a short love story.. (hopefully not)

tama na muna ang drama.. dahil hindi ko talga yun forte.. mamatay na ang mga drama queen. although malala nga ang problemang pampamilya, a million tahnks muna sa bloger for this.. may outleet na ako na pwede kong pagtiwalaan. ths will be my family. kasama ng mga artcles na binuo ko out of being a loner.. and being happy.
this entry is for the person who assured me na di niya ko iiwan..
at ulit, gaya ng sinabi ko, patuloy kong magtitwala sa pagibig..

pangalanan na lang natin siyang si super dao (para sa kanyang pic ala dao ming shit)
ngayon lang ako magoopen ng ganitong topic ulit ryt after mr. nice guy. hehe.. this is for real siguro.
yesterday, magkasama kami.. at sobrang saya.. hmmm.. kwento ko ba??
basta after the ga, nakipagkita ako sa kanya.. ayoko pa umuwi, impiyerno ang bahay.. siya lang ang maasahan kahapon

setting: bigR
we met sa may arcade

super dao: (nagpapanggap na di ako nakita. dirediretso sa exit)
lilmissgullible:uy!
super dao: hehe.. mukha kang wasted ah
lilmissgullible:oo nga eh

nagstroll kami.. tapos punta kami sa favorite niyang coffeeshop (firenze)
super dao: ay shit! nakalimot ako ng sigarilyo
lilmissgullible:o, sama ako
super dao: wag na, upo ka na jan.. baba lang ako
lil miss gullible: hindi sama na ko

so, super daobought a marlboro then balik kami sa taas sa firenze

super dao: o, ano gusto mo?
lilmissgulluibe: wala akong gana, maya na siguro
super dao: bala ka nga

umorder na siya.. at ako, bothered sa problemang pampamilya
then, yun kwento lang ako ng screwed up life ko.. shmepre mejo comdey para naman di mukhang drama ang buhay
until

lilmissgullible: (pinakita ang drwing na petrang kabayo costume) oH!
super dao: haha.. ang taba naman niya (he then added eyes, nose, ears, at kung ano ano pa)
lilmissgullible: yan costume ko eh mukhang fatso noh?
super dao: hehe

after nun, ayun bili lang kami ng materials sa costume
nung pauwi na kami...

super dao: ano hatid pa ba kita?
lilmissgullible:ikaw?
super dao: gusto mo naman eh diba/
lilmissgullible: eh alam mo naman pala eh.. bala ka (naangasan ako in fairness)

so yun, punta na kaming sakayan pauwi.. slapstick comedy talga.. gawa ngmga the moves from tekken. at nung nagsawa na eh pinagpupukpok na lang ako ng mga felt paper (materials sa costume) putsa saya niya.. eh ako ang helpless kasi tangkad eh.. feel ko bayagn kaso may umepal

bata:ate, penge ng piso
super dao: (kinapa ang bulsa meron pa daw siyang piso.. paglabas isang 25 cents na lang pala)
ay sorry! eto na lang eh
lilmissgullible: o eto (piso para sa bata)
super dao: magkanobinigay mo?
lilmissgullible: piso

hanggang yun nakakita na ko ng fx.. akala ko naman sasabay siya pauwi. pero hindi naman pala.. grrr. ok lang

madami na kaming labas.. pero nagyon lang ako magsastart magkweno.. ewan ko.. pero i feel happy after harold.. for real. pakramdam ko seryoso na ito..
the only thing na bothered ako is di ako makakapunta ngayon
may usapan kami na magmimeet, may gusto siya sabihin personally
"its now or never"

kaso kahit gusto ko, alam kong di ko magagwa, GROUNDED ako..
may concept ako ng pagibig and that is: it is patient...
kaso tama rin naman na sa pagibig tatawirin ang lahat...
hindi ko alam..
its now or never..

nakalulungkot naman na ang akala kong isa na namang pagibig ay masusukat lang sa isang pagkikita... tinanong ko siya kagabi kung bakit ganun ka urgent pero all he was saying was "tomorrow"... at wala ng iba

this is tomorrow.. now or never...