after the rejection.. iba na...
but then why push on if ewan naman pala... iam huritng like hell. shitass!
hindi ako galit sa kanya... mashadong napatanga lang ako. nastarstruck ako sa lahat.. bulag ako ulit.. and now, HE left me hanging.. or ather i feel left out
the only thing na ewan ang sagot niya is because HE dont want to lose me -- yun ang sabi ni (HE).. kaso pinoprolong niya lang yung pain.. na in the end.. mawawala lang din.. i want to hear it now from HE.. kso undecided siya.
and now, i\ll be left alone to mend this pain na nagamit ako.. ng isang taong imposibleng GUMAMIT s kin...
i\m trying hard to deny this.. but still it persist to come back to me... hindi, ayaok maniwala...
"to make it or break it"
i said OO.. i'll makae it...
and HE said (silence)...
i'll keep my fingers crossed...
i dont want to expect again.. i wont feeed my expectations to u.
HE is free to hurt me..
LOVE IS DEMOCRACY..
LOVE IS LOPSIDED...
*gusto ko lang ishare.. in behalf of those na nagamit.. nakikisympatya ako.. natuwa lang ako.. nice lesson..
naiyak ko dito promise.
isang mabilisang love story ang lahat.. or tipong isang lingggong gamitan. na tila ako ang nabiktima. parang born loser ako na walang nangyayari sa buhay ko kundi kainin ng malas ang lahat.. at di ako makapaniwalang isa ka sa magiging dahilan ng pinakamalakas na sampal sa buhay ko..
matapos ang lahat.. ang akala kong limang buwan na pagkakaibigan ay tila isang bangungot.. pakiramdam ko, higanti ng kahapon.
"to maek it or break it" oo nga at di sa kin galing ang issung ito. napaoo lang ako. isang major dillema. isang tao na naman ang nakapagpaiyak sa kin. wala na kong katapusan sa pagluha. parang bata na tumtahan lang sa saglit na kendi.
ano nga bang sinabi niya sa issueng to?
i said: OO 'd make it.. while he said: "ewan". at napakalabo talga. prehas talga kayo. parating gitna. why do i al;ways end up with guys na nasa gitna ang desisyon. na feling klo, may unresolved conflict sila sa sarili nila. at pathetic coz he doesnt understand his own self. na a simple question such as that would keep me hanging and hoping for some things to be favorable to me. tang inagn ewan yan.. sino ba kasi ang nagimbento niyan. nagkakalabuan pa tuloy.
HE asked me "do u love him?" sabi ko, " err... ewan di ko alam." at may bigla siyang sinabi na nakapagparealize na tama ... na i don't love him.. coz HE said.. kung mahal mo ang isang tao, di mo na pinagiisipan ang sagot. na its automatic. at i think na HE is right.. di ko mahal si him..
and im in love with HE .. a realization that struck me 3 weeks ago. that HE is different and that makes HE stand out. na hindi lahat ay hinahanap.
the past week was a complete fun. to be honest. like a dream land. na lahat ng sintomas ng pagibig ay naanramdaman ko.. and i think HE feels the same way. i respond to every physcial contacts.. coz i do care.. anjan na naman ang pakramdam na may pag ibig nga talga.. na di nga ako disillusiooned.. but then, isang bangungiot nga lang pala siguro ang mga pangayari
nsasakal ako ngayon... umid ako.. tahimik matapos ang paguusap namin kaning umga. HINDI ako makapaniwala..
NAGAMIT AKO.. yun ang lumalabas physcally at emotionally.. at ang laking tanga ko na maniwalang pag ibig opala ang lahat... superficial lang pala. isang palabas.. ang ganda ng pagkakabalot..
"gamitan ba ito?"
HE said hindi.. bago mangyari ang lahat.. maliwanag na wala ang gamitan issue. mahal niya nga siguro ako...
subalit isang maling akala.. matapos ang mga pangayayri na tumapos sa linggo ng pagsasamahan, i felt TRASHED OUT. tama ang hinala ko
physical gamitan is not the issue here. what i am after is the emotional manpulation.. mahina ako dun. weakness ko yun. at natira niya. magaling.. alam niya na naga talga kung san papatamain ang higanti..
mabait kasi ako.. "di manlalamang pero ayaw malamangan." HE said.. naging laruan nga lang talga ako ng pag ibig.
sorry.. yan ang narinignko after what had happened.. sncere sorries.. pero it doesn't stop the pain.. of being manipulated.. ano nga banbg magagawa ng sorry?
kahit HE denies pa, i feel used.. unintentionally. ironic lang kasi ayaw niya kong masaktan but then, the opposite is what is happening..
"mahal mo ba ako"
akala ko OO.. but then. baliktad na namn. ewan sabi ni HE.. taliwas sa sinabi niya na pag mahal mo ang isang tao wala ng isip isip pa. subalit iba ang naisagot niya.. at masakit sa kin.. HE reasoned out na nagwear off na.. after the rejection.. iba na...
but then why push on if ewan naman pala... iam huritng like hell. shitass!
hindi ako galit sa kanya... mashadong napatanga lang ako. nastarstruck ako sa lahat.. bulag ako ulit.. and now, HE left me hanging.. or ather i feel left out
the only thing na ewan ang sagot niya is because HE dont want to lose me -- yun ang sabi ni (HE).. kaso pinoprolong niya lang yung pain.. na in the end.. mawawala lang din.. i want to hear it now from HE.. kso undecided siya.
and now, i\ll be left alone to mend this pain na nagamit ako.. ng isang taong imposibleng GUMAMIT s kin...
i\m trying hard to deny this.. but still it persist to come back to me... hindi, ayaok maniwala...
"to make it or break it"
i said OO.. i'll makae it...
and HE said (silence)...
i'll keep my fingers crossed...
i dont want to expect again.. i wont feeed my expectations to u.
HE is free to hurt me..
LOVE IS DEMOCRACY..
LOVE IS LOPSIDED...
*gusto ko lang ishare.. in behalf of those na nagamit.. nakikisympatya ako.. natuwa lang ako.. nice lesson..
naiyak ko dito promise.
sa pagtatapos ng semestre
ako na lamang magisa ngayon sa bahay. kasama si ate beng (ang the ultimate naming kasambahay). kakagising ko lang at mejo groggy from the beer i drank last nyt. not that much naman, mga 2 cans of pale pilsen. cguro,ang lakas nun sa calories. anyway, kanina, after i woke up, i went downstairs to eat and i was completely shocked ng makita kong bukas ang banyo and saw ate beng naked (although di ko naman nakita as in... may nakaharang na pader so covered yung hanggang leeg niya). and she was shocked as well, kaya dali daling pumasok sa banyo at nagshower curtain. she even forgot to close the bathroom door. grabe! anong akala niya? na sekxy siya? good thing at wala ang dad ko (of course, tingnan lang natin kung magagawa niya yun).
the sem in up is too short. very early nagend. i hoped that i could do some things while in this short vacation. probably, ituloy ang legacy with abi. wish ko lang mafocus ko na siya.
eeekk... kadiri talga ang agahan/ lunch klo ngayun.. this is what i hate most about lutong bahay. pag minalas ka, malamig na kanin at ulam ang sasalubong sayo.
--chopseuy at tahong na malamig ang kinain ko ngayon
--kumain na rin ako ng ham sandwich. mas masarap pa.
so.. plans! plans!
anong gagawin ko kaya?? alis ako maya maya..
--pumunta sa starbucks katips at mag abang ng mga kaibigang manggugulat, magaaral na rin siguro
--another journal entry siguro. gawin ko somewhere outside the house
--puntang uste.. plano pa lang naman eh.. mukhang uulan kasi. and besyds, jp is probably busy. hintayin ko na lang text
--continue my TM week.. wait for some friend's text and head sa metro east para tumambay.
--foodtrip
--bilhan sila mommy ng max factor.. yun daw ang gusto niya. patungan ko na lang ang presyo
--maghanap ng pamparegla sa quiapo or along timog.. or sa may kamuning
ayan! may plano na ko. the only problem is, di pa ko nakakapagprepare. and walang text from people na pwede kong samahan.. shoot!
ako na lamang magisa ngayon sa bahay. kasama si ate beng (ang the ultimate naming kasambahay). kakagising ko lang at mejo groggy from the beer i drank last nyt. not that much naman, mga 2 cans of pale pilsen. cguro,ang lakas nun sa calories. anyway, kanina, after i woke up, i went downstairs to eat and i was completely shocked ng makita kong bukas ang banyo and saw ate beng naked (although di ko naman nakita as in... may nakaharang na pader so covered yung hanggang leeg niya). and she was shocked as well, kaya dali daling pumasok sa banyo at nagshower curtain. she even forgot to close the bathroom door. grabe! anong akala niya? na sekxy siya? good thing at wala ang dad ko (of course, tingnan lang natin kung magagawa niya yun).
the sem in up is too short. very early nagend. i hoped that i could do some things while in this short vacation. probably, ituloy ang legacy with abi. wish ko lang mafocus ko na siya.
eeekk... kadiri talga ang agahan/ lunch klo ngayun.. this is what i hate most about lutong bahay. pag minalas ka, malamig na kanin at ulam ang sasalubong sayo.
--chopseuy at tahong na malamig ang kinain ko ngayon
--kumain na rin ako ng ham sandwich. mas masarap pa.
so.. plans! plans!
anong gagawin ko kaya?? alis ako maya maya..
--pumunta sa starbucks katips at mag abang ng mga kaibigang manggugulat, magaaral na rin siguro
--another journal entry siguro. gawin ko somewhere outside the house
--puntang uste.. plano pa lang naman eh.. mukhang uulan kasi. and besyds, jp is probably busy. hintayin ko na lang text
--continue my TM week.. wait for some friend's text and head sa metro east para tumambay.
--foodtrip
--bilhan sila mommy ng max factor.. yun daw ang gusto niya. patungan ko na lang ang presyo
--maghanap ng pamparegla sa quiapo or along timog.. or sa may kamuning
ayan! may plano na ko. the only problem is, di pa ko nakakapagprepare. and walang text from people na pwede kong samahan.. shoot!
THE BASEMENT PARKING SCANDAL
down under...
where the lights giv
e their littlestshine..
and the wallsso dingy.
the picture of you and me
showers a thousand brimstone..
burning..
heatseeps into the cold walls
and lights every dark edges
the picture of you and me
defies every conservativeness
of shame and guilt
of the lustful flesh that serves as our outlet of love
if there is such a thing
but for i know there is...love..
because indeed
you and i were reborn..
a life after the nothings of the past.
down under...
where the lights giv
e their littlestshine..
and the wallsso dingy.
the picture of you and me
showers a thousand brimstone..
burning..
heatseeps into the cold walls
and lights every dark edges
the picture of you and me
defies every conservativeness
of shame and guilt
of the lustful flesh that serves as our outlet of love
if there is such a thing
but for i know there is...love..
because indeed
you and i were reborn..
a life after the nothings of the past.
Sunday, October 03, 2004
maliit na lamang ang 1000
grabe, parang kelan lang may 1000 pako. tpos ngayon, 400 na lamang ang laman ng aking pitaka. parang kinakain ng pitaka ko ang mga pera. di koalam kung san napupunta ang mga laman. kung tutuusin puro pamasahe lang nag natatandaan ko na nilalabas koang perako. pero imposible naman na 600 parasa pamasahe. sobra na talga. anghirap magtipid. kung mismong perang tinitipid mo ay nagagastos mo sa di mo alam na bagay.
minsan sa sobrang pagtitipid, dun ka pa nayayari.
grabe, parang kelan lang may 1000 pako. tpos ngayon, 400 na lamang ang laman ng aking pitaka. parang kinakain ng pitaka ko ang mga pera. di koalam kung san napupunta ang mga laman. kung tutuusin puro pamasahe lang nag natatandaan ko na nilalabas koang perako. pero imposible naman na 600 parasa pamasahe. sobra na talga. anghirap magtipid. kung mismong perang tinitipid mo ay nagagastos mo sa di mo alam na bagay.
minsan sa sobrang pagtitipid, dun ka pa nayayari.
Saturday, October 02, 2004
death bed
it is still clear to me...
the dank room and the
chill that hangs heavy on
my chest; the pungent
smell of concentrated urine
and flaccid flowershave
placed me submissive.
the room that served the
purposeof your thirst to
my flesh - the only
existence present.
i was the inflatable doll-
taking in "manly" juices.
hypnotized by desire
the only thing i thanked for..
was the bed, rusted
by time. hollowed by space
like soft thorns that brushed my
back.
and i long to lie for the longest time
anesthetized.
it is still clear to me...
the dank room and the
chill that hangs heavy on
my chest; the pungent
smell of concentrated urine
and flaccid flowershave
placed me submissive.
the room that served the
purposeof your thirst to
my flesh - the only
existence present.
i was the inflatable doll-
taking in "manly" juices.
hypnotized by desire
the only thing i thanked for..
was the bed, rusted
by time. hollowed by space
like soft thorns that brushed my
back.
and i long to lie for the longest time
anesthetized.
stolen lips
from the moment that
your black lips touched
mine, i felt
disowned by myself
like a firebrand--
an ownership that marks
the skin with
searing pain
an end of freedom
the start of a fall
those bittersweet kisses
i havenot tasted
because every contact
was like cold death
warmth was sucked
left me aghasted
when suddenly finding
the urge to execrate
i was muted
forever
the red on my face was gone.
from the moment that
your black lips touched
mine, i felt
disowned by myself
like a firebrand--
an ownership that marks
the skin with
searing pain
an end of freedom
the start of a fall
those bittersweet kisses
i havenot tasted
because every contact
was like cold death
warmth was sucked
left me aghasted
when suddenly finding
the urge to execrate
i was muted
forever
the red on my face was gone.
Friday, October 01, 2004
addiction
yehey! last week of the sem.. and this last week, is my TM week. just dont ask me coz i wont tell. haha.. well, i feel so tired and at the same tym addcited. but this friday does't mark this TM week complete. hay.. buhay. tsk. sayanag.
and next week i dont know. maybe i'll spend it to someone special. yes! like ensaymada. super sweet. hehe. talk about the biglang liko area again? well, i dont know. join him for some activities like studying. and some talking. shitty..
so going back to the topic. yep! i'm addcited. i cant tell where. maybe its the effect of coffee. talga palang kaaddict no? i just felt my eyes popping out. buhay na naman ang dugo ko.. wait, makikipaghabulan pa ko sa camera sa studio pic namin.
shit! i hate picture taking.. well, ayoko talaga ng studio pic.
take me a picture pag sabog na ko.. feel ko yung ganun..
kwento na lang ako. what happened this past week..kaadict pala ang
meeting some people..
barkada and other acquaintances.
talk with jp he's still sweet though busy, get some mushy ideas from him hehe..,
phone talks from IMPORTANT PEOPLE - midnight countdown. abutan ng umaga.
gawwd! feeling busy (yes of chores!),
eat some calorie stuffed goodies. chocolates and coffes and donuts and fries.
i even noticed that carbon and nicotine smells good - another addiction kaso masakit sa ulo (still, that won't make me smoke),
responses to physical contact
bouncy bed.. although nakakawala ng rhythm at pacing.. mejo disturbing (pag natutulog)
talyer look na bahay.
rob at sta lu
TM week
hehe.. i am not bothered kahit may onting problema sa mga pangyaayri.. i am busy but at the same tym manage to be a sociable person.. SOCIABLE.
this TM week is just so fuckin kewl.. kahit kulang sa tulog, nakabuhay pa rin ng dugo.
"i feel my [fresh] blood rushing from her veins" - van helsing
*oo nga pala, my new story na ako.. maybe this tym it would be better that my lil miss gullible and mr. nice guy.. abangan niyo na lang!
yehey! last week of the sem.. and this last week, is my TM week. just dont ask me coz i wont tell. haha.. well, i feel so tired and at the same tym addcited. but this friday does't mark this TM week complete. hay.. buhay. tsk. sayanag.
and next week i dont know. maybe i'll spend it to someone special. yes! like ensaymada. super sweet. hehe. talk about the biglang liko area again? well, i dont know. join him for some activities like studying. and some talking. shitty..
so going back to the topic. yep! i'm addcited. i cant tell where. maybe its the effect of coffee. talga palang kaaddict no? i just felt my eyes popping out. buhay na naman ang dugo ko.. wait, makikipaghabulan pa ko sa camera sa studio pic namin.
shit! i hate picture taking.. well, ayoko talaga ng studio pic.
take me a picture pag sabog na ko.. feel ko yung ganun..
kwento na lang ako. what happened this past week..kaadict pala ang
meeting some people..
barkada and other acquaintances.
talk with jp he's still sweet though busy, get some mushy ideas from him hehe..,
phone talks from IMPORTANT PEOPLE - midnight countdown. abutan ng umaga.
gawwd! feeling busy (yes of chores!),
eat some calorie stuffed goodies. chocolates and coffes and donuts and fries.
i even noticed that carbon and nicotine smells good - another addiction kaso masakit sa ulo (still, that won't make me smoke),
responses to physical contact
bouncy bed.. although nakakawala ng rhythm at pacing.. mejo disturbing (pag natutulog)
talyer look na bahay.
rob at sta lu
TM week
hehe.. i am not bothered kahit may onting problema sa mga pangyaayri.. i am busy but at the same tym manage to be a sociable person.. SOCIABLE.
this TM week is just so fuckin kewl.. kahit kulang sa tulog, nakabuhay pa rin ng dugo.
"i feel my [fresh] blood rushing from her veins" - van helsing
*oo nga pala, my new story na ako.. maybe this tym it would be better that my lil miss gullible and mr. nice guy.. abangan niyo na lang!
Subscribe to:
Posts (Atom)
