SWEETS (pls... dont relate this to me... i'm just back to writing nega stuffs)
along with the sudden rain, i found myself wanting to be alone again. to appreciate things in life without any dummy to drag along. i hate some piece of trash. i'm not this low life who would scrupple on dead meat and eat some chumms that they (the others) would say is sweet.
sweet--
it just bruns the tongue.
a poison under the shadow of hypcrisy
an art of killing.
it is death wrapped with contentment.
it is shallow.
i preferred the sour. the feeling of drooling empowers my senses. my libido if i still have. or the power of turning over the weaknesses of the other sex.
dummies they are called. and they'll label obscenities after so many pumps and secretions of lust. the hunger of flesh, they are enveloped. and will never stop unless someone would rush and fill them in.
my hand.. it felt so cold.
a warmth inside. but no..this needs some contentment.
but i'd rather not rsik it for the payment of sweets. rahter with hugs nor kisses.
.kisses aren't romantic anymore. hugs are not warm... they make me puke.
Thursday, September 23, 2004
my body clock failed me
wawawawaw! same title. anyways, i'm bloghoppin and postin different things on my blogs. yep! got 4 blogs. pero secret na ang iba. i planned to shut this kaso naisip ko sayang naman ang mga memories hehe.. so wag na lang. i can manage to attend to those 4 bloggs. kinda enjoyed it. although sobrang gastos at kadrain ng utak. i have classes today. in fact, at this very hour. sched ko is from 8:30-4. pero andito pa ko sa haus na walang pakialam. oklang. idaan na lang sa pizza ang lahat. just want to thank the person who left it sa fridge.yey! at may agahan na ko. at di na pinakbet at danggit na nakatambak sa dining. change topic, so yun nawala na naman sa sistema ang aking body clock. bigay ko na lang ang nangyarinng pagbabago sa aking body clock:
september 22
7:00 in the morning na ko natulog
4:00 in the afternoon na ko nagising
september 23
4:00 in the morning na ko natulog
6:30 in the morning (supposedly ako gigisng)
9:00 in the morning na ako nagisng
kaya putragis talga. dahil 110 class ang sched. isang spss at isang lecture siguro. exam/finals na namin nextweek. hay!
so lesson in life:
wag ng baguhin ang naksanayang body clock ng di pumalpak ang mga plano at di na rin maapektuhan ang mga clase
ipapasok ko na lang si saguin at magat. namumuro na daw ako sa abscences sabi ng magiting na attorney hehe.
wawawawaw! same title. anyways, i'm bloghoppin and postin different things on my blogs. yep! got 4 blogs. pero secret na ang iba. i planned to shut this kaso naisip ko sayang naman ang mga memories hehe.. so wag na lang. i can manage to attend to those 4 bloggs. kinda enjoyed it. although sobrang gastos at kadrain ng utak. i have classes today. in fact, at this very hour. sched ko is from 8:30-4. pero andito pa ko sa haus na walang pakialam. oklang. idaan na lang sa pizza ang lahat. just want to thank the person who left it sa fridge.yey! at may agahan na ko. at di na pinakbet at danggit na nakatambak sa dining. change topic, so yun nawala na naman sa sistema ang aking body clock. bigay ko na lang ang nangyarinng pagbabago sa aking body clock:
september 22
7:00 in the morning na ko natulog
4:00 in the afternoon na ko nagising
september 23
4:00 in the morning na ko natulog
6:30 in the morning (supposedly ako gigisng)
9:00 in the morning na ako nagisng
kaya putragis talga. dahil 110 class ang sched. isang spss at isang lecture siguro. exam/finals na namin nextweek. hay!
so lesson in life:
wag ng baguhin ang naksanayang body clock ng di pumalpak ang mga plano at di na rin maapektuhan ang mga clase
ipapasok ko na lang si saguin at magat. namumuro na daw ako sa abscences sabi ng magiting na attorney hehe.
expectations (ang matamaan, guilty.. this goes to all..)
its innate for all of us to have expectations. even impressions in a way are affected by your expectatiaons. they serve asyour basis for judging people. but expectations are not always good.
first, they aren't long term. it doesnt mean na what you expect of someone is whta he really is. this is called labelling. accordingto psych, labelling pressures an individual to act the way the society wants him to act. thus, di niya naipalalabas ang sarili niya. his true character. just for the sake of fitting in the sciety. he acts according to the label.
and i dont' think. that labelling/ expectations are good in a relationship. pero you cant prevent to expect. of course...i also expect. but to expect doesn't control the whole relationship. itdoesnt' mean that if you expected me to be sweet, then you'll order me to be sweet. HINDI TAma ang gayon.
second, expectaions suck... especially if you live of it. it doesn't show the reality. if you're living your life full of expectaions, then probably your livng in a lie.. wish ko lang magising ka sa katotohanan. not all that your expecting are meant ofr you. wish mo lang...
thirdly, expectations are..... well they are...
wala akong masabi. basta i just hated expectations. especially if they put some pressure on you. grabe. nakakabwisit lang. coz, i'm not the type that would change...
this is me.. this isthesimplest you can get as well as the most shittest you can get..
now if everyone does feel shitty about me.. shoo.. ican adjust but not to the extent of changing myself to fit in the category that a "somebody" wants...
you cant change the stripes of a tiger.
its innate for all of us to have expectations. even impressions in a way are affected by your expectatiaons. they serve asyour basis for judging people. but expectations are not always good.
first, they aren't long term. it doesnt mean na what you expect of someone is whta he really is. this is called labelling. accordingto psych, labelling pressures an individual to act the way the society wants him to act. thus, di niya naipalalabas ang sarili niya. his true character. just for the sake of fitting in the sciety. he acts according to the label.
and i dont' think. that labelling/ expectations are good in a relationship. pero you cant prevent to expect. of course...i also expect. but to expect doesn't control the whole relationship. itdoesnt' mean that if you expected me to be sweet, then you'll order me to be sweet. HINDI TAma ang gayon.
second, expectaions suck... especially if you live of it. it doesn't show the reality. if you're living your life full of expectaions, then probably your livng in a lie.. wish ko lang magising ka sa katotohanan. not all that your expecting are meant ofr you. wish mo lang...
thirdly, expectations are..... well they are...
wala akong masabi. basta i just hated expectations. especially if they put some pressure on you. grabe. nakakabwisit lang. coz, i'm not the type that would change...
this is me.. this isthesimplest you can get as well as the most shittest you can get..
now if everyone does feel shitty about me.. shoo.. ican adjust but not to the extent of changing myself to fit in the category that a "somebody" wants...
you cant change the stripes of a tiger.
Sunday, September 19, 2004
jesuit's dismal prayer
sowhat's with thetitle?? supposedly, gagawa ko ng entryabout aa someone.. ajesuit to be exact. pero since, ireally dont haveanything in mind.. maybe because of the interview and also becauseof some distractions, wala na ang concept ko about thisjesuitand hisprayer.
and, sira na naman ang space ng keyboard namin. grrr..
interview.. man, sobrang low performance ako dun. nevermind sharing it. panget talga. but ididn't cry. ewan. iwant to perokahit single tear walanglumabas.
huhuhu... pretend na lang ako.
sinamahan kopalasi jp kahapon sa "gig" niya. samaymayrics. saturaday was supposedly a big day for me. coz, aside from jp, playing, i'll drop sana sa freedom bar/ ateneo kasi may concert din dun and take note: FREE flowing beer. for 150bucks.
kasopalpak ang plano.
jp played and mejo nagkalabuan angbanda nila.i just saw oshti (ryt spelling?) looking so worried and mic was shouting like hell. ewan. nagkakalabuan sila. i dont know if its because theyare the first band to play. honestly, diko talaga alam if they perofrmed well. kasi i'm not really musically inclined. so when mic askedme, if ok naman ang tunog umOO na lang ako. the fact na walanamang bumato sa kanila meant that ok naman ang perofrmance. ayt?
after their gig, we wnt to quattro. wala kamingmap[untahan. andbesidesits early pa naman. mga 10 ata yun. yung frind kasi ni jp may gig din dun. so yun punta kami. kaso nakaalis na sila whenwe gotthere. yung spongecola andun din. shemprebinati si jp. (Closekayo??) astig!
iba naang musikero.. tsk. di na mareach
so,weended up TALKING... and FLIRTING with each other. haha.. chummytalga. well, i'mjust so happy after along time ofnot seeing him. mga 3 days din yun di ba?
hehe...
so where'sthe jesuits' prayer? uhmmm... i'll justask him to pray for us. yun lang.
sowhat's with thetitle?? supposedly, gagawa ko ng entryabout aa someone.. ajesuit to be exact. pero since, ireally dont haveanything in mind.. maybe because of the interview and also becauseof some distractions, wala na ang concept ko about thisjesuitand hisprayer.
and, sira na naman ang space ng keyboard namin. grrr..
interview.. man, sobrang low performance ako dun. nevermind sharing it. panget talga. but ididn't cry. ewan. iwant to perokahit single tear walanglumabas.
huhuhu... pretend na lang ako.
sinamahan kopalasi jp kahapon sa "gig" niya. samaymayrics. saturaday was supposedly a big day for me. coz, aside from jp, playing, i'll drop sana sa freedom bar/ ateneo kasi may concert din dun and take note: FREE flowing beer. for 150bucks.
kasopalpak ang plano.
jp played and mejo nagkalabuan angbanda nila.i just saw oshti (ryt spelling?) looking so worried and mic was shouting like hell. ewan. nagkakalabuan sila. i dont know if its because theyare the first band to play. honestly, diko talaga alam if they perofrmed well. kasi i'm not really musically inclined. so when mic askedme, if ok naman ang tunog umOO na lang ako. the fact na walanamang bumato sa kanila meant that ok naman ang perofrmance. ayt?
after their gig, we wnt to quattro. wala kamingmap[untahan. andbesidesits early pa naman. mga 10 ata yun. yung frind kasi ni jp may gig din dun. so yun punta kami. kaso nakaalis na sila whenwe gotthere. yung spongecola andun din. shemprebinati si jp. (Closekayo??) astig!
iba naang musikero.. tsk. di na mareach
so,weended up TALKING... and FLIRTING with each other. haha.. chummytalga. well, i'mjust so happy after along time ofnot seeing him. mga 3 days din yun di ba?
hehe...
so where'sthe jesuits' prayer? uhmmm... i'll justask him to pray for us. yun lang.
KENDI
para kang batang
limang piso ang kaligayahan
pupunta sa tindahan
at bibigyang kasiayahan
ang pananabik ng laman
mamimili ka
sa mga garagarapong dulseng
naggandahan ang balot
uusisain
hanggang sa makikilala mo
ang kahihiligan -
si "candy"
atika'y
mawiwili,
sa kanyang hitsura,
kulay,
kurbada
at lasa
aaraw-arawin mo
ang pagpunta
atang pagbili sakanya
hanggang lumipas ang linggo
at ito'y magiging buwan
(ngunit aakalain mong ilang araw
lang ang nalagas)
manhid ka na sa kahumalingan
at magigisingna lamang.
isang umaga
mamamalayang ngipin mo'y
bulok na pala.
*missko na kasi gumawa ngliterary stufffineel ko lang ulit ang maging writer. hope na di ako nabobo
Wednesday, September 15, 2004
manila day
ask me kung asan ako.. hehe. andito ako sa home of the growling tigers -- ang espanya. hehe.. wala lang. just got a chance to be with jp. kaya eto, ryt after my visit to beya, punta na ko dito. and jp, di siya umattend ng class niya. instead, we wander somewhere sa lacson street at naghanap ng makakainan niya. well, the place is cool although di na ko kumain. SIYA lang ang kumain, i just ordered iced tea (nanaman) at yun nag aral na kami.. (did i say nag aral??) hehe.. wala kasing starbucks eh. kaya ayun nag aral kami sa LOM's eatery.. well, di ko talga lam yung place.. tama ba yung natatandaan ko?? saya lang. kasi nahilo ako kakabasa... while jp, ayun di nakalimot sa yosi Break niya..
nag aaral pala talga siya.. ng probabilities?? yun ba yun? sows! kaya na yan diba? at gumawa pa siya ng kodigo para ahemmm makapasa.. with panakaw nakaw glances sa tv. MTB ang saya saya (talaga?) ang palabas. bahay na bahay ang ambience hehe...
next tym, di na ko punta uste kasi mainit. haah.. tsaka di pumapasok si jp. kaya wag na lang. acads muna di ba? gaya ko, aral muna..
ask me kung asan ako.. hehe. andito ako sa home of the growling tigers -- ang espanya. hehe.. wala lang. just got a chance to be with jp. kaya eto, ryt after my visit to beya, punta na ko dito. and jp, di siya umattend ng class niya. instead, we wander somewhere sa lacson street at naghanap ng makakainan niya. well, the place is cool although di na ko kumain. SIYA lang ang kumain, i just ordered iced tea (nanaman) at yun nag aral na kami.. (did i say nag aral??) hehe.. wala kasing starbucks eh. kaya ayun nag aral kami sa LOM's eatery.. well, di ko talga lam yung place.. tama ba yung natatandaan ko?? saya lang. kasi nahilo ako kakabasa... while jp, ayun di nakalimot sa yosi Break niya..
nag aaral pala talga siya.. ng probabilities?? yun ba yun? sows! kaya na yan diba? at gumawa pa siya ng kodigo para ahemmm makapasa.. with panakaw nakaw glances sa tv. MTB ang saya saya (talaga?) ang palabas. bahay na bahay ang ambience hehe...
next tym, di na ko punta uste kasi mainit. haah.. tsaka di pumapasok si jp. kaya wag na lang. acads muna di ba? gaya ko, aral muna..
Tuesday, September 14, 2004
am i worthy of a trust?
that's the question i have in mind ryt now. ryt after jp went mad dahil late nako umuwi. i told him na its another org stuff that i really needed to attend. but geez.. wala atang nabago. parang he's still thinking of sumthing. and THAT i dont know.
why is he mad kaya?? sige kung late ako umuwi, ano nman ang naisip niya na kinagalit niya?
kung umuwi ako ng gabi because kumain at nagdaldalan with freidns sa labas... kagalit galit ba yun? or because tinamad ako umuwi.. kagalit galit kaya? or tumabay? or wala lang.. feel ko lang gabihin?
ano bang kagalit galit dun?
i just thought na maybe its hard talga na maearn ang trust niya.. kelangan siguro limusin. wala lang.. i think he's too sensitive na kahit pag uwi ko ng gabi ay talgang mahuhurt siya. ano kaya..
another adjustment for me to do.. kelangan ko siya mameet.. what i mean is, kelangan ko iadjust ang sarili ko siguro.. maybe that would help.
trust is really a hard thing to earn.
that's the question i have in mind ryt now. ryt after jp went mad dahil late nako umuwi. i told him na its another org stuff that i really needed to attend. but geez.. wala atang nabago. parang he's still thinking of sumthing. and THAT i dont know.
why is he mad kaya?? sige kung late ako umuwi, ano nman ang naisip niya na kinagalit niya?
kung umuwi ako ng gabi because kumain at nagdaldalan with freidns sa labas... kagalit galit ba yun? or because tinamad ako umuwi.. kagalit galit kaya? or tumabay? or wala lang.. feel ko lang gabihin?
ano bang kagalit galit dun?
i just thought na maybe its hard talga na maearn ang trust niya.. kelangan siguro limusin. wala lang.. i think he's too sensitive na kahit pag uwi ko ng gabi ay talgang mahuhurt siya. ano kaya..
another adjustment for me to do.. kelangan ko siya mameet.. what i mean is, kelangan ko iadjust ang sarili ko siguro.. maybe that would help.
trust is really a hard thing to earn.
Monday, September 13, 2004
new discoveries
i've never known jp ng matagal. pero i dont ask myself, why i love this guy so much. na halos kahit wala pang isang buwan kami since the fist time wemet (yep!) eh.. wala lang, i just feel so inlove again..i hope di naman niya ko itatrash out.. (di ba B?)
anyway... i'll just share to you some of my discoveries. JP, peace tayo ha?? luv u! haha
i've never known jp ng matagal. pero i dont ask myself, why i love this guy so much. na halos kahit wala pang isang buwan kami since the fist time wemet (yep!) eh.. wala lang, i just feel so inlove again..i hope di naman niya ko itatrash out.. (di ba B?)
anyway... i'll just share to you some of my discoveries. JP, peace tayo ha?? luv u! haha
- ayaw niya ng chocolates pero gusto niya ng ferrero..
- bano pagdating sa pagcocommute.. di niya saulado ang kalye malibanna lang kung may car siya. o kaya school bahay lang ang route na pupuntahan
- he likes cars.. grabe ang paingay sa kotse
- he drives fast
- humble.. nagfifeeling pangit pero di ba hindi naman??
- tamad
- insomniac din
- magaling ang smoke rings..
- very simple.. sobra. bet ko talga siya
- galing sa guitar
- hindi niya matapos ang isang kanta. gitara all the way. haha
- he likes isaw
- likes UP
- likes me ---> nyek! ano ba yan.. chummy na ata ako. tsk.
tama ng pag ibig eh! haha... luv u ulit... saya! i know, marami pang discoveries ang mangyayari.. ang cute mo sumayaw kanina sa car.. kahit na nagdrive ka pa nun.. haha.. nakakatwa lang.
ALIW!
Sunday, September 12, 2004
kwento lang
talo ang up sa uste. pakshit talga. 2nd place na naman tayo. dejavu. parehas ang ranking compared sa last year.. hehe... ano pa ba?? wala na.. namaos lang ako ng kaunti..
may blog pala kami.. pero secret muna.. waitnalang kayo sa link nasusulpot kung tinopak akong ilagay.
anong meron dun?? mejo naughty.. haha
jsut between me and the HIM (ibang him na ito..)
mejo nakakasad lang ang nagyari nung friday. napakita ko si jp sa aking friends and that includes shempre si harold.. ayoko talga nagpilit si jp. and besyds tapos na rin namn yun. hehe.. ok lang. mejo worst senario ever. la lang..
just happy.. kahit mejo masaklap at abilis ng mga events.. luv UP pati na rin USTE andun kasi si jp.. haha!
talo ang up sa uste. pakshit talga. 2nd place na naman tayo. dejavu. parehas ang ranking compared sa last year.. hehe... ano pa ba?? wala na.. namaos lang ako ng kaunti..
may blog pala kami.. pero secret muna.. waitnalang kayo sa link nasusulpot kung tinopak akong ilagay.
anong meron dun?? mejo naughty.. haha
jsut between me and the HIM (ibang him na ito..)
mejo nakakasad lang ang nagyari nung friday. napakita ko si jp sa aking friends and that includes shempre si harold.. ayoko talga nagpilit si jp. and besyds tapos na rin namn yun. hehe.. ok lang. mejo worst senario ever. la lang..
just happy.. kahit mejo masaklap at abilis ng mga events.. luv UP pati na rin USTE andun kasi si jp.. haha!
announcements:
from this day on, wala na po akong babanggitin ever about mr. ncie guy. he doesnt care anymore and so am i. i'm happy in way. coz i've found my buddy.. sana in life. kaya sorry talaga.. another change ulit sa blog ko. alam ko ang bilis ng transition pro wala po tayong magaagwa. ksua siyang umalis. hehe.. so wla na talga..
NO MORE MR. NICE GUY.
if in case na mabasa mo, sorry, wala na kong magagawa. sobrang self actualize ang ginwa ko. pero eto masaya ako dito. hope masaya ka na rin jan..
tc friend..
from this day on, wala na po akong babanggitin ever about mr. ncie guy. he doesnt care anymore and so am i. i'm happy in way. coz i've found my buddy.. sana in life. kaya sorry talaga.. another change ulit sa blog ko. alam ko ang bilis ng transition pro wala po tayong magaagwa. ksua siyang umalis. hehe.. so wla na talga..
NO MORE MR. NICE GUY.
if in case na mabasa mo, sorry, wala na kong magagawa. sobrang self actualize ang ginwa ko. pero eto masaya ako dito. hope masaya ka na rin jan..
tc friend..
Friday, September 10, 2004
wowie..i'm done!
again,one down. at last. tapos na ang report namin sa edfd 100.ako yata angmay least contribution. i just reported on physical development in middle adulthood. mejopatawanga eh. kasi kung sino sino mga face yung nilalagay ko. may mr.frankinstein, may nagmemetamorphose na kalbo then into a goat at si kapuso. the tired heart. hay..
oo nga saya ng grade ko sa midterms. line of 1 anong say mo. hmm?? aral
kaya nga naglagay ako ng bagong piceh. the mood pic. shempre brilliant! nakakamotivate talgang mag aral ngayon lalo na kapag may isang tao jan na nanlalait sa skul mo..
hehe.. u hate up?? e di wag ka pumunta dito ever!
haha... oo nga pala sensitive.. sorry.. joke lang.
again,one down. at last. tapos na ang report namin sa edfd 100.ako yata angmay least contribution. i just reported on physical development in middle adulthood. mejopatawanga eh. kasi kung sino sino mga face yung nilalagay ko. may mr.frankinstein, may nagmemetamorphose na kalbo then into a goat at si kapuso. the tired heart. hay..
oo nga saya ng grade ko sa midterms. line of 1 anong say mo. hmm?? aral
kaya nga naglagay ako ng bagong piceh. the mood pic. shempre brilliant! nakakamotivate talgang mag aral ngayon lalo na kapag may isang tao jan na nanlalait sa skul mo..
hehe.. u hate up?? e di wag ka pumunta dito ever!
haha... oo nga pala sensitive.. sorry.. joke lang.
Wednesday, September 08, 2004
drama queen
no text from people. yan lang siguro ang masasabi ko. sira din ang blogger ko kanina. winadang din ako. ang daming dapat isipin. but still, i dont fucking care..
kanina pa ko post ng post.. all about him. kasi wala akong maisip. or rather, siya lang ang naisip ko. ang tanga tanga ko kasi. ang tanga ko to let go of him. ang tanga ko to be so rationalizing. ang tanga ko sa lahat. ang tanga ko sa pag ibig.
sa totoo lang. panagrap ko ang makahanp ng tao na para sa kin. na magiging seryoso sa kin. at higit sa lahat, taong aaminin kung sino nga ba siya.
i hate show offs. at ayoko rin ng mga tipong chummy. ewan, di lang ako nasanay.
i havent found the right guy for me. or at least i've found two. the first one is so damned perfect. and the other one is well... kahit sanmo salampak pwede na. which is which?
hay? isipisip...
no text from people. yan lang siguro ang masasabi ko. sira din ang blogger ko kanina. winadang din ako. ang daming dapat isipin. but still, i dont fucking care..
kanina pa ko post ng post.. all about him. kasi wala akong maisip. or rather, siya lang ang naisip ko. ang tanga tanga ko kasi. ang tanga ko to let go of him. ang tanga ko to be so rationalizing. ang tanga ko sa lahat. ang tanga ko sa pag ibig.
sa totoo lang. panagrap ko ang makahanp ng tao na para sa kin. na magiging seryoso sa kin. at higit sa lahat, taong aaminin kung sino nga ba siya.
i hate show offs. at ayoko rin ng mga tipong chummy. ewan, di lang ako nasanay.
i havent found the right guy for me. or at least i've found two. the first one is so damned perfect. and the other one is well... kahit sanmo salampak pwede na. which is which?
hay? isipisip...
Tuesday, September 07, 2004
para kay m.n.g
di ko pa nga siguro kayang bitawan ang blog na ito.
para sa kaalaman ng lhat, isasara ko na sana ang blog na ito. wala na kong gagawin na kahit ano. akala ko kasi, mawawala na ang highlight ng blog ko. ipinaalam ko na ito sa kanya nung linggo, ayaw niya - siguro for publiciy sake. o dahil ayaw lang talga niya. ngayon, naisip ko, di talga dapat isara ang blog na to. para ITO SA KANYA. kahit madalang ang pagbukas niya sa compuetr para dumaan dito. alam kong sa mga sulat na ito, matutuwa siya kahit papapano. pangarap niyang sumikat, at kung ito lang ang paraan para makilala siya, gagawin ko. :)
mashado akong nagrationalize at nagdecide ng maaga. akala ko tama ang mga sinabi ko sayo. hindi pala. ngayon, ako na itong nalulunod sa pagsisisi. wish ko lang makapag usap tayo ng tulad ng dati. lumakad gaya ng dati. mag TEXTAN tulad ng dati. mga pangarap na kahit simple, gusto kong matupad. sobrang comfortable ako sa yo. ewan ko. naturalna tao siguro ang nais kong pakisamahan. kelan kaya ulit?
di kita titigilan. kahit man lang sa blog na ito, hayaan mo kong buhayin ang mga nasirang samahan.
buhayin mo ko sa mga pagpaparamdam mo.
hihintayin kita.
di ko pa nga siguro kayang bitawan ang blog na ito.
para sa kaalaman ng lhat, isasara ko na sana ang blog na ito. wala na kong gagawin na kahit ano. akala ko kasi, mawawala na ang highlight ng blog ko. ipinaalam ko na ito sa kanya nung linggo, ayaw niya - siguro for publiciy sake. o dahil ayaw lang talga niya. ngayon, naisip ko, di talga dapat isara ang blog na to. para ITO SA KANYA. kahit madalang ang pagbukas niya sa compuetr para dumaan dito. alam kong sa mga sulat na ito, matutuwa siya kahit papapano. pangarap niyang sumikat, at kung ito lang ang paraan para makilala siya, gagawin ko. :)
mashado akong nagrationalize at nagdecide ng maaga. akala ko tama ang mga sinabi ko sayo. hindi pala. ngayon, ako na itong nalulunod sa pagsisisi. wish ko lang makapag usap tayo ng tulad ng dati. lumakad gaya ng dati. mag TEXTAN tulad ng dati. mga pangarap na kahit simple, gusto kong matupad. sobrang comfortable ako sa yo. ewan ko. naturalna tao siguro ang nais kong pakisamahan. kelan kaya ulit?
di kita titigilan. kahit man lang sa blog na ito, hayaan mo kong buhayin ang mga nasirang samahan.
buhayin mo ko sa mga pagpaparamdam mo.
hihintayin kita.
Sunday, September 05, 2004
Thursday, September 02, 2004
ikay..
sige.. patuloy ko na rin iiyak ang namatay kong tuta na si ikay. panagko ko pa naman na pag nanganak siya, magbibigay na ako. kaninang umaga siya namatay. nakakain ng racumin.
di na ako nagulat.
katulad din kasi si ikay ng ibang hayp na
naalagaan ko eh.
kala ko magtatagal. di naman.
di na siya inilibing...
kasama niya ang mga gamitnadi maglalaon ay mabubulok din. sa loob ng orocan sa may malapit sa canal.. hinihintay na kuni ni manong basurero. yngat ka..
isipin mo na sana, naalagaan din kita. sbra.
sige.. patuloy ko na rin iiyak ang namatay kong tuta na si ikay. panagko ko pa naman na pag nanganak siya, magbibigay na ako. kaninang umaga siya namatay. nakakain ng racumin.
di na ako nagulat.
katulad din kasi si ikay ng ibang hayp na
naalagaan ko eh.
kala ko magtatagal. di naman.
di na siya inilibing...
kasama niya ang mga gamitnadi maglalaon ay mabubulok din. sa loob ng orocan sa may malapit sa canal.. hinihintay na kuni ni manong basurero. yngat ka..
isipin mo na sana, naalagaan din kita. sbra.
a parasa sk councilor na job hunter
para sa isa jan na pilit kong inaabot
para sa nagaalaga kay malakas--pinapalakas mo ko?
umiyak na naman ako..
oo, inlove ako. pero di sapat ang pagmamahal na binbigay ko para sa kanya. tama, sawa na nga siya. o mrahil, di naman niya kailangan. naiiyak ako, kasi nasasayang ang binbigay ko. natatapon. kung alam ko lang sana, matagal ko nalang binigay sa mga taong humihingi.
ngayon... nararamdaman ko ang hirap.
seryoso ako.. di ito joke. wagka ng tumawa
mali ang pagibig na pinasukan ko. pero patuloy akongpumapasok. sa bawat araw na tumatawag ako sayo. balot ko ang matinding lamig... ang excitement, ang tension, ang saya.. ang lahat.. pero alam ko, katulad din ako ng iba.. mawawala din ang lamig sa mga palad ko, ang saya.. magiing lungkot, ang excitement mabubulok. in short mwawala din ang lahat..
pero ayokong bumitaw. mahal na talga kita..
kanina tumawag ako. walang sumagot. nagbasa na an mga mata ko.
kanina ulit tumawag ako. BUSY
sa bawat busy ng linya sa bahay niyo, nanliliit ako. di ko alam kung ano nga ba ang tinatanga tanga ko sa telepono at tinatawagan kita. patuloy pa rin sa pagasang ikaw ang makaksagot. kahit dahilan mo pa na kahapon ang huling usap, para sakin mahigit isang linggo na ang lumipas.
at ngayon, wala na namang sumasagot sa telepono niyo.. natatkot ako..
di ka akin. alam ko yun.
at masakit kasi wala akong magagawa
kahit sabihin mo pa na nasa sakin ang sagot.
ewan ko. ito lang ang outlet na pwede kong mailabas ang lahat. kahit alam ko an binabasa mo ito. di ako mahihiya. alam mo naman eh. masaya na ako na kahit paano nararamadaman mo. at least sapat na para maramdaman mo. salamat..
sabi mo sa kin, na dito lang ako...
masaya sana yun. kaso kahit nandito lang ako sa tabi mo, napakalayo mo eh.
mas masakit pag mas malapit. pero bakit di ako lumalayo..
ewan... kasi
ayoko.
aalis na lang ako kapag kaya ko na ulit na mag isa
kahit wala ka na.
siguro matagal pa bago ko mtatnggap ang lahat. na wala talgang mngyayari sa atin.
gaya ngnauna kong post. patuloy lang kitang hahangaan mula sa malayo.
nasa panaginip kasi ako eh. naniniwalang ikaaw lang ang kasama ko. you can break the rules. pwedeng mangyari ang lahat.
pero kung sakaling di man ito panaginip. o kung nagising man ako,
mahal na talga kita.
para sa isa jan na pilit kong inaabot
para sa nagaalaga kay malakas--pinapalakas mo ko?
umiyak na naman ako..
oo, inlove ako. pero di sapat ang pagmamahal na binbigay ko para sa kanya. tama, sawa na nga siya. o mrahil, di naman niya kailangan. naiiyak ako, kasi nasasayang ang binbigay ko. natatapon. kung alam ko lang sana, matagal ko nalang binigay sa mga taong humihingi.
ngayon... nararamdaman ko ang hirap.
seryoso ako.. di ito joke. wagka ng tumawa
mali ang pagibig na pinasukan ko. pero patuloy akongpumapasok. sa bawat araw na tumatawag ako sayo. balot ko ang matinding lamig... ang excitement, ang tension, ang saya.. ang lahat.. pero alam ko, katulad din ako ng iba.. mawawala din ang lamig sa mga palad ko, ang saya.. magiing lungkot, ang excitement mabubulok. in short mwawala din ang lahat..
pero ayokong bumitaw. mahal na talga kita..
kanina tumawag ako. walang sumagot. nagbasa na an mga mata ko.
kanina ulit tumawag ako. BUSY
sa bawat busy ng linya sa bahay niyo, nanliliit ako. di ko alam kung ano nga ba ang tinatanga tanga ko sa telepono at tinatawagan kita. patuloy pa rin sa pagasang ikaw ang makaksagot. kahit dahilan mo pa na kahapon ang huling usap, para sakin mahigit isang linggo na ang lumipas.
at ngayon, wala na namang sumasagot sa telepono niyo.. natatkot ako..
di ka akin. alam ko yun.
at masakit kasi wala akong magagawa
kahit sabihin mo pa na nasa sakin ang sagot.
ewan ko. ito lang ang outlet na pwede kong mailabas ang lahat. kahit alam ko an binabasa mo ito. di ako mahihiya. alam mo naman eh. masaya na ako na kahit paano nararamadaman mo. at least sapat na para maramdaman mo. salamat..
sabi mo sa kin, na dito lang ako...
masaya sana yun. kaso kahit nandito lang ako sa tabi mo, napakalayo mo eh.
mas masakit pag mas malapit. pero bakit di ako lumalayo..
ewan... kasi
ayoko.
aalis na lang ako kapag kaya ko na ulit na mag isa
kahit wala ka na.
siguro matagal pa bago ko mtatnggap ang lahat. na wala talgang mngyayari sa atin.
gaya ngnauna kong post. patuloy lang kitang hahangaan mula sa malayo.
nasa panaginip kasi ako eh. naniniwalang ikaaw lang ang kasama ko. you can break the rules. pwedeng mangyari ang lahat.
pero kung sakaling di man ito panaginip. o kung nagising man ako,
mahal na talga kita.
Subscribe to:
Posts (Atom)