Thursday, August 26, 2004

STIMULATE THE MIND

i just masaturbated..

with those fingers goin in and out
moisture and heat seeping
i feel myself.. loving myself

because.... i dont have anyone

but myself to fulfill this
greed.. lust eats me up whole
well at least.
i found contentment under the
comfort of the bed
where my inner self resides

vivid images

that's what i'm seeing
doing the act discreetly
unable to defy the earthly things
that my body desires

i've left with nothing but images
of the past.. with the images of us.

geez, i felt myself cum.
CRAPPY THURSDAY

due to the weather, classes are AGAIN suspended.. ( di na siya nakaakatuwa..) honestly, i really wanna go to school, i hate to stay at home. ewan ko, i just hated the people there. pati yung food. pagkaing preso na ata. hay.. talk about crappy stuff at home.
anyways, plano ata bawiin baon ko for today kaya umalis na naman ako ng bahay. bumili ng iced coffe this time sa dunkin donuts at ayun here i go again.. surfin like there is no tomorrow. gumastos.. money burnin. parehas lang kung babawiin at di. pero at least nagamit. mamaaya, uwi na naman akong malungkot at magaaral ng buong madaling araw.

OO NGA PALA... WALA AKONG INET CARD SA BAHAY!
that's the reason why i cant get online. kaya pelyaz isang malaking pasensha.. and besides.. maraming kaabalahan (u know what i mean hehe).

try kong magpost.. seems like matagal tagal na kong walang post na matino.


HELP LANG

plano ko kasi na mag post sa peyups.com kaso ayaw daw nila due to abuse kaay temporarily closed ang membership. gusto ko sana maging member. di na mabilang kung ilang beses na ata akong nagpaparegister.paano bayun?? talaga bang sira?
help naman. o kaya gawan niyo ko ng membership dun. sabihin niyo na lang sa kin hehe.. tnx!

Wednesday, August 25, 2004

Setting: Alimall Food court
Color of the Day: Green, Red and Blue
Word of the Day: Athlete

Mga tumatakbo sa Isipan ni Lil Miss Gullible
--> walang magawa. Instead of staying at home, i decided to have a walk sa cubao. I ended up buying an iced coffee sa country style for a company... (hehe..)
-->andito ako sa fudcort. Doing nothing but looking around... sipping iced coffee, checking my phone for messages at shempre anbg makipagtinginan sa mga tao..

What am i seeing?
I see..
  • girl in red alone staring blankly
  • couple doing some PDA - talking (malamang mushy.. mukhang senti ung guy)
  • another couple.. dead air between them
  • old man taking a sip of softdrinks from a plastic cup labeled jollibee
  • Bacolod Lechon Kawali
  • Cebu Fiesta
  • Jollibee
  • Kamay kainan
  • Piza hut
  • Greenwich
  • indoor playground with 4 children playing slides.. one child crying.. di ata kasali
  • people surfing the net
  • my converse wallet
  • I SEE MYSELF ALONE.. pretending to be in dreamland with fairies and princes hehe

-->kunwari happy -- siguro

ang pangiut no? yung kunwari ikaw nakikita mo yung sarili mo na magisa tapos tinitingnan mo lang yung mga tao? kunsabagay.. a choose to be alone today. ano nga bang melodrama ang naiisip ko?

-Day dreaming... (what am i seeing ulit?)

I see........... HIM

*ruth is hallucinating malamang she needs a mediacal trestment. Could somebody help her?? Geez... Hate being alone..


WHOLESOME Mr. NICE GUY

its a rainy wednessday.. thank god! were supposed to have a group meeting for this video shoot. but then, because of the ulan, hihi.. na postpone.
so after receiving a text message from suzie telling me that the meeting was cancelled, i immediately dozed off. hehe. then after 2 hours, another text message woke me up mga 12 na ata nun. pakshit! we have a meeting sa phan (org stuff). i thought canceled din because of the weather and besides, pwede naman sa email.
so there. napilitan na akong gumising..
my mom, nung nalaman niya na aalis ako.. putsa nag ingay
"anak, WALA KANG DADAANAN at wala NAMANG PASOK... WALA KA NANG GINAWA KUNDI LUMAYAS"
ayun, nasira na araw ko. pero kebs(?) lang. umalis pa rin ako. ipapasa ko p kasi yung waiver form sa geog.

last nyt, patawa si mr. nice guy. napakageeky niya eh. pati rin ako...
eto mga napag usapan namin:
- pag sapsych out sa personality niya.
*ano daw bang personality niya?? yung nakikita ko raw sa kanya
ANG MGA SINABI KO:
*future oriented na walang effort (tama daw!)
*possible na pagkanagkaasawa siya, magiging verbally abusive siya. (tama din!)
(although nagkaroon kami ng unti arguments.. mejo turn off ako dun eh..)
*sa psychologist point of view: mejo di niya nafulfill ang kanyang
phallic stage.. basta ganun
wala na kng matandaaan ah.. pero marami yun..

- GENES (oo yung scientific stuffs)
*shinare ko sa kanya kung paano yung mga namamana.. plus the dominant and recessive craps.. kadiriba??

- GAY LINGGO
*mejo ang shitty kasi evrytime na may bagong words akong binabanggit like true, check, keri basta lahat ng kabaklaan, he uses it in a sentence kagad. patawa ba?? kadiri di bagay sa kanya.

so ayun.. naaliw ako kasi masaya yungmga napagusapan. pwede rin pala siya sa ganun

Monday, August 23, 2004

S.L.U.T.

talo admu kahapon! tsk! sayang talga! ano bang nangyari at naging ganun ang takbo ng mga pangyayari. bad trip pa kasi instead na upper A ang seat ko ayun at natapon ako sa gen ad. paano ba naman, si mr. nice guy late na dumating. tapos wala ng tickets sa mga boxes gen add na lang talaga. nag text si cousin kunin na lang daw niya yung upper A ticket ko. kunsabagay, mas kelangan niya yun kasi atenista naman talaga. samahan ko na lang si mr. nice guy sa gen add. according to him, mas gusto daw niya dun. ewan ko nga kung bakit eh.

pero kahit na talo, masaya kasi astig naman kasama ko eh. ambait talaga. and very sweet. did i say his sweet? hehe. nababakla na naman ako. basta, parang ang saya lang nung game kasi parang opposite sides kami. la salle daw bet niya tapos ako ateneo.

kwento ko na lang.. feel ko eh. wala na lang kokontra

so ayun na nga. nagmit kami. then punta na kami sa entrance ng gen ad. sama talaga ng loob ko. ayoko dun. malagkit pero sige na nga. kesa wag ng panoorin.
(mr. nice guy, umaangal sa background. bumubulog pero naririnig ko naman..)
mr. nice guy: ang corny naman nito... (pabulong)
ako: ano??
mr. nice guy: wala.
ako: bala ka!

so yun.. akyat na kami. parehas pa talaga kaming nakajacket. nilalamig kami. ayokong hiramin jacket niya no. baka maarbor ko lang eh. oo nga yung violet yung dala niya.. may naalala ba kayo?
so, nagsettle kami sa may la salle side. actually, pinipilit ko na sa ateneo na lang. kaso mukhang maganda daw ang view dun eh. ok sige, pagbigyan. minsan lang naman sumama eh. pero kahit na andun ajko sa baluarte ng dlsu, i don't care. cheer pa rin sa admu. go! fight ang boses ko.. pati litid lumalabas na. full power! basta after ilang mins. aya si mr. nice guy na lumipat na lang sa ateneo. ewan ko kung bakit. siguro nahihiya dahil ang ingay ingay ko sa side ng lasalle. pa cheer cheer pa ng ateneo. ok astig. at last napagbigyan na ako. yahoo!

pagdating dun sa ateneo side. ayun cheer pa rin. isama mo na ang mga nakaw na tingin sa battalion ng ateneo na nagmomorph kakahiyaw. in feyrnez, ang gwapo talaga.

(score is 15-44 in favor of lasalle. mr. nice guy, umiiling..)
mr. nice guy: ano ba yan. tingan mo nga yung score tambak!
ako: hindi kaya pa yan!
mr. nice guy: kung alam ko lang sana di na ako sumama.

ako: ang yabang mo

hehe.. sa totoo lang totoo naman eh. di ba? di na lang manahimik. ok sige. baka naghahanap lang ng mapaguusapan at unfortunately, yun na lang ang ginawa niya para makareact ako.
basta 3rd quarter mejo bumawi ang admu.. pero in the end, talo din.

yun lang.. what else can i say.. uhmmm....


wala! the rest of the evening.. i dunno.. mejo ang crappy ko eh. la lang. nothing important. i felt like i've hurt a person eh. basta.. instead na matuwa ako sa ginawa ko (nakontrol ko kasi.. hihi) sa totoo lang, hindi. ang panget talaga. grr... kainis.

mr. nice guy... may sumapi sa akin na anghel.. hindi po ako yun. i'm talking about the event after the game... sorry

paano kaya ako babawi? hay! bala na.

Saturday, August 21, 2004

RUMMAGE

pagod talga ako. walang silbi yung vitamin na ininom ko kanina. so kelangan ko na nga uminom nung pharmanex na nirereseta sa kin nila kaye sa nu skin. sobrang lagkit talga. sinabay kasi ang init sa pagbebenta namin. nakakapagod talga. tapos ito pang mga bumibili sobrang barat ng mga presyo nila sa mga damit. sobrang bagsak na nga, tatawaran pa!

parang kelan lang. may sa kit ako. tapos ngayon may sakit ulit. natatapat ata everytime na nagikita kami ni mr. nice guy... (remember nung joyride?) tapos ngayon eto. may sipon na naman ako with iyakin eyes.

wish ko lang gumaling na ko completely. ang hirap paikutin ng ulo mo kung san bang pwesto pwede huminga ng maluwag.

gudlaak sa ateneo bukas pati sa UP
Let's go UP!

Friday, August 20, 2004

bothered ako

kagabi nagaway kami ni joseph dusaban fabila.. nabuo ko na yung name niya kasi parang di siya. kaya mas preferred ko siyangtawagan ng ganyan. di kami close for today at hanggang kelan. ewan.
paano ba naman kasi, biglang nagalit nung naisip kong ibaba yung phone. ang alam ko kasi ganun na talaga ang takbo ng phone conversations namin. bigla ko kasing binaba ng wala na kaming mapag usapan. nagulat ata. kahit anong sori ko tuloy ayaw niyang tanggapin.
basta ginawa ko ng mag sori. ngayon kung lecheng pride na naman yan, wala na kong maggagawa. di ko na issue yan.

bsta sori ulit. tsk.
HABIT

tonight,
i shall wash the city off my face and
wipe its
towers away

i will take off my clothes besmirched
by teh reproving eyes of the world

and naked,i shall comb my hair
dreadlocked
by careless urban fiddling

then,
i will put on my robe of innocnece
and become again what i am in
mornings -

a mystery that will be later on
unlocked.
ito'y para sa taong nabigyan ko ng sulat noon...
ewan.. di ko alam. pero naalala kita kanina. just reliving the past. nakita ulit kita. the hell you care di ba??

wala lang to.. i just remembered the letter na binigay ko 3 mos ago. yun lang yung concept

BLOTCHES

not a sound, not a voice,
nothing to fill the space between
nor to story-tell to the moment's innocence.
no barriers breaking,
but the somber sound from lips kept still.

only
a pen ink-bleeding,
hands scribbling, fumbling
with scraping on paper echoing
word per word,
phrase after phrase,
guilt and sin
reverberating in rhythmic pen tapping
taking form and constructing meaning
reliving moments that no measure of writing could revive

nor create once again-
not the heaps of crumpled stationery
not the late night catharsis
not the solitude in a four-post cage
nor the pools of saline rain

but when at last this letter's sending,
its words and statements are only half-meaning
to what ink and tears
need not say

Wednesday, August 18, 2004

look ma.. NO ENGLISH

pansin niyo ba na puro tagalog na ang entries ko.. tsk.. hirap kasi na sabayan ang dictionary kapag gumagawa ng isang poem (ba YUN?).
basta... brain drain na ko.. nahihirpan na ako makakita ng liwnag sa pag eenglish ko. gusto ko yung mgaganda.. parang hirap na ko makagawa...
bigyan niyo nga ako ng concept!

ikaw sa salamin

ikaw sa salamin
akala mo malaya
subalit nakakulong
at nagtatanga tangahang
ginagaya ang ikaw na
kinukulong ng mundo.

kaawa awang makita
ang sarili mong
ngumingiti sa salamin
na isang ilusyon
ng katotohanan at
tumatakip sa butas ng
iyong tunay na ikaw

humiyaw ka!
at makikita mong humihiyaw siya
kumanan ka...
at makikita mong kakaliwa siya
ngayon.. asan na ang totoo
sa likod ng salamin.

basagin mo ang salamin..
makalalaya ka...
mawawala ka..
SELF REFLECTION NI LIL MISS GULLIBLE (2)

mahal kita... yan ang mga parting words mo. sound sweet diba? masarap kanin ang matatamis. mataaas ang sugar kaya busog.

at ako.. busog na ako sa mga iluvyou's mo.

but still.. patuloy pa rin ako sa pagkain kahit busog. nakakaddict kasi eh. oo addict ako. although di ako nagiging maboka sa feelings ko, malamng alam mo na rin naman. hehe.. at di ko naman deny eh. kung kaya't binabalik ko rin sa yo ang mga salitang pinapakain mo sakin.

i love you too.. wish ko lang masabi ko sayo.. kaso hindi eh. shy type ako. pero siguro kung naibabalik ko din sayo ang mga salitang ito, malamng mararamdaman mo rin yung feeling na busog ka. ang sarap. nakakataba talaga.

pero sa tingin ko, di mo na rin naman kelangan...
may nagsasabi na nun sayo eh..

at hindi ako yun.
dahil hindi pwede.

LA LANG JUST MR. NICE GUY

naku.. eto na talaga ang feeling. oo at inlove nga ako. sana di naman ito infatuation lang or crush crushan. putsa!randam ko na ang sintomas na ito. naramdaman ko na ito dati. at ngayon, eto na naman. empire strikes back talga. hay! pag ibig

mr. nice guy... sa bawat araw parati na lang. unang naiisip sa paggising tapos sa pagtulog sha din. paano ba naman at sobrang dalas naata ng usapan namin. grabe.. to think na puyatan sa madaling araw tapos gigisingin pa ko kapag may pasok ako. totoo to! pramis.

kahapon, ginisng niya ko ng mga 9.. tapos kanina mga 9 din ata. wala! iba na talaga ang topak ko kapag kausap si mr. nice guy. de ketamil. walang kapagod pagod. puyatan.. steady.

Monday, August 16, 2004

a long walk to remember.. hehe

last nyt, although di na nga nakatawag si mr. niceguy, masasabi ko lang na may napagusapang lakad kaming dalawa para sa araw na ito..

(around 11:30 pm Sunday sa phone)
mr. nice guy: puntahan kita sa up?
ako: talga? ok yun.. saan kayatayO??
mr. nice guy: kahit saan dun
ako: sa sunken na lang astig dun

ayun nagplano nga kami. actually, hindi pa nga yan sure eh. kasi mr. nice guy has plans para sa work daw niya. sabi ko nga sama na lang ako.. pero shempre ayun bala na lang daw ang bukas para sa aming dalawa.

*so ito natalaga ang storya sa likod ng pagpunta ni mr. nce guy sa up...

(around 4:00 pm kanina-- lil miss gullible decided to call mr. nice guy)
ring.. ring.. ring.. ring..
mr. nice guy: hello? (mejo choppy ang line)
ako: oi tol!
mr nice guy: OI!!
ako: o ano na palano?? san ka??
mr. nice guy: .... (may sinabi siya pero di ko nga lang narinig)
ako: tang ina ka! tang ina ka... (countless times)
mr. nice guy: basta text text na lang..
ako: paano naman yung text text na yan eh wala ka namang load?
mr. nice guy: edi loadan mo ko kahit 5 pesos lang

kapal talaga ni mr. nice guy noh?? sha na nga tong matanda parang ako pa ata responsible sa load niya.. grabe!! sa totoo lang, di ako marunong nung share a load na yan. kaya first tym ko lang gagawin yun. putsa ang dami palang gagawin dun noh? register at may nalalaman laman pang mother's maiden name ano ba yun??
kung sino sino na nga binestfriends ko para lang malaman ko yung gagawin sa share a load na yan. at last na loadan ko siya mga 10 pesos. pwede na yan
at yun. dahil malabo ang linya ni mr. nice guy, lil miss gullible decided to call him again.

(sa as west wing.. lil miss gullible called mr. ncie guy)
mr. nice guy: ohello
ako: asan ka na ba?
mr. nice guy: kakauwi ko lang eh. magbibihis pa ako
ako: ha?? mga wat tym pa
mr. nice guy: mga 6 anjan na ako. wait mo lang
ako: tang ina talga? tagal naman.. siguroluwagan pa kayo ng pwet jan (nagaasume na may katabing bakla si mr. ncie guy)
RANDY... NAGLULUWAGAN PA ATA SILA NG PWET EH (napasigaw na lang talaga ako.)

ok.. mukhang matagl pa ang inaasam asam n pagkikita. sige.. maganda yan mukhang sigurado naman eh.

after ilang mins.. nagtext na nga ulit si mr. ncei guy. telling me na malakas ang ulan at nasa sta. lucia pa lang siya.. tapos pinapupunta na daw niya ako dun..
akala ko yung dun ay ang sta lucia! waaah! ang layo.. pero accdg dun sa text mabilis lang naman makapunta dun. ako na daw bala kung paano pumunta. magtanong tanong lang daw ako..

so yun! rush na ako sa katips papuntang sta lucia..
habang nasa katips...

titit.. titit..
ONE MESSAGE RECEIVED

READ
o asan ka na andito na ako

REPLY
nasa katips may dinaanan lang

ayun.. dumiretso na nga po ako papuntang sta. lucia not knowing na nsa jollibee katipunanana si mr. nice guy the great..
so kung susumahin.. mga 2 hours siyang naghihintay dun sa jollibee habang akonagtatanga tangahan sa pag jojoyride ko magisa papauntang sta. lucia then pabalik ulit sa katipunan
JUST BECAUSE OF THE MISLEADING TTEXT MESSAGE!

so paano ko nga ba nalaman na nasa katips lang pala siya?? nungnasa sta. lucia na ako, tinext ko kung san sa jollibee. eh bigla niyang sinabi:
"tol ang tagal naman niyan.. nasa jollibee katipunana na ako kanina pa.."

ha?? so, talgang mali ako ng napuntahan. SHIT!! naku. at yun the rest is history.

so, nakabalik na nga ako sa katips nakita ko si mr. nice guy andun sa labas ng jollibee naghihintay sa kin! (for such a long time, wala na kasing taong naghihintay sa kin! wow!)

(lil miss gullible dalidaling kinalabit si mr. ncie guy na nagmumukhang tanga kakahintay)
ako: pakshit! akla ko sa sta. lucia (feeling namumula na)
mr. nice guy: tanga! tagal ko naghihintay dito.. naabutan ko na nga umalis mga kasabay ko... pinagtitinginana na ako ng mga crew. ang tanga mo talga)
ako: oo! tangana nga akong talga.. kasi yung text mo eh!
mr. nice guy: ang sabihin mo TANGA ka lang talga!
ako: oo na. (ayoko na ng arguments eh)

nilakad namin ang katipunana papuntang ateneo para sumakay ng UP katips na jip. hiyang hiyan talga ako sa mishap na ito. sobrang kahihiyan talga.. di na ako nagsasalita. sumasakit na din daw ang ulo ni mr. ncei guy. di ko alam kung dahil ba sa matagl na paghihintay.

(sa jeep...)
mr. nice guy: sorry, sa textko talga yun eh. ok ka lang ba??
ako: (nakatakip fez ko ng panyo) ok lang
mr. nice guy: patingin nga ng pics mo??
ako: ok

tinginan na lang ng picture ang ginwa namin. kukunin dapatniya yungpic na nasa profile ko sa blogger. di ko nga binigay. mahirap ng makulam

dumating na rin ang jeep sa up. around 8 na nun. wala na halos tao maliban sa mga taong nagkakakliase sa ibang bldngs like eduk at phan. kami ni mr. nioce guy ay naglalakad lang.. unti unting usap. namomroblema nga ako kung san ko siya dadalhin eh. wala ng makikita dun eh.
ayun.. up sucks awalang magawa. so alis kami at pumunta na lang sa cubao..

(sa bus.. biyaheng cubao..)
mr. ncei guy: (feel atang maglean sa shoulders.. mukhang nagsastart ng magchummy..)
ako: nr

small talks lang yun at unting chummy chummy. wag na lang natin pag usapan. di siya nakaktuwa.
pagdating sa cubao. dinaanan namin si bebe para kausapin.. yung lang. kadiri at nagwa pa talga kaming asarin ng bakulaw na f4 hehe.. joke lang!

after bebe... akyat kami sa may netopia. feel daw niya basahin ang friendster ko pati na rin blogs ko. actually, di ako nahihiya. kasi totoo naman lahat ng nakasulat. and besyds, he has the right to know kwneto din naman niya ito eh.
ayun.. binasahan ko lang siya ng ilang entries ko sa blog. then i quit. ubos na ang lawaya ko kanina pa sa pagmumura. tsaka ang panget kasi nakita niya yung pic namin ni harold sa freindster.kunsabagay, nais ata niyang maktia yun. ok lang!
ok.. time na.. alis na ulit!

ayoko pa talgang umuwi, neither him. so.. nagend up na naglakad lakad kami sa may shopwise, rustans.. sm.
at dun sa sm..isang mahabang conversation ang aming nagawa.

(closing time na nun.. dun kami sa parking lot ng sm.. madilim.. wala kaming ginagawng milagro)
censored na usapan na ito eh. kasi perosnal issues na to. ako?? sobrang involved. totoo naman eh. may feelings ako. ayoko lang mapaglaruan. as of now, hindi ko kasi siya matimpla eh. siguro nga seryoso, siguro din hindi. kung kaya't blanko ang utak ko kung ano nga ba.. eto ang highlight eh. kaso bawal talga. siguro between me and mr. ncei guy na lang siguro ang mga iyon.. ginagaglng ko ang mga sinasabi niya sa kin. kaya shh.. na lang ako. sorry.

mga 10 na nung umalis kami sa spot na yun sa may parking lot. pero dala pa rin namin yung mga concerned issues.
ayoko mabitin sa usapan.. so di na ako nagtrike pauwi, instead, nilakad na lang namin yung place ko. usap lang kami ng mga bagay bagay.. i really wanna know him more. kasi sobrang mystery pa rin siya.

alam kong nahuhurt siya everytime na tumawata ako sa lahat ng sinasabi niya. he even told me na mas gusto na nga lang daw niya manahimik kasi puro fake laughs ang binabato ko.. sorry. pero ano naman ang gusto mong gawin ko? umoo sa lahat? mahirap talga kasi yun eh..

the last of all the stations napuntahan namin.. time to say our goodbyes. ayoko pa. siya rin ayaw niya. pero i have to. icant look sraight in the eye. sabi niya tingnan ko daw siya.
ayoko talga.. ewan ko.. iba lang yung feeling.

basta mr. nice guy.. sorry talga.. di ko kasi alam ang irereact ko. i'm as natural as possible pero talagang sa mga ganyang issues, i dunno... mahirap masagot. sorry..

i hope this would not be the end of it.. nadisappoint ba kita?
kung di mo ako nahug kasi pumapalag ako.. at kung di mo ko nakiss kasi beso lang binigay ko?? sorry ulit.. mahirap na kasi manakawan eh.

Sunday, August 15, 2004

ANNOUNCEMENTS ULIT!

mag sisagot kayo dun sa mga week's questions na nasa tag board
gusto kong gawin na isang malaking community ang aking blog. although maliit pa lang tayo.. lalaki rin yan in due time. okies??

ikaw! pelyaz, beya, fabs (epal!), aylin???, branodnboyd (aka madman!), at shempre:

ANG MGA POOTANG INANG MGA HINDOT NA HINDI PA RIN NAGPAPAKILALA!

landi niyo. tag na lang kayo ok??
di naman bawal eh
ANG PAG SESELF REFLECT NI LIL MISS GULLIBLE

ka bwisit!! nakagawa na ako ng dalwang tula ay naku at wala pa ring tawag mula kay mr. nice guy the great! the great kasi tang ina napapamura na ako kakahintay.

tama na nga ang naubos kong 3 baso ng kape kanina sa may starbucks sa ortigas kakahintay sa lecheng text. at wala namang nangyari. dahil wala palang load ampootah! eh sino bang nagtext at napamura ako sa tula?? ang libre load lang naman. hindi kaimportante.
pakshit! at mauulit na namanang hintay sessions ko kay the great.

last tym nag charade pala kami. astig kaso ang hihina naman ng mga utak namin eh. lalo na siya.. angas ko ba? plano ko pa nga sana mag battle ship kami. kaya nga lang hari ngang kadayaan si mr. nce guy. batpa nga ba ako papauto?

wala na ba talgang bago? kunsabagay lahat naman ng sinabi nun eh kabaliktaran. batpa ngaba ako maniniwala?

sino nga ba siya para paniwalaan ko?
kaya nga lil miss gullible eh!

FiveMinutesLater

its as if nothing happened.

that five minutes ago, it was like you were never here
when you broke the news and the stained glasses
where i jailed myself in for so long

for i heard no shatters,
no beating of a heart,
blood sailing calmly through my veins
the mind distant in a far away world

no puddles forming
disappontingly, no screaming
when i would have wanted
to pound your twisted brain
with curses and protests

merely for the satisfaction of it

yet everything is as it was
except for this chasm
drifitng farther apart
ISANG TEXT MESSAGE

tik tak tik tak tik tak..
paulit ulit na tunog
ng bawat segundong isinasampal
ng mga kamay ng orasan

ginigising ako
sa paghihintay

isa... dalawa... tatlo
tatlong baso ng kape
ang naibuhos upang pigilan
ang antok na kumakain
sa lakas ko

hanggang kailan ako maghihintay??
hanggang kailan ako dito??
hanggang kailan ako magtanong ng ganito

at..
ti tit ti tit...isang text message.
tang ina ka.

Saturday, August 14, 2004

ORANGE MAN

sa likod ng monitor
nakadungaw ka
nakatingin mula sa
malaking bintanang binabalot
ng salamin.

ikaw na nakasuot
ng nakasisilaw na kulay
parang araw
gumughuit sa paningin ko
ang liwanag mula sa iyo
ang init dama ko

at ako'y tila
binalot ng euporia
mula sa mga mata mong
nakatitig sa akin
binabasag ang harang
ang mga sikretong
mata ko lamang ang makapagsasabi.