Sunday, May 30, 2004

hehe... dinaan na lang sa tawa ang lahat no?
wala lang.. wala akong magawa eh. para akong sleeping beauty. kakagising ko lang kani kanina.

ANG DEBUT NI AYING

masaya naman debut niya. hehe. sa simbahan. wala lang at nakonsesnsha ako. kasi ang bait ni aying eh. tapos ako, tae na lang sa tabi. hay! wala na ata akong kapagapag asa...

naalala ko lang, kakatapos ko lang pala sa aking malagim na kahapon. hehe... basta nung friday may nangyari. at sobrang malala.

wala lang parang nung pumasok ako dun sa simbahan (na venue nung debut ni aying) parang bigla akong pinasukan ng anghel. biglang nagbasa yung mata ko. tungkol ba ito dun sa tanginang b@#*??

shit! ang sama ko talga..

ayun, dun pala ako tumable sa puro guys! haha.. at katapat ko siya! oo nga eh. nagkatapatan kami.. saya nga eh. kasi tinginan lang kami to the max.
plano ko nga pala kila bxc mag stay kaya ayun. paalam na lang muna kay dady. at thank god pinayagan naman niya ko.

si felias, hehe, nakita niya ang aking wet eyes. galing nga eh. deny pa ko. sabi ko conjunctivitis lit.

so ayun, ang aga natapos ng debut ni aying. pero mehjo mabigat ulit pakiramdam ko. hay naku.. hanggang kelan to. sabi nila, sumusulpot daw talaga yan eh. kaya di mappigilan kahit anong muv on mo.

ayun shempre drama naman ako buong party. at yun nga natapos din. eto namang si felias, pinahatid ako sa kanya kila bxc. wala lang ayoko sana eh. parang scared pa ko. pero mas nakakatakot nga naman kung marape ako. kasi gabi na rin nun.

ayun na nga, sinamahan niya ko.. pero ewan di ako makapgsalita. naiinis ako sa sarili ko. kasi kinikimkim ko lang yung sakit sa loob. sha rin ang tahimik niya. di niya ko kinakausap. ano kayang iniisip niya?? ewan.

mahaba haba ding lakaran yung kila bxc, pero hu cares? hehe ako sa totoo lang, sana di na matapos yung lakarang yun. kahit tahimik basta alam ko kasama ko siya. iba pa rin yung pakiramdam. pero mamaya maya, alam ko makakapunta rin kami kila bxc. titigil na rin ang lakad. babalik ulit siya. tapos magiisa na lang ulit ako.

ayoko matapos talaga eh. kaso nung nakita ko na yung green gate wala na. yun na yung wakas. nagpaalam na kagad siya. sabi ko wag muna. kaso ayun umalis din. ang sakit talga kapag naiiwan.

bigla kong naalala yung pag iisa ko sa beach ng sorsogon. sabi ko ayaw ko ng mag isa kasi iba yung kairamdam. pero katulad nung nangyari sa sorsogon ayun mag isa ulit ako. (si bxc nga pala nasa jamingan pa nauna na ko sa bahay)

papasok sana ako, wala namang nagbubukas. tapos leche pa yung aso tahol ng tahol. ayun, umiyak na lang ako. kasi iba talga yung sakit. ewan drama ko nun sobra. buti pa sa beach may dagat... parang kahit papaano, malaya ka. yung hangin di nakakamatay. eh dito parang nakakulong ako sa gate eh. di ako makagalaw kasi baka sakmalin pa ko ng aso.

tahimik lang iyak ko. ewan di mapigilan sa pagtulo. ayaw kong may makrinig sa kin... naghihintay lang naman ako.

si bxc, dumating matapos ang ilang minutong paghihintay. ayun may dalang toma. well at least may mapaguusapan na naman kami. alam kong karamay ko si bxc. masaya ako kasi mejo natutulungan ako ng ibang tao. oo nga pala. nag text pala sia sa kin. bibigyan daw niya ko ng tulong basta irequest ko. la lang. masya na rin kasi alam kong yung sabay naming paglalakad nung gabi yun ay di nagtatapos sa pag iwan niya sa kin kila bxc. alam kong meron pang mga kasunod na lakaran na alam kong makaksama ko siya. hanngang sa huling lakad namin...

Monday, May 24, 2004

ANG SAGOT

oo na, last week pa ang huli kong punta sa lecheng page na toh... promise ko na nga hindi na ko gagawa eh. after ko marecieve yung sagot niya dun sa letter na binigay ko.

may 10...
kachat ko si eric, kakwentuhan ko sa problema ko dun sa issue na yun.. naputol yung line. SHIT siya na. yung tawag na pinapagawa ko sa sulat ginawa niya. dala niya ang sagot. kinabahan ako. nauumid ang buong sistema ko, di makasalita. gusto ko sana ibaba, pero yung moment na yun ang magdedecide ng fate ko

madaming paikot sikot, hanggang sa huli tinanong ko siya "tol, di ba yung tawag na to may ibig sabihin? yung sagot?" umoo naman siya. kaso parang alangan. pero kelangan. kaya sinabi niya, "tol, wala na talaga...." at kung anu ano ang sinabi niya. wala na kung ibang narinig kundi ang apat na salitang iyon. WLA NA. alam ko naman eh. pero bakit pinilit ko. masakit. pero nga sabi sa sulat mas ok na yun, kesa tuloy tuloy na toh..

hanggang yun, iyak ako. nagtatalon sa galit, sakit, at lungkot. ewan sa panahong iyon lahat ng yun ranmdam ko...

sa huli sabi ko.. "sige na nga, best bud naman kita eh" di ba bestfreind daw? dun din kami nagsimula eh. wala namang masam pero parang natatakot ako hindi ko alam kung bakit.

pag click ko ng phone naisip ko, masaya na naman siya, i might as well be happy na rin SANA...

"sana maging masaya ka gaya ng pagiging masaya ko" yun daw yung wish niya sa kin last tym na nag inuman daw sila sa terrace ng bahay nila... SIGE PROMISE pipilitin ko maging masaya kasi masaya ka narin...

may 11

tumawag si felias.. malungkot siya. ako ok lang. andun yung lungkot pero keri naman.. tanghaling tapat tumawag siya, may binalita umiyak ako-umiyak siya. in short nag iyakan kami. ayoko ng may umiiyak, iba yung iniiyakan ko

nung gabi, hindi na ko umiyak, pakiramdam ko... ok na ko

may 12

pumunta akong skul.. pero wala nga lang. gaya ng sinulat ko dun sa last blog ko.. hehe kelangan ko ng gamot --- i mean siya. i'm taking my recovery one step at a time. wag natin biglain.

alam kong wala namang kapupulutan. hehe. pagpunta ko dun, kumain lang kaming apat sa fud cort.. masaya o malungkot? yun nga ang di ko lam eh. oo nga pala, katabi ko siya... may mga nakaw na tingin pa kong ginagawa, gusto ko lang naman siyang tumingin din sa kin, gaya nung dati.. mga tingin na parang nagtatanong kung bakit.. mga tinging, may concern.. pero wala eh. ano nga bang ieexpect ko. TANGA KO talaga. wahehe

nasa sm pa rin kami.. usually, dinadaan ko siya sa may sakayan ng fx sa may labas ng sm (near annex). dun kami naghihiwalay.. pero this time, nakita ko pa lang yung main gate sa may jollibee, nagpaalam na ko. di ko na siya sinamahan hanggang sakayan.. bakit?? anong ibig sabihin ng ginawa ko? tuluyang pagpapalam na rin ba??

may 13

nagplano kmi ng tryo eh. kaya ayun rush ulit sa skul. thanks kay jona at nadala niya ang harry potter buk five. saya ko. may mababsa ulit. pampawala ng iniisip. biglang alala ko, bday ni ben.

libre ni ben ang fud sa sm. hehe. buti na lang dahil tumakas lang naman ako eh. wala akong pera 200 lang.

nagalisan mga tao, yung iba balik skul, yung iba uwi na. sila fabs naman ako at siya, ayun kasama si jona at lao manonood ng troy.. first day eh.

nagkaroon ng unting away kasi parang nagkakatamran na rin magsipanooran. nabadtrip ako. kasi parang ayaw ako samahan. pero sige desisyon nila yan. OK lang. may buk 5 naman ako eh. pwede na rin.

pero nanaig ang panonood. ayun katabi ko siya. nanonood kaming lima. sinisiksik ko ang braso ko sa ilalim ng braso niya, di siya pumalag...MAINIT... hehe.napakawarmblooded talaga nun..

ganun din noon eh. masaya na kami sa unting body contact. (Mejo lumala nga lng banda huli..) pero ayun ulit. simpleng magkadikit lang ng braso kung anu ano na pinagiisip ko hehe. samahan pa ng halikan at unting bed scenes hehe.. yahoong yahoo na kp! ioo nga gwapo si brad pitt in fairness. kahit mejo mabaho ang role niya dun.

eto pala ang highlight.. habang nanonood kami, wala lang parang nakaglue na yung braso ko sa ilalim ng braso niya. kahit magkandamanhid manhid ako OK lang.. hehe. anyway, aside sa mga brasong magkapatong (yihee!) ayun ang galing at ngrerelay pa talga ng totoong misteryo ng troy from homer's iliead ang gago... saulado lahat ng characters napakawow nga eh. ang bibo niya. although mali mali yung kwento sa movie, HE made it a point na mag speculate ng kung anu anong pwedeng mangyari from the mopvies POV at sobrang nakuha niya yung mga nabago sa libro. ang henyo. sabi ko nga pwede ng itapon sa greece. paano ba naman di lang siya isang magaling na PHILOSPHER, henyo pa sa MYTHOLOGY. feeling ko nga tae ako sa tabi..

oo nga, nakikinig ako sa mga geeky insights niya. hehe para malay mo may magic ulit nyahah..

natapos yung movie masaya na ko sa moment na yun. feeling ko maluwag na pakiramdam ko. pero parang hindi parang bumalik lang ata ako sa past.. bala na

nasa sm pa rin. insted na dumiretso ako sa main gate, ayun at ang gaga ay sinamahan siya sa may sakayan. hehe. ang ganda ng pagmumuvon ko. mga di natutuloy. pabalik ata ako eh. at least, masaya naman!

may 14

di ako pedeng umalis, out f town kami the next day.

nung gabi, nagtext ako.. no response. tumwag ako, wal din siya sa haus... kung sino sino pa tinawagan ko baka di pa nakakauwi. umiral na naman ang aking pagiging maalahaning gf pero hindi eh. wala na yun matagal na di ba?

after so many hours nagtext si kumag.. wowie galing sa kapitabahay at nanalo sa tong its ang gago! tawag daw siya maya kain lang. leche naman ate ko kausap ang bestfreind niya sa phone di niya mababa. sabi ko pagtumwag siya, alam na ni ate gagawin kaso hindi eh. nalamn ko na lang na sabi ng ate ko, tawag pa daw agfter five minutes.. BWISIT!

yung five minutes niya na doble. tumawag na nga ulit pero eong ate ko, di sinagot.. grrr... natapos siya may luha sa mata niya.. bala siya, di pa ko umiiyak since nung election. tumwag ako..

RING... RING... at madami pang ring hanggang busy.. ulit pa at ganun din nangyari. ewan shit talga ate ko..

RING.. RINg.. this tym sa min naman. shete! lite up na naman ang face kong magmumukha na sanang basahan sa lukot.. ayan na...

HELLO... feeeling ko nga yung O na lang yung narinig kasi nag hello na kagad ako bago malagay yung receiver sa tenga ko (excited kasi).. usap kami saya !! sabi niya nag onlyn pa daw siya sa ym baka daw andun ako kasi wala na daw sumasagot sa phone namin... napaisip na naman ako.. napakaswerte ko naman at maski sa internet hahabulin niya yung tinawag ko sa kanya mga 5oras na nakakraan.. at talgang naisip niyang mag net di ba? grabe na to! kung anu ano na talga yung
pinagiisip ko.. pero parang iba talga pakramdam ko jan.

ayun babye after 1 hour ng pag uusap. alis na kasi kami maya maya..

MAY 15-16

out of town lang to.. saka ko na ikekwento.. masaya din..

basta masaya lang ako sa lahat.. sinagot na nga niya yung letter ko. pero alam ko, hindi dun magtatapos ang lahat dun ako masaya.. malay mo in the near future di ba?? ano kaya sa tingin niyo?? may kakaiba ba dun sa mga kinilos niya ryt after msabi niya yung sagot? oi felias ano ba?? sagutin mo toh okei?

para sa kin OO.. although iba dun sa sagot niya.. pero ayoko na rin magisip. ayokogn maging mashadong msaya. baka mali mga pinagiisip ko jan.

MAY 18

masaya toh!! nasa up ako eh. kasama ko na naman ang ultimate gang. at wala kaming ginawa kundi mag net. paano ba naman si fabs at eric nagcacram ng papers nila sa kas. nagsawa na ko kakanet. pero sha!, putsa sa porno.. kasi punta sana ako dun sa lugar niya, tang ina kasi ang seryoso ng mukha nanonood sa monitor. pagkatingin ko, shit ang intsik na babae ginagawang lolipop ang etis ng partner niya.. hehe, for the first tym nahiya ako. ayun back out balik sa pwesto --- katabi ng mabahong si fabs..

si fabs tang ina, ang baho. pamatay. yung damit ata, di nilabahan eh. kadiri...

basta nung pauwi na kami... akala ko ako alang nakapansin sa amoy niya, bumanat siya.. "ang baho ni fans noh?" hehe.. tang ina talaga... akala ko bano na ang pang amoy ko

MAY 19-22

eto ang masya, malaya na ko!! hehe.. basta.. oi felias alam mo to...

oo nga pala... yung tungkol dun sa sagot niya, ewan ko talaga. may pagkamalabo eh. iba yung pakiramdam ko dun. oh well, bala na ang tandhana. basta masaya na muna ko..

Sunday, May 09, 2004

mabigat ang pakiramdam ko ngyon.. hindi na nga siya kaiba sa ibang araw eh.. pero hindi rin siya normal

kanina.. naku mother's day di ba?

wala lang siyang reply.. yun lang naman ang gusto ko sabihin ngayon sa blog..

gsuto ko lang naman ilatag ang aking plataporma pagaktapos niyang makaboto hehe (makapagdecide pala)

gusto ko lang naman turuan niya ako...
turuan niya ko maging masya kahit na magisa...
maging kuntento ngayon sa binibigay ng buhay...
magpigil sa pag iyak sa bawta sakit na nararamdaman at mararamdaman...
maniwala sa lahat ng sabihin niya kahit kasinungalingan na...

sana rin maturuan niya ko kung paano siya pigilan.. if in case na aalis man siya...

yun lang.. alam ko kahit na imposible, matutunan ko din yun.

(kinuha ko lang sa quote yan ha?)


kanina.. mother's day

binati ko SIYA ng mother's day eh... thru chikka

di nagreply eh. bwisit nga... hindi ko alam kung ano na nga ba...
kung meron pa bang mangyayari sa sulat na ibinigay ko.

oh well, siguro nga eto ang silbi ng blog- ang maging diary.

teka gawa na ko ng bagong post...

Saturday, May 08, 2004

kagabi hindi na ako umiyak. MUNA...

matapos ko malaman na meron daw akong conjunctivitis, tinigil ko na muna ang pagluha. oo nga pala, ang conjunctivitis ay ang pamamaga ata ng tear glands. hehe hindi ko talaga alam.

siguro nga may hangganan ang pag iyak kong to.

pero kahit na hindi ako umiyak, di pa rin maiwasan ang mag isip. maga 2 araw na rin simula ng maibigay ko ang sulat. pero bakit wala pa ring response? ano nga bang gusto niyang mangyari? ituloy pa rin ang paghihirap?

basta, hindi ko alam.

umulan... langit na ata ang umiyak para ituloy ang iyak marathon ko. naisip ko lang, bawat iyak ng langit may bagong pag asa na sumisibol... ang daya naman, bakit ganun? pag ako umiiyak, wala akong nakikitang pag asa?

as of now? mananahimik na muna ako siguro kakatanong.. basta may ieexpect ako sa kanyang sagot, maganda man o hindi.

uulan na naman. iiyak ang langit, pero di na ako iiyak.. MUNA