"pangarap ko pong maging doktor"

bata pa ko nun. sa isang sulok ng er sa ortho. ang isang pa check up ko sa ulo kong bumagsak sa slide ay nauwi sa pagbuo ko ng pangarap...

katabi ko si tatay. parehas naming pinanonood ang pashenteng natusok ng salamin sa mata. dumating na ang duktor kasama ang mga kapanalig niya sa mediko. parang si father at mga sisters. sinaasagip ang isang kaluluwang wala sa diyos. mabango ang holy water---anaesthesia, pantanggal ng sakit. pampamanhid.

kaya nga pangarap kong maging doktor eh. masarap pumirma sa papel na kalakip ang md sa dulo ng pangalan mo. isang magulong sulat na malamang, ay uuisain pa ng pharmaceutika para maibigay ang reseta sa pashente. masarap magbukas ng laman, pindot pindotin ito na parang mamakyaw ng baboy sa palengke, mamimili ng saiwang laman para iulam.
masaarp maghain para sa lahat. maarap maglingkod.
hayagang paglilingkod o isang masokista??

2 taon na lang, kung hindi ko mabagsak ang kinukuha kong pisika, tutuntong na ko sa ospital, magsusuot ng puti at magpapanggap ng magaling sa medisina. di malayong mangyari yun. ngayon pang naaalala ko na naman ang senaryo sa emergency room mahigit 10 taon na ang nakakaraan. tabunan man ng ilang lcture mula elementrya hanggang kolhiyo, pirmado pa rin akong tatayo sa gusto kong larangan.

danasin ko man ang pait ng hiwalayan ng pagshohota at ilang pagpupulot ng basag na sarili
idagdag mo pa ang walang katapuang pagbubuo ng paulit ulit na pangrap dahil sa mga nabasag na samahan.

"pangrap kong maging doktor"
at nangangati na ang mga daliri ko pra mabuksan ang pinakaunang bangkay na
pagaaralan ko.

valentayms day

this year... i wont think of my self as the highlight of a guys life. rather, it would be pleasant if i would enjoy the day spending it with someone i know i can be wat i am with no pretensions.
that this valentyns, it would not be for my heart to beat a dozen times or so, but just to make the maost out of the whole day. i may not have the other pair of my heart to shower the world with the the ray of reds and falling rose petals; or even kiss till our lips intertwine and be another part of him.. ia may not have that fantasy for this seaason..

valentyms is just for me.. to be happy.

and make my mom happy. she already got her pair. long before i was born.
i gifted my mom with flowersa and a gift certificate at some restaurant; never greeted my dad coz sooner, he would fire me some few announcements/ alerts --- "anak be careful.. todays valentyns day"..

so what?? probably, he would be thinking that his little girl would be banging her ass with some guy at a cheap motel. or drink and puff some weed for the yearnings of her lungs and tummy..
papa's a total paranoid lately..
good idea to buy mom that gift certificate. stuff his mouth with food. i dont wanna hear from him talking bout such craps..
i'm not in that mood.

it was actually a wholesome day. no roses or whatsoever sweet stuff. except for 2 slices of cake a friend of mine gave me. i did receive some sort of a love letter enveloped in pink and sprayed with that asweet smeeling scent of what i think are berries..
(a 101 things why i love....) --- very dramatic.. yeah, sweet. no need for chocolates.

---a date at rodics an order of tapsilog...
i dint eat, i starved myself.
---a date at greenbelt (i watched the phantom)
and a double shot of espresso to soothe my nerves.... and to make my heart pulpitate

talk about fast beatings... desperately in need for love. haha. FOOLISH

kamayan

sige san ko ba nakuha ang sakit nato. ll i know is that nakiparty lang ako sa org ko at uminom... di naman din ganun karami. pero at least nakapagenjoy..
inenjoy ko ang isang taon kong wala na siya..
SERIOUS?!
hehe.. ewan. basta wala na lang akong icocomment.. nakaktawa lang kasi igh school people pa rin ng iba sa tin... kitang kita ko sila holding hands pa. eh ako?? kung kani kanino ko na sinuot ng kamay kko hoping to find the one na sasakto sa mga siwang ng aking daliri.
shempre kasya naman lahat.. maliit lang mga palad ko... ang di ko lang maintinihan
eh sa dami na ng nakadaupang pald ko, eh wala man lang nakaisip na maglagay ng glue para pumirmi na ang mga kamay ko sa kamay niya..

nabasa ko ang post ni beya sa blog niya.. masarap ang mainit na palad. tama n ito para sa malamig kong pakiramdam. sumusot at pinalalambot ang bawat kasulosulokan ng pgkatao ko. pinangarap ko na nga minsan na maging water vapor na lang ako. para at least mklipad ako sa langit at maabot ng mga ulap.
ngayon, magkasama na lang ang mga kamay ko parati.. kapag pakiramdam ko na makipagholding hands, eto at naririto namn ang isang kamay ko para hawakan ang nangungulila kong kabila. di nga lang ganun kainit pero alam ko, sapat na rin iyon upng kahit sa panahonh malamig ay makaramdam din sila ng kapares...

kundi man yung isang kamay, isinasalang ko naman sa bibig..
"nail biters" ewan.. pampawala ng tensyon..

puta't madona

isang pagtingin
sa dalwang sinakdal ng lipunan
isang puta
at isang madona

ang puta---nakilala
nakasuot ng mini skirt
kasama si 'judge'----berde
matamis

ikinakaway ang sarili
kandidato sa eleksyon
itaguyod ang karapatang
ng mga babae
linisin ang masamang
pagtingin

habang ang puke ay inuuod na.
may dumi ng lalaki-at isang
patay na sanggol

ang madona--kinikilala (daw)
suot ang bestida
pinatahi para sa simbahan
magpoposing sa pintor
at ilalagay ang mukha para iguhit

karugtong ng buhay niya at
patuloy na titingan ng madla at
sa malamang
isasangla sa demonyo ang buhay
para sa kapirasong kapritso ng
luho

ang makilala....parang isang
peynting
ala - monalisa

feel ang pagdadarama

parang kelan lang dala dala ko pa ang virus.. binibilang ko na ang mga raw kung hanggang kelan pa ko hihinga... sa simpleng tiled floor ko nakuha --- tetano.
nagdugo ang paa ko. nadaplisan ng matalas na dulo ng kaawa awang kahoy sa sahig. tumawa pa nga ako ng makita ko ang "Bleeding wound". ngayon lang ulit ako nakakita ng sarili kong dugo. bhira na ko duguin maliban sa mens ko..

"anak, papaturukan kita bukas!" sabi ng nanay ko...
---eh sa totoo lang, ayoko talga. feel ko kasi magsenti. lam mo yung aprang dun sa mi2. yung babae matapos maturukan ng chimeara virus akala mo halos mahulog ang mundo.. may drama pa nga siya na tatalon sa cliff...
---sa part ko, ambabaw lang.. di pa nga sure na may tetano ako eh.. kaso wala lang mukhang astig yung binibilang mo ang mga araw hanggang malack jaw ka na.. kunsabagay, patay na rin ako pag nanahimik ako.

so yun.. plano ko sana na wag paturukan... may motto pa kong :pag oras mo, oras mo na talga. sinabi ko panga kay ronald yun nung nagkita kami nung wed:

"any last words bago ako mamatay??" sabi ko
---shempre, tinwanan lang naman niya ko. ewan ko ba dun. walang ginawa kundi tumawa. wala naman siyang nabanggit tungkol sa mga naiisip niya nung sabihin ko nga na mamamtay na ko

BAKA DI NANINIWALA
---pinakita ko na nga yung kaawa awang sugat ko sa paa.. masaya siyang nakadikit sa ilalim ng paa ko. mumunting sugat.. magandang isipin na yun ang dahilan ng pagkamatay ko.

--------------------------------------
Final judgement

dala dala na ni mommy ang mga gamot.. 2 shots daw sabi niya. parang yung ininum kong con panna.. 2 shots din.. pang neutralize ng hypertension malamang.

-busy si mommy sa pagseset up.. ako busy sa pagseself contemplate. kabado ako kahit na nakasiksik na sa utak ko ang eksena sa isang ads noong 19 kopong kopong
"parang kagat lang yan ng langgam" -- bata pa ata ang nagsabi sa kapwa bata.

sa isang kagat ng langgam, mawaala na ang pagdadrama ko. babalik na rin ang mundo ko sa paulit ulit sa siklo nito.. ang mamroblema sa mga bagay na di naman talga kaproble problema.. eh kung di na lang ako magpaturok, at least kahit mamatay ako, alam kong nabago ko ang takbo ng buhay ko kahit saglit.
malamang dumating pa ang mga tao na pinangarap kong dumalaw sa abahay.. lalo na yung taong nagtulak sa kin para magopen ng account ko dito sa blog..

"musta walkng natin??" sabi ko
isang ngiti lang ang ibinalik niya sa kin.. tahimik siyang naglalakad.. nilampasan niya ko.
clean cut na si harold.

*going back, ayun hinatak na ni mommy ang kanang braso ko.
ok kaya ang sakit. masarap din ang masaktan... bagong motto: pain is pleasure..

next;
skin test; at akala kng katapusan ko na. paano pinabulge ni mommy yung braso ko. akala ko maling pasok ng gamot
"mommy nahihilo na ko.."
bumagsak yung ulo ko sa balikat niya... di na rin ako makahinga. hinihintay ko na nga dumating yung mga flashing lyts. sabi daw nila near death ka na daw nun. kaso wala eh.. kita ko si mommy, mukhang at ease ampanget
MOMMY< MAMAMATAY nA AKO..
kaso mukhang di naman siya kinabahan. maliban na lang siguro sa pagiisip kung anong mali ang ginawa niya kahit wala. effective din pala magdrama

produkto na ata ako ng drama... putsa. mas nakakatawa kung mamatay ako dahil sa simpleng skin test lang. ampangit..

ayun.. ng makaluwag na ko.. tinurok na sa isa kong braso ang Potent tetanus toxoid... mabigat siya dalhin sa braso.irelax ko daw.. ikut ikot ang braso.

tang ina.. second life??? nah!!
produkto pa rin ng drama.. paslit na naligtas.
tapos na ko sa drama..

something to smile for (miss gullible talking)

i just thought that it would be all over.. a game i should say. a sad game of love. its not that long since i cut off that line. when he told me how a jack ass i was. how i came to visit him and throw things that he didnt want to hear. how crap his life was --- he knew it of course.. but to hear it from me? no-no...

i was walking from stations to stations... tired of all the immediate heartbeat. and the lost of it.. possible that they were all lies. and i had detected them all.. i only got a genuine feeling that the last real heartbeat that i felt was from him... but i never bothered to give it a try for it to last.. i was insane to keep that thing immediate.. but there's no such thing for him.. no immediate crap of feeling... whatever they (the people would say) i know this is not a short term addiction.. its just a week of knowing and months of communication gaps but in these gaps were fillings... that were (or iam) still bonded...

i have cried out my eyes... but still thinking of him, there are still tears flowing.. a mystery.. that still remains locked. a heart that keeps on beating even without his presence...
a smile that woiuld still stick on my lips just because of a single moment i kept on remembering...

the violet jacket/....
unfortunately, i saw it again.. funny he (the guy wearing it) looked like you.
well, at least i found myself thinking... how you looked like that day... that drizzle...
shit... now iam smiling.

no title

wed. na naman. time to refresh myself from hassles and things that troubles me everyday. i didint attend my ga for the reaspon that i got some dysmennorhea. ang sakit pala talaga. the only reason why i woke up so early -- mga 3 in the morning... rushed to my medicine cabinet and look for a cure... unfortunately, wala ng advil so i took 2 pills of paracetamol (so mga 1000 mg) ata at nilagok ko..
adik pa rin.. (aspirin na nga lang)
so... andami ko pang gagawin. and still, i'm sucked up in front oif this monitor.. telling my whole life out. problems for tomorrow will be my tonights problem...
lagot sa kin si richard gomez. hihimayin ko siya sa report namin.
yari na naman ako sa p6. wala pa rin akong alam.
late na naman ang papaer ko sa psych

ano pa ba??? di pa rin ako tumitino sa pag aaral ko ah..
ay oo.. meron pla.. advans ako sa latin
so what's the point?

pervs know when to shut up

a realization that hit me a while ago... i was checkin my email this morning when this guy buzz me from my messenger. so ok... we chatted for some time... talking about shit and stuff. about being lost in love and the attraction through pheromones, the power of scent for sex, the rush of libido. blah blah blah... trash talking. sort of a dirty bin for the "fantastic" act of man over woman.. very patriarchal, i should say.

and i had enough of it...
"SOP tayo..." he suddenly asked me.
"ha?? putsa desperado ka.." i replied

there's actually no twist after my reply. he kept on pushing me in..

"tara." he still persisted.
"fuck off" i answered

still the same.. he's a complete pervert. now where's the brain??? it all goes down... down to his center. if i ever had the chance to cut it off... i'll have no hesitations.
he does no thinking anymore.. a beast per se.. The power is there between his legs.

HE"S HARD

i completely hang the phone.. got sick of talking bout penises and vaginas...
it was only 930 in the morning. who would think about such??

he messaged me after..
"tnx anyway" he said...

he didn't bother to.... oh well. thanks for shutting up MR. STRADLIN.

bagong kabanata

happy new year sa lahat. minsan napapansin ko na parang di ko na mashadong nalalagyan ng laman ang blog ko. tama nga si beya. kapag mashado kang masya, u dont need to shout it na parang "MASYA AKO..." at kng ano anong kwento. simple na ang maramdaman mo na masaya ka. period. pakiramdam ko kasi, kapag nagsalita pa ko tungkol sa buhay kong masaya, eh lumpad na lang siya sa kin.. gagawing outlet ang bibig ko para tumakas. malipat pa sa iba... magdadamot na muna ako sa sarili ko... sakin muna ang pagiging masaya..............................

kahit wala pusong tumitiboktibok... which in fact i'm enjoying, eh oks pa rin naman. last new year nga nadaplisan pa ko ng kwitis. nag kablister pa ko. pero OK pa rin.. ewan nasobrahan ata ako sa pagiging high...

a day with babies

sa buwan na ito, mukhang malakas nanaman ako kay LORD. akalain mo ba naman na bigla akong gulatin ng aso kong si kara ng manganak siya ng lima. 1 lamang ang lalaki panay babae na. oklang.. inaantay ko pa rin ang susunod na ikay na papatulugin ko sa kama.
ngayong araw ko lang nakita ng malapitan ang mga tuta. masaya ako.. excited mother ako para sa limang baby dogs. papadede ko na naman ang aking mga daliri.. nakakakiliti kasi..

anyways, mejo kaiba ang bati ng araw na ito.. sabi ko na ngang hindi ako papaapekto. mabilis ata talaga ako mahook up.. at bigla ba naman akong excusan ng LBM at pagdadrive... sana nga talga.. pakagaling na lang siya...
di ko nanga amuna kukulitin ang telepono ko.. may naaalala ako.
buti na lang maybago akong pagkakaabalahan..

i'm back! probably because it's christmas and i'm in a complete boredom. yep.. christmas is actually the first two - 3hours of the day.. the rest are just time fillers...
anyway, i gues, i dont haveanything important to do. my "dull"family are very hospitable to accommodate all their friendly friends and loved ones. nice..
the funny thing: i actuallywokeup with myhead throbbing with pain.. i drank till 4. still at migs place. spenidng the yule with them is a complete fun asidefrom treating some ofhis friends because oftoo much drinking...
so where was i, yeah... i woke up andspotted this kid inside my room. "mjo singhutin ang bata" one ofthe things i hatedabout children... iimmediatly lefthim there making smudges of mucus everywhere... thanks kiddo.. nice greeting...

last night i got some message from brian.. we did talk about stuffand life before i left for dreamland. one thing i remembered before we hang up wasthat "hinihingahan na lang niya ako" he was drunk.

i did recieve a gift from migs bro.. a box of cinnamon goodies.... okei.. thanks.. and igave him a kiss on the cheek.. a neat one.

still planning to enjoy th rest of the day... in frontof the pc.. or to scare kids... that would be fun..

Pagpapanggap ng isang dalaga

Tawagin natin siyang si “panchita”. Dalaga, disiotso. Mukhang sariwa at makinis. Mataas ang pangarap at malalaki ang mga hinahakbang.

Matgal tagal na rin simula ng mailagay niya sa hukay ang isa niyang paa. Malas nga lamang dahil imbes na paa ang nailagay niya, isang walang kamuwang muwang na bata ang naihulog niya. Buti na lamang at tahimik siya. Hinele ni kamatayan..

“Go BABY, go to PAPA.. iingatan ka niya”

Ang huling salita niya bago mawalan ng malay. bago hukayin ang yaman sa pagitan ng kanyang ari..
itatatransplant na si baby.. ilalagay sa hukay. Di na niya iistorbuhin si nanay Panchita.
Ni hikbi, wala kang maririnig. Napsarap na siya ng tulog sa hele ng lalaking may kalawit. Tinugtugan ng abc hanggang matapos sa Z.

Yan ang nakaraan. Mga walong buwan na ang nakaklilipas. Nakaligtas ang matinik na si “Panchita” sa panganib ng paglobo. Malaki pa ang kinabukasan ng magaling na dalaga. Tuloy pa rin sa pangarap. Abot kamay na ito sa loob ng ilang taon. Magsusuot na rin siya ng puti.

Ngayon ay Disiembre, alam niyang kung tinuloy niya ang bahaging iyon ng nakaraan, patunay ito na pamasko si baby ng langit. At bagong taon para sa kanya ang darating.
Siyay magiging ina s unang buwan ng sunod na taon… SANA

Ngayon, alam ni Panchita, darating ang araw na maipaparada niya ang pinagpagurang putting tela. Ibabalabal sa sarili…
Oo nakatapos ka panchita! At siya’y iiyak… luha at dugo. Iyak ng ina.

pawn hotlines

“Gud evening mam! How can I help you?”

Mula sa kabilang linya maririnig ang iba’t ibang boses ng BOSS..
----matandang nagpipilit bumigkas
----babaeng hinihingal sa pagbigkas
----isang teenager na slang bumigkas
----at isang batang kakatuto pa lang bumigkas

Sabay maririnig ang sunodsunod na pagtaktak ng “keyboard”

“Mam/Sir, may problema po tayo sa…… na isinalin sa ibat ibang lengwahe. Fukien para sa mga chengwang balasubas na BOSS; ingles para sa mga kanong magpapanggap (subalit naghahanap lamng ng maasawa); Nipponggo para sa mga Hapon; at iba’t ibang salin pa.

CALL CENTER----the only bright spot in the Philippine economy. Teka, sabayan ko muna ng OYEAH!! Magaling. In short parang…parang…
parang may isang anghel sa aking labi …na nangingiliti.

Nagbibigay ngiti sa mga aspiring yuppies.
Mga istambay - ng coffeeshop, bestfriend ni “the GREAT YOSIKADIRI” ang mascot na puti ng DOH.

CALL CENTER ---the only bright spot in the Philippine economy. In short parang…
SUNcell. Talk and text all you can. Sabay birit ni J.R. ng O YEAH!! At pagdemo ng kanyang helicopter (yung parang turumpo).

Maliwanag na maliwanag. Niloloko nanaman tayo. Sino ba namang di papauto sa malaking pasweldo ng CALL CENTER.. maliit na ang 12000 na sweldo isabay mo pa ang iba pang benefits. Sino ba naman ang di hihindi

• Kahit na kapalit nito ay paulit ulit na Hi, Hello, Gud Morning, Gud Evening, at iba’t iba pang gud.
• Kahit na ilang ulit ng naitatanong ang isang problema.
• Kahit na ilang beses pa murahin ng BOSS dahil hindi maayos ang pinapagawa niya.
• Kahit na ilang graveyard shifts na ang naiikot mo. Nabespren mo na ang buwan at bituin.
• Kahit na kalakip nito ang buhay na paulit ulit.Hanggang mastress out ka na

Aminin natin. Maliit na ang pangarap ng mga bagong gradweyt. Solb na sa simpleng pagsagot sa high-tech phone, sariling computer na kapag minalas malas ka ay de intranet, at malamig na aircon. Ayus! Feeling abroad kana.

Di ko naman nais sirain ang Call Center phenomena ngayon. Pero nakakaawa naman. Biktima na naman tayo ng exploitasyon. Sa maniwala kayo o sa hindi. Cheap labor ang inaakala niyong mga opsinang malamig sa strata ng ortigas at Citibank ng libis. Cheap labor ang paulit ulit na pagsagot satelepono at pakikipagusap kay BOSS na everything will be normal atmay unting sira sa…

Walang pinagkaiba sa trabahong pampabrika. Paulit ulit. Hanggang mapudpod ang daliri at mamaos ang boses. Kunsabagy, wala namang utak na pinapagana. Buhay na robot.
Panay scripted. Trial and error.
Pati si BOSS nagpapauto.
Pati ako nagpapauto. Kunsabagay, malaki ang sweldo. Tama ngang pati buhay nabibili na rin pala.

At sa halaga pa ng isang cellphone kada buwan.

exchange

its actually a good feeling. of sharing your feelings and thoughts. i've done that a lot of times but yesternight, was so different. aside from me talking, there's this guy that keeps up with me.. exchanging nice ideas about writing and even some kwentong bahay stories (that i miss so much)..
that's what i mean by a nice coinversation.. you talk, i talk, you listen, i listen.. not that bullcrap that i talk shit.. and another just listens till he drops off to sleep.
am i singing a frail lullabye or something?
eeeeeeee.... that's not good.

*gusto ko yung binasa niyang poem about "yosi together" ang astig ng concept..

losing end

i dont know what exactly i'm feeling ryt now. this is supposedly a big day for me.. imagine, meeting up mr. nice guy and being with him for even a few hours is just so so cool.
but shit knows that we cant... will never..
yesterday, iwas such a loser that i drove him mad. imaturity even if i've grown for about a year. i'm no 18 in attitude. fuck it. talk about being an adult.
but hey, this is a damn important matter.. not an adult stuff not even a teenage stuff...
this is my life... my day...
and i spoiled it all because of the fucking i did...

now, i dont know. he's in his slumber.. damn the world.. he's in a day off.
and now i'm talking shit. L.O.S.E.R.

ok great day for me.. a good time for me to die...

nakakabore... hinintay ko ung bagyo pero parang wala naman siya.. shit! long vacatiooon..

(in)decent proposal

iba't ibang mukha ng pagibig:

• si lil miss gullible at mr. nice guy
• isang musikero at isang tagahanga
• isang bachelor at isang bachelorette

ngayon desente ka na. nakaputing polo, gray slacks at black polished shoes. naks! iba na nga talga. malayo sa dugyot image mo dati.

mukha kang si big boss --- may ari ng makati
subalit binago mo ang lahat.. nang hiarap mo sa kin ang contrata

"looks like a big deal" sabi ko sa sarili ko
"contratang galing sa puso ma'm" tila sinisigaw ng maputi mong polo.. nlabahn ata ng dagat.

----isang salesman at isang cliente
big time na cliente mo.

tsk.. ibang mukha ng pagibig in the context of business. very influential. and impressing..
law of market shit...

pormal-pormalan
astig...

tres

i want to clarify -- NO HIDDEN AGENDA
an intentional visit. i want to see you

i was driving my way back to you. still pictures of you and me were rolling at the bac of my head. like those in the movies.. shrot films of the past.

i was tensed.. 3 smokes and off
back to those movie flicks.

the informant told me where you are... i immediately gatecrashed. throwing the possibility of a failure.. but.. this is a risk to take..
and there was you. dressed differently.

so. ok your there.
haha.. funny that i was hypnotized. and you caught me staring AT YOU.. and you stared back..
-----fuck! those piercing eyes
-----as usual, i threw my fake laughs..

i was back. 3 mos ago
the feling still there 3 mos old
and still no changes... its absurd
that was 3 mos..

tenk yu

minsan maiisip mo kung bakit at anogn silbi ng pag alis mo at bumisita sa isang taong minahal mo (at maaring mahal mo pa).
makikita mo lang naman ang sarili mo na nanonood ng tv

sa kaso ko --- spongebob at ilang silip sa (engrande kuno) eat bulaga, at mtagalang titigan sa mga bolang laro.
at kumain sa ibang bahay..

walang pinagkaiba sa ginagawa ko sa bahay ko.
ano nga bang bago??

meron.. isang malamg na pagtrato mula sa nagmamahal kong EKS
oh well.. gumising.. hi mula sa kin.. isang taas ng kilay mula sa kanya.
mabigat na pagbagsak sa sopa sabay pindot sa remote.

tahimik.. maingay lang ang tv. announcer ang nagpapagalaw sa tenga ko..

siya.. pinutol ang katahimikan.. inutusan ang katulong na tila nagaabang sa kusina
ng mga susunod pang utos sa tumanda niyang amo
"ate kakain na kaming tatlo" (kasama ako dun sa tatlo.)

salamat sa cornbeef at bopis.. salamat sa juice.
pati na rin sa cake na nakuha ko pa mula sa isang bisita..

di ako inaya ng clebrant na kumain..ng kanyang chocolate cake

wala ata akong karapatang makihati sa cake niya.. magiisng taon na kong wala sa kanya. kunsabgay. wala na rin ang isang taon sa min.. ano nga bang ihihati ko pa sa buhay niya.
sa cake niya.

kulay tsokolate.. sayang paborito ko pa naman. isang pangko din ang cake na yun sa bday ko. DATI..

salamat ulit sa cake...

babay.. alis na ko.
narinig ko ang sarili kong magpaalam..
"babay.. salamat sa...."
salamat saan??

ang tanga.. bat pa ko pumunta dun??
wala naman akong pinanghihinayangan. subalit minsan wala na rin naman pinapala ang mga panunuyo -- o pagamin sa iyong matagal ng pagkakamali..

kunsabagy. bday naman niya. kung ano man ang gusto niya.. bday nya eh
ulit..

isang malaking "TENK YU". sabay bagsak ng gate..
pinagsarhan na niya ko.

sometimes

it just occured to my head awhile ago... i dont know if i'm going emo.. but whatever shit this is.. oh well... no more sorries..

sometimes --- i just wanna fly.. to where silence is..
brought about by flying bulltes and sounds of guns..
shriek and cry marks the end of silence...
and again bring back the lost peace..

sometimes --- i just wanna stick out my tongue
and taste everything.like a fly sticking out its----
appreciating the thirst for life-- survival

sometimes ---- burying myself under the covers
of the dark
i dont wanna be seen...
the only light illuminating the dark wuld be
my eyes.. and i longed for it

soemtimes ---- i feel like drinking
yup.. still caffeine.. and i love the
effect of it.. with my whole senses awake and never bound
to sleep..
its fuckin lousy

sometimes --- i wanna live the world so differently
i hate ususal stories..
i want mine to be so damn cool...

and i'm waitin for it to come
sometimes..